Γλώσσες της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Με παραδοσιακή παρουσία στον ελλαδικό χώρο: διαγραφή πλεονάζουσας πληροφορίας -- το ίδιο ισχύει και για τα αρβανίτικα, τα βλάχικα, τα λαντίνο κ.ο.κ. χωρίς να αναφέρεται
→‎Με παραδοσιακή παρουσία στον ελλαδικό χώρο: αντικατάσταση ατεκμηρίωτου και υπερ-αναλυτικού με ισοδύναμο πληροφοριακά, πυκνότερο και τεκμηριωμένο κείμενο
Γραμμή 93:
|-
|'''[[Σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας|Σλαβικές διάλεκτοι της ελληνικής Μακεδονίας]]'''
|ΟμιλείταιΟμιλούνται σε μέρηπεριοχές τωντης νομών[[κεντρική ΦλώριναςΜακεδονία|κεντρικής]], Πέλλας,[[ανατολική Κιλκίς, Σερρών, ΔράμαςΜακεδονία|ανατολικής]] και Καστοριάς, κυρίως σε μεγάλο ποσοστό, στον νομό της [[Νομόςδυτική ΦλώριναςΜακεδονία|Φλώριναςδυτικής Μακεδονίας]]<ref>{{Cite book|title=Ταυτότητες στη Μακεδονία|last=Ιωαννίδου|first=Αλεξάνδρα|publisher=Παπαζήσης|year=1997|location=Αθήνα|page=89, όπου97-8|editor-last=Γούναρης|editor-first=Βασίλης|chapter=Τα ομιλείταισλαβικά σχεδόνιδιώματα σεστην όλοΕλλάδα: τονΓλωσσολογικές νομόπροσεγγίσεις και πολιτικές αποκλίσεις}}</ref> {{refn|group="σ"|Οι ομιλητές των σλαβικών διαλέκτων χρησιμοποιούν μια ποικιλία όρων για τη γλώσσα τους: «βουλγάρικα», «σλάβικα», «μακεδόνικα», «μακεδονίτικα», «νας» (σημαίνει, ''Η δική μας γλώσσα''), «ντόπια» ή «ντόπικα» ή απλώς «η γλώσσα», όροι οι οποίοι ενδέχεται να εναλλάσσονται αναλόγως των συμφραζομένων και του αν οι χρήστες τους θέλουν να προβάλουν (ή να αποφύγουν να προβάλουν) κάποιον εθνικό ισχυρισμό.}}, αλλά και τον νομό [[Νομός Πέλλας|Πέλλας]], όπου ομιλείται κυρίως στην περιοχή της [[Δήμος Αλμωπίας|Αλμωπίας]] ([[Αριδαία]] και χωριά) και της [[Δήμος Έδεσσας|Έδεσσας]] (στα περισσότερα χωριά), ενώ απαντάται επίσης και σε χωριά της [[Νομός Καστοριάς|Καστοριάς]].
|-
|'''[[Ισπανοεβραϊκή γλώσσα|Λαντίνο]]'''