Βίνσεντ βαν Γκογκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
ο πυροβολισμός από δύο εφήβους δεν παύει να είναι άλλη μία θεωρεία |
||
Γραμμή 3:
| θάνατος = 29 Ιουλίου 1890
| Αιτία θανάτου = Τραυματισμός από σφαίρα όπλου μετά από πυροβολισμό
| Συνθήκες θανάτου = Άγνωστες
}}
Ο '''Βίνσεντ βαν Γκογκ''' (''Vincent Willem van Gogh'', προφορά στα ολλανδικά: Φίνσεντ φαν Χοχ) ([[30 Μαρτίου]] [[1853]] – [[29 Ιουλίου]] [[1890]]) ήταν [[Ολλανδία|Ολλανδός]] [[ζωγραφική|ζωγράφος]]. Εν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.
Γραμμή 18:
Την άνοιξη του [[1886]] επισκέπτεται το [[Παρίσι]] όπου ζει με τον αδελφό του — επιτυχημένο πλέον έμπορο τέχνης — στην περιοχή της [[Μονμάρτρη|Μονμάρτρης]], κέντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Κατά την παραμονή του, έρχεται σε επαφή με τους [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονιστές]] [[Εντγκάρ Ντεγκά]], [[Καμίλ Πισαρό]], [[Πωλ Γκωγκέν]] και [[Τουλούζ Λωτρέκ]]. Επηρεάζεται σημαντικά από το κίνημα του [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονισμού]] και ειδικότερα σε ότι αφορά τη χρήση του χρώματος. Ο ίδιος ο βαν Γκογκ κατατάσσεται περισσότερο στους [[μετα-ιμπρεσιονισμός|μετα-ιμπρεσιονιστές]] ζωγράφους. Χρησιμοποίησε συχνά τεχνικές των ιμπρεσιονιστών αλλά διαμόρφωσε παράλληλα και ένα προσωπικό ύφος, το οποίο διακρίνεται από τη χρήση συμπληρωματικών χρωμάτων που οι ιμπρεσιονιστές αποφεύγουν.
Δύο χρόνια αργότερα, το [[1888]], ο βαν Γκογκ εγκαταλείπει τη γαλλική πρωτεύουσα και επισκέπτεται τη νότια [[Γαλλία]] και την περιοχή της Προβηγκίας. Υπάρχουν αναφορές πως εκεί εμπνέεται από το τοπίο καθώς και την αγροτική ζωή των κατοίκων, θέματα τα οποία προσπαθεί να αποδώσει και στη ζωγραφική του. Την περίοδο αυτή, επινοεί και μία ιδιαίτερη τεχνική των στροβιλισμάτων με το πινέλο ενώ στους πίνακές του κυριαρχούν έντονα χρώματα, όπως κίτρινο, πράσινο και μπλε, με χαρακτηριστικά δείγματα τα έργα ''Έναστρη νύχτα
[[Αρχείο:VanGogh-starry night.jpg|thumb|right|280px|''Έναστρη νύχτα'' (1889)<br />Στο έργο του αυτό ο Βαν Γκογκ έχει απεικονίσει [[Χάος (μεταφυσική)|χαοτικές]] [[δίνη|δίνες]] που ακολουθούν την [[κλιμάκωση Κολμογκόροφ]], όπως προκύπτει από μαθηματική ανάλυση της εικόνας. Ο Βαν Γκογκ αναπαράγει σε πίνακές του, επακριβώς, νόμους της φύσης.<ref>{{cite journal
Γραμμή 32:
}}</ref>]]Το [[1889]] εισάγεται στο ψυχιατρικό κέντρο του μοναστηριού του Αγίου Παύλου στον Σαιν Ρεμύ, όπου και παραμένει συνολικά για ένα περίπου χρόνο πάσχοντας από κατάθλιψη. Κατά την παραμονή του εκεί, συνεχίζει να ζωγραφίζει. Τον [[Μάιος|Μάιο]] του [[1890]] εγκαταλείπει την ψυχιατρική κλινική και ζει για ένα διάστημα σε μία περιοχή κοντά στο Παρίσι, όπου παρακολουθείται από τον γιατρό Πωλ Γκασέ, στον οποίο είχε συστήσει τον βαν Γκογκ ο ζωγράφος [[Καμίλ Πισαρό]]. Στο διάστημα που παρακολουθείται ιατρικά, ο βαν Γκογκ παράγει ένα μόνο έργο, που αποτελεί προσωπογραφία του Γκασέ.
Τον [[Ιούλιος|Ιούλιο]] του [[1890]], ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά
Μετά το θάνατο του βαν Γκογκ, η φήμη του εξαπλώθηκε ραγδαία, με αποκορύφωμα μεγάλες εκθέσεις έργων του που πραγματοποιήθηκαν στο [[Παρίσι]] ([[1901]]), το [[Άμστερνταμ]] ([[1905]]), την [[Κολωνία]] ([[1912]]), τη [[Νέα Υόρκη]] ([[1913]]) και το [[Βερολίνο]] ([[1914]]).
| |||