Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Βαλκανικό Μέτωπο: Δεν ειναι σημαντικο για επισκόπιση η περιχαράκωση & οι αρχικές επιχειρήσεις της Ανταντ. |
→Βαλκανικό Μέτωπο: Εννοποίηση ηττας Σερβίας σε 1 παραγραφο. Λινκ σε Εθνικος Διχασμος νωριτερα στη 1η παραιτηση. |
||
Γραμμή 144:
Ο Τούρκος στρατηγός Εμβέρ πασάς, θεωρώντας πως το συμφέρον της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] βρισκόταν με το μέρος της Γερμανίας, υπέγραψε μυστική συνθήκη με αυτήν στις [[2 Αυγούστου]]. Στις [[10 Αυγούστου]], δύο γερμανικά καταδρομικά, το «Γκέμπεν» και το «Μπρεσλάου», μπήκαν στη [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο]] και έγιναν δεκτά στα τουρκικά χωρικά ύδατα. Ακολούθησε, κατόπιν, εικονική πώλησή τους στην Τουρκία, η οποία στη συνέχεια βομβάρδισε την [[Οδησσός|Οδησσό]] κι άλλα ρωσικά λιμάνια ([[30 Οκτωβρίου]]). Η Ρωσία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Τουρκίας ([[1 Νοεμβρίου]]) και ακολούθησαν οι σύμμαχοί της ([[5 Νοεμβρίου]]), ενώ αγγλικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στον [[Περσικός Κόλπος|Περσικό κόλπο]]. Η είσοδος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον πόλεμο είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τριών νέων μετώπων ([[Εκστρατεία της Καλλίπολης|Καλλίπολης]], Καυκάσου, Μεσοποταμίας).
Το χειμώνα του [[1915]] η Αντάντ [[εκστρατεία της Καλλίπολης|επιτίθεται στην Καλλίπολη]] με σκοπό να κρατηθεί ανοιχτή η δίοδος για τη σύμμαχό Ρωσία στα Δαρδανέλια. Ο Βενιζέλος προτείνει συμμετοχή μικρού εκστρατευτικού σώματος με αντάλλαγμα εδάφη στη Β. Ήπειρο, στην Κύπρο και έλεγχο στη Μ. Ασία. Ο βασιλιάς [[Κωνσταντίνος_Α΄_της_Ελλάδας|Κωσταντίνος]] μεταπειθεται από τον [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]] πως η επιχείρηση ειναι πολύ ριψοκίνδυνη, και ο Βενιζέλος παραιτείται διαμαρτυρόμενος για την παρέμβαση του θρόνου, ανοίγοντας το κεφάλαιο του [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικού Διχασμού]]. Στις εκλογές του Μαίου κερδίζει ξανά το κόμμα των «[[Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελλάδα)|Φιλελευθέρων]]», το παλάτι όμως συνεχίζει την πρωτοκαθεδρία στην εξωτερική πολιτική, προκρίνοντας την βολική για τις κεντρικές Δυνάμεις πολιτική της ουδετερότητας. Στο μεταξύ οι Σύμμαχοι ηττώνται στα Δαρδανέλια.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1915 η το [[Βασίλειο της Βουλγαρίας|βασίλειο της Βουλγαρία]] υπογράφει μυστικά σύμφωνα με Γερμανίκή και Οθωμανική Αυτοκρατορία, και στις 11 Οκτωβρίου επιτίθεται στη Σερβία σχηματίζοντας τριπλό μετωπο εναντίον της, μαζί με την Αυστρουγγαρία. Στις 15 Οκτώβρη οι Σερβικές δυνάμεις του στρατάρχη [[Ραντομίρ Πούτνικ|Πούτνικ]] θα ηττηθούν ολοκληρωτικά και υποχωρώντας μέσω του [[Αλβανικός Γολγοθάς|Αλβανικού Γολγοθά]] θα καταφύγουν σε [[Κέρκυρα]] και [[Θεσσαλονίκη]],
Στις 26 Μαΐου του [[1916]] οι επιτελείς του βασιλιά Κωσταντίνου (Μεταξάς, [[Βίκτωρ Δούσμανης|Δούσμανης]]) παραδίδουν αμαχητί το οχυρό [[Ρούπελ]] στις γερμανοβουλγαρικές δυνάμεις, ώστε να επαναβεβαιώσουν την υπόσχεση ουδετερότητας προς τον [[Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας|Κάιζερ]], η οποία είχε τρωθεί από την απόβαση της Ανταντ στη Μακεδονία, επτά μήνες νωρίτερα. ▼
▲για αναδιοργάνωση από την Στρατιά της Ανατολής.
▲Στις 26 Μαΐου του [[1916]] οι επιτελείς του βασιλιά Κωσταντίνου (Μεταξάς, [[Βίκτωρ Δούσμανης|Δούσμανης]]) παραδίδουν αμαχητί το οχυρό [[Ρούπελ]] στις γερμανοβουλγαρικές δυνάμεις, ώστε να επαναβεβαιώσουν την υπόσχεση ουδετερότητας προς τον [[Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας|Κάιζερ]], η οποία είχε τρωθεί από την απόβαση της Ανταντ στη Μακεδονία, επτά μήνες νωρίτερα.
Στις 18 Αυγουστου 1916, οι γερμανοβούλγαρικές δυνάμεις [[αιχμαλωσία του Δ΄ Σώματος Στρατού στο Γκέρλιτς|αιχμαλωτίζουν το Δ' Σώματος Στρατού]] υπό την αδράνεια των επιτελών του παλατιού και παρά την ουδετερότητα της Ελλάδας, με περισσότερους από 7.000 αξιωματικούς και στρατιώτες να καταλήγουν στο γερμανικό στρατόπεδο του [[Γκέρλιτς]], ανοίγωντας έτσι το δρόμο για τη [[Β΄ Βουλγαρική Κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας]].
| |||