Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (1260): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον Αύγουστο του 1260 υπογράφηκε μία [[ανακωχή]] μεταξύ του Μιχαήλ Η΄ και του [[Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουίνου Β΄]] με διάρκεια ενός έτους (μέχρι τον Αύγουστο του 1261). Αν και η πολιορκία απέτυχε, ο Μιχαήλ Η΄ ξεκίνησε να κάνει σχέδια για μία νέα προσπάθεια. Τον Μάρτιο του 1261 διαπραγματεύτηκε με τη [[Δημοκρατία της Γένοβας]] και συνήψε τη [[Συνθήκη του Νυμφαίου (1261)|Συνθήκη του Νυμφαίου]], η οποία του έδωσε πρόσβαση στον πολεμικό στόλο τους με αντάλλαγμα εμπορικά δικαιώματα στους Γενουάτες. Η συνθήκη λειτούργησε επίσης ως αμυντικό σύμφωνο μεταξύ των δύο κρατών ενάντια στη [[Βενετική Δημοκρατία|Δημοκρατία της Βενετίας]], τον κύριο ανταγωνιστή της Γένοβας και τον σημαντικότερο υποστηρικτή της Λατινικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο οι προετοιμασίες του Μιχαήλ Η΄ καταστάθηκαν περιττές, καθώς στις 25 Ιουλίου 1261 μία προωθητική δύναμη, που στάλθηκε για να κατοπτεύσει τα γύρω από την Πόλη μέρη με επικεφαλής τον [[Αλέξιος Στρατηγόπουλος|Αλέξιο Στρατηγόπουλο]], κατάφερε να διεισδύσει στην Πόλη κάτω από την κάλυψη του σκοταδιού και να την αναλάβει από τους Λατίνους.

 

* Angold, Michael (1999), "Byzantium in exile", in Abulafia, David (ed.), The New Cambridge Medieval History: Volume V, c. 1198–c. 1300, Cambridge University Press, pp. 543–568, ISBN 0-521-36289-X

* Bartusis, Mark C. (1997), The Late Byzantine Army: Arms and Society 1204–1453, University of Pennsylvania Press, ISBN 0-8122-1620-2