Ελληνικός Συναγερμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 33:
Τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]] του [[1954]] επήλθε διαφωνία μεταξύ Παπάγου και Μαρκεζίνη, που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του δευτέρου από την κυβέρνηση. Το [[Νοέμβριος|Νοέμβριο]] του ίδιου έτους ακολούθησε η ανεξαρτητοποίηση του Μαρκεζίνη μαζί με άλλους 22 βουλευτές φιλικά προσκείμενων σε αυτόν, ενώ λίγους μήνες αργότερα ίδρυσε το [[Κόμμα Προοδευτικών]] καταφέρνοντας να πάρει μαζί του άλλους επτά βουλευτές.<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/f3c70a23-7696-49db-9148-f24dce6a27c8/1929-1974.pdf Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974] Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977.{{pdf}}</ref>
 
Στις [[21 Νοεμβρίου]] διεξήχθησαν οι [[Ελληνικές δημοτικές εκλογές 1954|δημοτικές εκλογές]]. Στις εκλογές αυτές, αν και οτο Συναγερμόςκόμμα δεν έδωσε πολιτικό χαρακτήρα, ούτε χρίσματα σε υποψηφίους δημάρχους. Σε αυτές τις εκλογές, ο συναγερμικός χώρος κέρδισε στην πλειονότητα των δήμων, ωστόσο έχασε στις μεγάλες πόλεις ([[Αθήνα]], [[Θεσσαλονίκη]], [[Πειραιάς]], [[Ηράκλειο]]) από υποψηφίους με αντιπολιτευτικό και αντισυναγερμικό λόγο.
 
Από τα τέλη του [[1954]] η υγεία του Παπάγου είχε αρχίσει να κλονίζεται και συνεχώς επιδεινωνόταν με αποτέλεσμα να δυσκολεύετεδυσκολεύεται να ασκήσει επαρκώς τα καθήκοντά του. Γι' αυτό το λόγο κρίθηκε σκόπιμος ο διορισμός των [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Κανελλόπουλου]] και του [[Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος|Στεφανόπουλου]] ως αντιπροέδρων. Στις [[4 Οκτωβρίου]] [[1955]], και ενώ η κατάσταση της υγείας του είχε χειροτερέψει κατά πολύ, ο Παπάγος όρισε το Στεφανόπουλο ως αναπληρωτή πρωθυπουργό. Ωστόσο, λίγες ώρες μετά πέθανε.
 
Στις μετέπειτα διεργασίες για τη διάδοχη κατάσταση στην Κυβέρνηση και στο κόμμα, υπήρξε η πρόθεση σύγκλησης της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, η οποία θα εξέλεγε τον αρχηγό του κόμματος και προτεινόμενο πρωθυπουργό. Ο βασιλιάς διαφώνησε με αυτή τη διαδικασία και έδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Κωνσταντίνο Καραμανλή]]. Ο Καραμανλής σχημάτισε ταχύτατα [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1955|κυβέρνηση]] παρά τις αντιδράσεις των ηγετικών παραγόντων του Ελληνικού Συναγερμού. Μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης, συνεκλήθη η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος, η οποία αποφάσισε να στηρίξει τον Καραμανλή, ενώ εξέλεξε και πενταμελή διοικούσα επιτροπή αποτελούμενη από τους [[Εμμανουήλ Τσουδερός|Τσουδερό]], [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Κανελλόπουλο]], [[Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος|Στεφανόπουλο]], [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Καραμανλή]] και [[Κωνσταντίνος Ροδόπουλος|Ροδόπουλο]]. Η κυβέρνηση Καραμανλή έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]], ενώ ο [[Ηρακλής Σακαλής]] διαφώνησε και ανεξαρτητοποιήθηκε.