Ελέα Θεσπρωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-πΧ +π.Χ.)
Γραμμή 13:
 
==Ιστορία==
Η ακρόπολη της Ελέας ιδρύθηκε περίπου το 350 π.Χ. Υπήρξε πρωτεύουσα της Θεσπρωτίας και έδρα του [[Κοινό των Θεσπρωτών|Κοινού των Θεσπρωτών]]. Στον 4ο αι. π.Χ. τοποθετείται και η ίδρυση των πρώτων οικισμών μεγέθους μιας πραγματικής πόλης. Γύρω στο 350 π.Χ. χρονολογούνται τα χάλκινα νομίσματα που άρχισαν να εκδίδουν οι Ελεαίοι ή Ελεάτες, το θεσπρωτικό φύλο που με κέντρο την Ελέα κατείχε τις εύφορες κοιλάδες του [[Αχέρων ποταμός|Αχέροντα]] και του Κωκυτού μέχρι το [[Νεκρομαντείο]] και τον όρμο της Αμμουδιάς (ο «Ελέας λιμήν» των αρχαίων συγγραφέων και γεωγράφων). Την εποχή της απουσίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην εκστρατεία στην Ασία, η Ελέα ενετάχθη στο [[Κοινό των Ηπειρωτών]] (ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ). <ref>Nickolas Hammond, N. G. L. A History of Greece to 322 B.C., 1986, ISBN 0198730950</ref> Η περιοχή κατελήφθη από τους Ρωμαίους το 168 πΧπ.Χ. . Μετά τη [[Ναυμαχία του Ακτίου]], οι κάτοικοι της περιοχής υποχρεώθηκαν να μετοικήσουν στήν [[Αρχαία Νικόπολη]] Πρέβεζας.<ref>Γεώργιος Ρήγινος και Κασσιανή Λάζαρη: "Αρχαίος Οικισμός Ελέας Παραμυθιάς, Αρχαιολογικός Οδηγός", Υπουργείο Πολιτισμού, έκδοση 2007</ref>
 
Κατά την αυτοκρατορική περίοδο, μαρτυρείται (από επιγραφές) η ύπαρξη εδώ ρωμαϊκού οικισμού, ο οποίος υπαγόταν διοικητικά στην κοντινή ρωμαϊκή αποικία της Φωτικής. Ο οικισμός έφερε πιθανώς την ονομασία '''Velia''', που είναι ο λατινικός τύπος του ελληνικού τοπωνυμίου '''Ελέα'''. Αυτό συμπεραίνεται από το παλιότερο όνομα της Χρυσαυγής που ήταν ''Βέλιανη'' και το οποίο φαίνεται πως είχε διασώσει την αρχαία ονομασία ''Velia [= Ελέα]'' ( από το Βέλι -ανη = τόπος [θέση] της Velia - Ελέας).<ref>[http://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/26043] Δ. Κ. Σαμσάρης, Η ρωμαϊκή αποικία της Φωτικής στη Θεσπρωτία της Ηπείρου (Ιστορικογεωγραφική και επιγραφική συμβολή), Γιάννινα 1994, σ. 81-82, 130</ref>
Γραμμή 24:
 
==Σχόλια - Παρατηρήσεις==
Η αρχαία ακρόπολη Ελέας έχει ζωή 2500 χρόνια (400 πΧπ.Χ.). Η αξία των κτισμάτων της είναι ανυπολόγιστη, η γεωγραφική της τοποθεσία είναι ένα Πανόραμα, τα κινητά ευρήματα της περιοχής αξίζουν δισεκατομύρια Ευρώ. Όμως, ο αρχαιολογικός χώρος είναι κλειδωμένος, αναπαρκώς αναδειγμένος, εντελώς αναστήλωτος , απροσπέλαστος και άγνωστος στο ευρύ κοινό. Πρέπει να ψάξεις σαν κλέφτης να βρείς το ανοιχτό συρματόπλεγμα. Φύλακες και ξεναγοί δεν υπάρχουν και φυσικά ούτε τουαλέτες ούτε αναψυκτήριο. Η επισκεψιμότητα είναι άγνωστη αλλά υπολογίζεται στα 100 άτομα ετησίως. Αντίθετα η αρκετά μεταχριστιανική ορεινή πόλη του Μάτσου Πίτσου του Περού, που υποτίθεται ότι μοιάζει με τις Ελληνικές ορεινές ακροπόλεις έχει επισκεψιμότητα 400.000 άτομα ετησίως. Αυτά τα στοιχεία πρέπει να προβληματίσουν το Υπουργείο Πολιτισμού, με το ερώτημα αν πρέπει κάποτε οι αρχαίες ακροπόλεις πρέπει να δοθούν υπό όρους αναστήλωσης στον ιδιωτικό τομέα. Η αύξηση της επισκεψιμότητας είναι ο υπέρτατος στόχος. Η Ελλάδα δεν παράγει τίποτε άλλο πλήν Θάλασσας, Ήλιου και Αρχαιολογίας{{πηγή}}
 
== Παραπομπές ==