Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις [[11 Ιανουαρίου]] του [[1923]], ο Κωνσταντίνος Α΄ πέθανε σε ξενοδοχείο στο [[Παλέρμο]] της [[Σικελία|Σικελίας]] από ανακοπή καρδιάς. Ο Κωνσταντίνος ήταν από καιρό άρρωστος καθώς έπασχε από διάφορες ασθένειες: με βάση το αρχείο του Ανδρέα Αναστασόπουλου, γιατρού της βασιλικής οικογένειας, οι παθήσεις του ήταν, πνευμονιοκοκκική λοίμωξη του αναπνευστικού, με συνοδό πλευρίτιδα, που εξελίχθηκε σε εμπύημα του υπεζωκότος, η αποθεραπεία του οποίου χρειάστηκε περισσότερο από τρία χρόνια νεφρίτιδακαι επανειλημμένες χειρουργικές επεμβάσεις, ενώυπποδερματίτιδα γύρω από το χειρουργικό τραύμα, σπειραματονεφρίτιδα, η οποία βαθμιαία εξελίχθηκε σε νεφρική ανεπάρκεια, χρόνια πνευμονοπάθεια λόγω αδιάκοπου καπνίσματος και των πλευρεκτομών, τέλος, σοβαρή αρτηριακή υπέρταση, με αποτέλεσμα την πρώιμη καρδιοαγγειακή επιβάρυνση και την εκδήλωση αγγειακής εγκεφαλοπάθειας, η οποία ευθύνεται για τις κρίσεις επιληψίας και τελικά για τον θάνατό του από εγκεφαλική αιμορραγία.<ref>Γιώργος Μαυρογορδάτος, Τα γράμματα στην Πάολα. Τι μας λένε για τον Κωνσταντίνο Α΄, εκδ. Πατάκης, Αθήνα, 2018, σελ.121-122</ref> Το καλοκαίρι του 1921 όταν βρισκόταν στην Κιουτάχεια υπέστη καρδιακή προσβολή που τον είχε αφήσει αναίσθητο για ώρες. <ref>[[Γρηγόρης Δαφνής]], Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997, σελ.64</ref> Ο Βενιζέλος ζήτησε με τηλεγράφημά του να μεταφερθεί η σορός στο Τατόι αφού αποβιβασθεί στον Ωρωπό, χωρίς την τέλεση επίσημης κηδείας. <ref>[[Γρηγόρης Δαφνής]], Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος,εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997, σελ.65</ref> Ενταφιάστηκε στην κρύπτη της ρωσικής εκκλησίας της [[Φλωρεντία|Φλωρεντίας]] στην [[Βασίλειο της Ιταλίας|Ιταλία]]. Με την αποκατάσταση της Βασιλευομένης Δημοκρατίας το [[1935]], τέθηκε το θέμα της επιστροφής της σορού του στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση απέστειλε το θωρηκτό «[[Γεώργιος Αβέρωφ (θωρηκτό)|Αβέρωφ]]» στο Μπρίντιζι για να παραλάβει τα οστά του Κωνσταντίνου, της μητέρας του, Βασίλισσας Όλγας, και της συζύγου του [[Σοφία της Ελλάδας| Βασίλισσας Σοφίας]], οι οποίες είχαν πεθάνει επίσης εκτός Ελλάδας. Το πλοίο κατέπλευσε στον Πειραιά στις [[17 Νοεμβρίου]] [[1936]], από όπου με επίσημη πομπή οι σοροί μεταφέρθηκαν στη [[Μητρόπολη Αθηνών]] για λαϊκό προσκύνημα έξι ημερών. Ακολούθως, ενταφιάστηκαν στο βασιλικό κοιμητήριο στο [[Τατόι]].