Αιγυπτιακός ναός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Nome deities with offerings.JPG.jpg|thumb|right|alt=Relief showing two kneeling people carrying trays piled with plants, jars of liquid, and food.|Ανάγλυφο [[Νομός (αρχαία Αίγυπτος)|προσωποποιημένων επαρχιών]] της Αιγύπτου που φέρουν προσφορές για τον θεό του ναού<ref>{{harvnb|Wilkinson|2000|p=88}}</ref>]]

 

 

 

Η βασιλική διοίκηση μπορούσε ακόμα να δώσει εντολή σε ένα ναό να διοχετεύσει τους πόρους του σε έναν άλλο ναό του οποίου την επιρροή ήθελε να αυξήσει. Ούτως, οι βασιλείς μπορούσαν να αυξήσουν τα εισοδήματα των ναών που ανήκαν σε θεούς που ήταν ευνοϊκοί προς αυτούς, και οι νεκρικοί ναοί των νέων ηγεμόνων έτειναν να αποσπούν το εισόδημα ναών αφιερωμένων σε φαραώ που είχαν πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια<ref>{{harvnb|Haring|1997|pp=392–395}}</ref> Το δραστικότερο μέσο ελέγχου της ακίνητης περιουσίας των ναών ήταν η πλήρης αναθεώρηση της κατανομής της περιουσίας τους σε εθνικό επίπεδο, τα οποία μπορούσαν να φτάσουν μέχρι το κλείσιμο συγκεκριμένων ναών. Τέτοιες αλλαγές μπορούσαν να αλλάξουν σημαντικά το οικονομικό τοπίο της Αιγύπτου.<ref>{{harvnb|Quirke|2001|p=168}}</ref> Οι ναοί ήταν λοιπόν σημαντικά όργανα με τα οποία ο βασιλιάς διαχειριζόταν τους εθνικούς πόρους και τον λαό του.<ref>{{harvnb|Haring|1997|pp=389, 394–396}}</ref> Σαν απευθείας επιβλέποντες της δικής τους οικονομικής σφαίρας, οι διοικήσεις των μεγάλων ναών ασκούσαν διόλου αμελητέα επιρροή και μπορούσαν να αποτελέσουν πρόβλημα στην εξουσία ενός αδύναμου φαραώ,<ref>{{harvnb|Sauneron|2000|pp=169–170, 182}}</ref> αν και είναι δεν είναι σίγουρο πόσο ανεξάρτητοι ήταν στην πραγματικότητα.<ref>{{harvnb|Kemp|2006|pp=297–299}}</ref>

 

 

==Ιστορική εξέλιξη==

Η επέκταση των νεκρικών μνημείων άρχισε κατά τη βασιλεία του Djoser, ο οποίος έκτισε το σύμπλεγμά του εξ ολοκλήρου από πέτρα και τοποθέτησε στο έγκλεισμα μια βαθμιδωτή πυραμίδα κάτω από την οποία τάφηκε: την [[Πυραμίδα του Ντζόζερ|Πυραμίδα του Ζόζερ]] (Pyramid of Djoser). Για το υπόλοιπο της περιόδου του Παλαιού Βασιλείου, ο τύμβος και ο ναός ήταν ενωμένοι σε περίπλοκα πυραμιδικά συμπλέγματα.<ref>{{harvnb|Quirke|2001|pp=118–119}}</ref> Κοντά σε κάθε πυραμίδα υπήρχε μια κωμόπολη που ικανοποιούσε τις ανάγκες της, καθώς συνέβαινε σε όλη την αιγυπτιακή ιστορία. Άλλες αλλαγές έγιναν κατά τη βασιλεία του [[Σνεφρού]], ο οποίος με αφετηρία την πρώτη του πυραμίδα στο [[Μεϊντούμ]], ανέγειρε πυραμιδικά συμπλέγματα συμμετρικά κατά μήκος ενός άξονα δύσης-ανατολής, με μια κοιλάδα ναών στις όχθες του [[Νείλος|Νείλου]] που συνδεόταν με έναν πυραμιδικό ναό στη βάση της πυραμίδας. Οι φαραώ που βασίλεψαν αμέσως μετά τον [[Σνεφρού]] ακολούθησαν την ίδια πρακτική, αλλά με την έναρξη του Παλαιού Βασιλείου τα πυραμιδικά συγκροτήματα συνδύασαν διαφορετικά στοιχεία από το αξονικό και ορθογώνιο σχέδιο του Djoser.<ref>{{harvnb|Lehner|1997|pp=18–19, 230–231}}</ref> Για την προμήθεια των πυραμιδικών συμπλεγμάτων, οι μονάρχες ίδρυαν νέες κωμοπόλεις και αγροτικές εκτάσεις σε μη ανεπτυγμένες περιοχές σε όλη την Αίγυπτο. Η ροή των αγαθών από αυτές τις εκτάσεις προς την κεντρική εξουσία και τους ναούς της συνετέλεσε στην ενοποίηση του βασιλείου.<ref>{{harvnb|Lehner|1997|pp=228–229}}</ref>

