Πολιτιστική Επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΑΒΛΕΨΙΑ επέκτησαν διόρθ σα σε απέκτησαν Θ.Ντόκος
το "μαζεύτηκα τα μέλη του ΚΚ " τοδιόρθωσα σε "συγκεντώθηκαν τα μέλη του ΚΚ"
Γραμμή 9:
Στις [[18 Απριλίου]] του [[1966]] ένα ασυνήθιστο άρθρο εμφανίστηκε στην ''Ημερησία του Απελευθερωτικού Στρατού'' της Κίνας: απαιτούσε την έναρξη μιας "Πολιτιστικής Επανάστασης". Οι Δυτικοί, που είχαν ήδη διαπιστώσει έντονα σημάδια πολιτικής διαπάλης στους κόλπους του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι σήμαινε αυτό. Άλλωστε από τον Οκτώβριο του [[1965]], έπειτα από συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ. Κίνας, κατά τη διάρκεια της οποίας οι θέσεις του Μάο Τσετούνγκ απορρίφθηκαν, ο Κινέζος ηγέτης είχε καταγγείλει ότι "Η Κεντρική Επιτροπή παραδόθηκε στον ρεβιζιονισμό", εγκατέλειψε το [[Πεκίνο]], όπου ο κομματικός μηχανισμός ήταν υπό τον έλεγχο των αντιπάλων του, και εγκαταστάθηκε στη [[Σαγκάη]]. Από εκεί, ανασυντάσσοντας τις δυνάμεις του και σφυρηλατώντας τη συμμαχία του με τον υπουργό Άμυνας στρατάρχη Λιν Πιάο, εξαπέλυσε και την πρώτη φραστική μετωπική του επίθεση εναντίον της κομματικής ηγεσίας της πρωτεύουσας, το Νοέμβριο του 1965.
 
Από τη Σαγκάη ο Μάο προετοίμασε τη "Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση". Στις [[4 Μαΐου]] του [[1966]] μαζεύτηκανσυγκεντρώθηκαν στο Πεκίνο τα κορυφαία στελέχη του Κ.Κ. Κίνας για να πάρουν μέρος σε "διευρυμένη συνεδρίαση του Πολιτικού Γραφείου" του κόμματος. Ο Μάο, η σύζυγός του Τσιανγκ Σινγκ και ο Λιν Πιάο μορφοποίησαν τους ιδεολογικοπολιτικούς στόχους της "Μεγάλης Προλεταριακής Πολιτιστικής Επανάστασης". Η καθοριστικής σημασίας συνεδρίαση διήρκεσε, με διαλείμματα, σχεδόν ως τα τέλη Μαΐου και η λήξη της ταυτίστηκε με την έναρξη κύματος εσωκομματικών εκκαθαρίσεων.
 
Στην εξαπόλυση της Πολιτιστικής Επανάστασης ο Μάο ήταν αποφασισμένος να στηριχτεί στη νεολαία και στο στρατό, χρησιμοποιώντας τους ως μοχλούς για να δημιουργήσει ένα τεράστιο κίνημα μαζών υπό την ηγεσία του. Στις [[7 Μαΐου]] εκχωρήθηκαν στο στρατό ευρύτατες αρμοδιότητες σε θέματα κουλτούρας και εκπαίδευσης, καθώς αυτός αναγορεύτηκε σε "μεγάλο σχολείο του λαού".