Ιουστίνος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Φλάβιος Ιουστίνιος Αύγουστος''' ή '''Ιουστίνος Α΄''' ([[2 Φεβρουαρίου]] [[450]] - [[1 Αυγούστου]] [[527]]) ήταν [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Βυζαντινός αυτοκράτορας]] από το [[518]] έως το [[527]]. Ανήλθε μέσα από τις τάξεις του στρατού και τελικά έγινε αυτοκράτορας, παρά το γεγονός ότι ήταν αναλφάβητος<ref>John Chapman, ''[https://books.google.gr/books?id=zf4ZAAAAMAAJ&q=isbn:0804611394&dq=isbn:0804611394&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwiIwLS1neTQAhXFGCwKHSHaC6MQ6AEIGjAA Studies on the Early Papacy]'', σελ. 210, Kennikat Press (1928), ISBN 0-8046-1139-4</ref> και σχεδόν 70 ετών με καταγωγή από το Ιλλυρικό(βορειοδυτική Βαλκανική). Η βασιλεία του είναι σημαντική για την ίδρυση της [[Δυναστεία του Ιουστινιανού|δυναστείας του Ιουστινιανού]] που περιελάμβανε τον εξέχοντα ανιψιό του, [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανό Α´]], και για την θέσπιση [[Δίκαιο|νόμων]] που μείωσαν την επιρροή της παλιάς ρωμαϊκής αριστορκατίας. Ήταν [[Θράκες|Θραξ]] στην καταγωγή.

Ο Ιουστίνος δέχτηκε το χρίσμα του διαδόχου από τον προηγούμενο αυτοκράτορα [[Αναστάσιος Α΄|Αναστάσιο Α΄]], στου οποίου την φρουρά υπηρετούσε. Ορισμένες μάλιστα πηγές αναφέρουν ότι η επιλογή του είχε γίνει με βάση διάφορες προλήψεις του γηραιού Αναστάσιου. ΜαζίΉταν τουταπεινής είχεκαταγωγής πάντααπό τοντη ανιψιόΘράκη. τουΠαρά Ιουστινιανότο ότι ήταν αμόρφωτος, οήταν οποίοςάξιος αποτελούσεκαι ικανός στρατιωτικός. Φαίνεται πώς ήταν επίσης αρκετά πονηρός και ευέλικτος στην πολιτική, και σίγουρα φιλόδοξος, όπως απέδειξε από τον τρόπο που χειρίστηκε το βασικόθέμα της ανάληψης της εξουσίας. Επί των ημερών του σύμβουλοσυντάχτηκαν νόμοι που περιόριζαν την επιρροή της παλαιάς τάξης των Βυζαντινών ευγενών.

Σημαντικό γεγονός της βασιλείαςΜαζί του ήτανείχε ηπάντα αποκατάστασητον τηςανιψιό Θρησκευτικήςτου ενότηταςΙουστινιανό, μεο τηοποίος Ρώμη,αποτελούσε το 519βασικό μ.Χτου σύμβουλο. ΟλοκλήρωσεΥπό αυτήτις την ενέργεια με τη βοήθειαοδηγίες του ανιψιού του, Ιουστινιανού, μετά απόεπούλωσε το σχίσμα μεταξύ των Εκκλησιών της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης, που είχε προκύψει με το αμοιβαίο ανάθεμα επί Αναστασίου.