 

 

===Νέο Βασίλειο===

 

===Μεταγενέστερη εξέλιξη===

 

[[File:Flickr - Gaspa - Dendara, mammisi romano (7).jpg|thumb|right|alt=Small stone building surrounded by half-walls and columns with elaborate capitals|[[Μαμισί]] της ρωμαϊκής εποχής στο [[Δένδερα|Ναό της Δένδερα]]]]

{{κύριο|Αρχαία αιγυπτιακή αρχιτεκτονική}}

[[File:Karnak Ägyptisch-Hethitischer Friedensvertrag 06.jpg|thumb|upright|alt=A stone wall that has eroded so that the joints between blocks are exposed. The blocks have straight edges but uneven shapes.|Stone construction in a temple wall]]

 

 

 

Οι δομές των ναών δημιουργήθηκαν σε θεμέλια πέτρινων πλακών τοποθετημένων μέσα αυλάκια γεμάτα άμμο.<ref>{{harvnb|Arnold|1991|pp=109–113}}</ref> Κατά τις περισσότερες περιόδους, οι τοίχοι και άλλες δομές χτίζονταν με μεγάλα μπλοκ διαφόρων σχημάτων.<ref name="Arnold 120">{{harvnb|Arnold|1991|pp=120–122}}</ref>{{refn|In their earliest stone constructions the Egyptians made small blocks shaped like mud bricks. Large blocks were typical of all other periods, except in the [[Amarna period]], when temples to the Aten were built with small, standardized ''[[talatat]]'' blocks, possibly to speed up construction.<ref name="Arnold 120"/> Ptolemaic and Roman temples were built in regular courses, with the blocks within each course cut to the same height.<ref>{{harvnb|Arnold|1999|pp=144–145}}</ref>|group="Note"}} <!-- Τα μπλοκThe blocks were laid in courses, usually without [[mortar (masonry)|mortar]]. Each stone was dressed to fit with its neighbors, producing cuboid blocks whose uneven shapes interlocked.<ref>{{harvnb|Arnold|1991|pp=115–122}}</ref> The interiors of walls were often built with less care, using rougher, poorer-quality stones.<ref>{{harvnb|Arnold|1991|p=148}}</ref> To build structures above ground level, the workers used construction ramps built of varying materials such as mud, brick, or rough stone.<ref>{{harvnb|Arnold|1991|pp=80–81, 86}}</ref> When [[rock-cut architecture|cutting chambers in living rock]], workers excavated from the top down, carving a crawlspace near the ceiling and cutting down to the floor.<ref>{{harvnb|Arnold|1991|p=213}}</ref> Once the temple structure was complete, the rough faces of the stones were dressed to create a smooth surface. In decorating these surfaces, [[relief]]s were carved into the stone or, if the stone was of too poor quality to carve, a layer of plaster that covered the stone surface.<ref name="Robins 20">{{harvnb|Robins|1986|pp=20–25}}</ref> Reliefs were then decorated with [[gilding]], [[inlay]], or paint.<ref name="Uphill">{{harvnb|Uphill|1973|pp=730–731}}</ref> The paints were usually mixtures of mineral pigments with some kind of adhesive, possibly [[natural gum]].<ref name="Robins 20"/>