|
|Μήκος=23.1200
}}
Η [[οροσειρά]] '''Μπέλλες''' ή '''Κερκίνη''' ([[Βουλγαρικά]]: Беласица, {{Lang-mk|Беласица}}, μτφ. ''Belasitsa'' ή ''Belasitza'') βρίσκεται στην περιοχή της [[Μακεδονία]]ς και ανήκει στην [[Ελλάδα]] (Νοτιοανατικόνότιο και ανατολικό τμήμα, σε ποσοστό 45%), στη [[Βόρεια Μακεδονία]] (Δυτικόδυτικό τμήμα, σε ποσοστό 35%) και τηντη [[Βουλγαρία]] (Βορειοδυτικόβόρειο τμήμα, σε ποσοστό 20%). Αποτελεί φυσικό σύνορο της [[Ελλάδα]]ςΕλλάδας αφενός από νότο, και αφετέρου [[Βουλγαρία]]ςΒουλγαρίας και [[ΒόρειαΒόρειας Μακεδονία]]Μακεδονίας από βορρά. Στο [[Ελλάς|Ελληνικό]]ελληνικό τμήμα βρίσκεται στις περιφερειακές ενότητες [[Περιφερειακή Ενότητα Σερρών|Σερρών]] και [[Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς|Κιλκίς]]. Η Κερκίνη ανήκει στην οροσειρά του Δυτικού Ορβήλου, της οποίας αποτελεί το νοτιότερο τμήμα. Αποτελεί το νοτιότερο τμήμα της οροσειράς του Δυτικού Ορβήλου.
Η περιοχή του Μπέλλες χαρακτηρίστηκε [[ευρωπεριοχή]] το [[2003]]. Επίσης, είναι προστατευόμενος βιότοπος του [[Natura 2000]].<ref>{{Cite web|url=http://natura2000.eea.europa.eu/Natura2000/SDF.aspx?site=GR1260010|title=N2K GR1260010 dataforms|website=natura2000.eea.europa.eu|accessdate=2019-06-21}}</ref>
==Μορφολογία==
Η οροσειρά βρίσκεται βορειοανατολικά της [[Λίμνη Δοϊράνη|λίμνης Δοϊράνης]] και έχει μήκος περίπου 60 [[χλμ]] και πλάτος 7 με 9 χλμ. Το υψηλότερο σημείο της βρίσκεται στην κορυφή Ράντομιρ (''Radomir – Kalabak''), στα 2.029 [[μέτρο|μέτρα]], ενώ το γενικότερο [[υψόμετρο]] ποικίλειποικίλλει μεταξύ των 300 και 1900 μέτρων πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Το κλίμα της περιοχής παρουσιάζει έντονα [[Μεσόγειος|Μεσογειακά]] χαρακτηριστικά.
==Ιστορικά στοιχεία==
Η οροσειρά του ΜπέλεςΜπέλλες ταυτίζεται με τη δασώδη και ακατοίκητη Κερκίνη, που μνημονεύεται από τον [[Θουκυδίδης|Θουκυδίδη]] στην περιγραφή της πορείας του [[Σιτάλκης|Σιτάλκη]], βασιλιά των Θρακών [[Οδρύσες|Οδρυσών]], κατά την εκστρατεία του εναντίον της [[Μακεδονία (αρχαίο βασίλειο)|Μακεδονίας]] (το 429 π. Χ.). Επίσης, ταυτίζεται με τοτον Δυτικό Όρβηλο ή καλύτερα αποτελούσε παρακλάδι του, αφού σύμφωνα με τον [[Ηρόδοτος|Ηρόδοτο]] υψωνόταν πλάι στην αρχαία λίμνη Πρασιάδα (σημ. Δοϊράνη).<ref>[http://www.ems.gr/analytikos-katalogos-ekdoseon/makedoniki-vivliothiki/049-samsaris.html] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170424003106/http://www.ems.gr/analytikos-katalogos-ekdoseon/makedoniki-vivliothiki/049-samsaris.html |date=2017-04-24 }} Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών), σ. 11-12. ISBN 960-7265-16-5.</ref>
Η περιοχή έγινε πεδίο σημαντικών μαχών κατα την βυζαντινή περίοδο. Η [[Μάχη του Κλειδίου]] διεξήχθη στις 29 Ιουλίου [[1014 ]] μεταξύ της Βυζαντινής και της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας, στην περιοχή μεταξύ των οροσειρών της [[Κερκίνη (οροσειρά)|Κερκίνης]] και του Δυτικού Ορβήλου, κοντά στο χωριό [[Κλειδίον]] (σήμερα στη [[Βουλγαρία ]]) και έληξε με νίκη των Βυζαντινών. Η αποφασιστική μάχη έγινε με επίθεση των Βυζαντινών, υπό την ηγεσία του στρατηγού [[Νικηφόρος Ξιφίας|Νικηφόρου Ξιφία ]], και είχε ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή των Βουλγάρων.<ref>Ioannes Scylitzes, Historia, in "Selected sources" Vol. II, pp. 65–66</ref><ref>Ostrogorski, History of Byzantium</ref> ▼
Η περιοχή έγινε πεδίο σημαντικών μαχών κατα την βυζαντινή περίοδο.
▲Η [[Μάχη του Κλειδίου]] διεξήχθη στις 29 Ιουλίου [[1014]] μεταξύ της Βυζαντινής και της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας, στην περιοχή μεταξύ των οροσειρών της [[Κερκίνη (οροσειρά)|Κερκίνης]] και του Δυτικού Ορβήλου, κοντά στο χωριό [[Κλειδίον]] (σήμερα στη [[Βουλγαρία]]) και έληξε με νίκη των Βυζαντινών. Η αποφασιστική μάχη έγινε με επίθεση των Βυζαντινών, υπό την ηγεσία του στρατηγού Νικηφόρου Ξιφία, και είχε ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή των Βουλγάρων.<ref>Ioannes Scylitzes, Historia, in "Selected sources" Vol. II, pp. 65–66</ref><ref>Ostrogorski, History of Byzantium</ref>
Η [[Μάχη του Δημητρίτζη]]<ref>Nicetae Choniatae Historia, Τόμος 23, σελ.469</ref><ref>Ιστορία του ελληνικού έθνους - Τόμος δ΄, Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, περιεχόμενα</ref> διεξήχθη στην περιοχή της [[Σιντική]]ς Σερρών, το έτος 1185, μεταξύ των δυνάμεων του [[Βυζαντινός στρατός|Βυζαντινού]] στρατού και των [[Ιταλο-Νορμανδοί|Νορμανδών]] του [[Βασίλειο της Σικελίας|Βασιλείου της Σικελίας]], οι οποίοι είχαν πρόσφατα [[Οι τρεις αλώσεις της Θεσσαλονίκης|αλώσει ]] τηντη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, τη [[Θεσσαλονίκη]]. Ήταν καθοριστική Βυζαντινήβυζαντινή νίκη, η οποία τερμάτισε οριστικά τηντη Νορμανδικήνορμανδική απειλή για την Αυτοκρατορία.<ref>Angold, M. (1984) ''The Byzantine Empire 1025-1204: A Political History'', Longman, Harlow</ref><ref>Choniates, N.: {{cite book|editor-last=Magoulias|editor-first=Harry J.|title=O City of Byzantium. Annals of Niketas}}</ref>
==Παραπομπές==
|
