Πυρηνική σύντηξη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ενέργεια που απελευθερώνεται, οφείλεται στο γεγονός ότι η [[ενέργεια σύνδεσης]] ανά [[νουκλεόνιο]] στα αντιδρώντα της σύντηξης (ή καλύτερα το άθροισμα των ενεργειών αυτών), είναι μικρότερη από την ενέργεια σύνδεσης ανά νουκλεόνιο που χαρακτηρίζει τον πυρήνα που δημιουργείται. Λόγου χάρη, στο διάγραμμα (βλ.Σχήμα 1) θεωρούμε ως τον πυρήνα που παράγεται λόγω σύντηξης το ⁴He το οποίο έχει μεγαλύτερη ενέργεια σύνδεσης ανά νουκλεόνιο από το άθροισμα των αντίστοιχων ενεργειών σύνδεσης του ²H([[Δευτέριο|δευτερίου]]) και ³H([[Τρίτιο|τριτίου]]). Οπότε με τη δημιουργία των προϊόντων στη διαδικασία της σύντηξης, υπάρχει ένα "περίσσευμα" ενέργειας, που οφείλεται στη διαφορά των ενεργειών σύνδεσης και αυτή απελευθερώνεται στο περιβάλλον με μορφή κινητικής ενέργειας στα παραπροϊόντα (πχπ.χ. [[σωματίδιο β|σωματίδια β]] ή [[νετρίνο ηλεκτρονίου|νετρίνα ηλεκτρονίου]]) και με τη μορφή [[ακτινοβολία γάμμα|ακτινοβολίας γάμμα]].