Αμρ αλ-Ακτά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-διεξήχθει +διεξήχθη)
 
Γραμμή 5:
Ο Αμρ ανήκε στη φυλή Μπάνι Σουλαΐμ, η οποία εγκαταστάθηκε στη δυτικη Τζαζίρα ([[Άνω Μεσοποταμία]]) κατά την εποχή των πρώτων μουσουλμανικών κατακτήσεων και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις υποθέσεις της [[Μαλάτεια]]ς και την παραμεθόρια ζώνη της Τζαζίρα με την [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]], καθώς και τα [[Καύκασος|Καυκάσια]] σύνορα με τους [[Χάζαροι|Χαζάρους]].<ref>{{Harvnb|Canard|1961|pp = 159, 171}}.</ref> Ο πατέρας του, Αμπντ Αλλάχ ή Ουμπάυντ Αλλάχ, είναι ελάχιστα γνωστός, εκτός από το ότι ήταν επίσης εμίρης της Μαλάτειας, και ότι περίπου το 810 παρέδωσε στους Βυζαντινούς το φρούριο της [[Κάμαχα]]ς για να επιτευχθεί η απελευθέρωση του γιου του, ο οποίος κρατούνταν αιχμάλωτος.<ref name="Canard170">{{Harvnb|Canard|1961|p = 170}}.</ref>
 
Ο Αμρ ο ίδιος πιθανότατα έγινε εμίρης της Μαλάτειας στα 830,<ref name="PBZ" /> και εμφανίζεται για πρώτη φορά το 838, στην [[Άλωση του Αμορίου|εκστρατεία του Αμορίου]] του χαλίφη [[αλ-Μουτασίμ]] (β. 833-842). Η εκστρατεία διεξήχθειδιεξήχθη ως αντίποινα για μια μεγάλης κλίμακας επιδρομή κατά το προηγούμενο έτος από το [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|βυζαντινό αυτοκράτορα]] [[Θεόφιλος (αυτοκράτορας)|Θεόφιλο]] (β. 829-842) εναντίον των αραβικών συνοριακών εμιράτων, συμπεριλαμβανομένης της Μαλάτειας, το έδαφος της οποίας ερημώθηκε.<ref name="Honigmann">{{Harvnb|Honigmann|1987|p = 193}}.</ref> Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Αμορίου, ο Αμρ πήρε μέρος με τους άνδρες του στη μεγάλη αραβική νίκη επί του ίδιου Θεόφιλου  στη [[μάχη του Δαζιμώνος]] τον Ιούλιο του 838.<ref name="PBZ" /><ref name="Honigmann" /> Στα 840, παρείχε καταφύγιο στα επιζώντα μέλη των [[Παυλικιανισμός|Παυλικιανών]], οι οποίοι έφευγαν από το Βυζάντιο λόγω διωγμών, και τους διέθεσε την περιοχή γύρω από τα φρούρια της [[Τεφρική|Τεφρικής]], [[Αμάρα]] και [[Αργαούν]]. Ο αρχηγός των Παυλικιανών [[Καρβέας]] εγκαθίδρυσε εκεί αυτόνομο Παυλικιανό πριγκηπάτο, συμμάχησε με τον Αμρ, και έκανε συχνές εκστρατείες εναντίον του Βυζαντίου, είτε σε συνδυασμό με τον Αμρ είτε ανεξάρτητα.<ref name="ODB" /><ref name="Honigmann" /><ref>{{Harvnb|Treadgold|1997|pp = 448, 451}}.</ref> Το 844, οι δυνάμεις του Αμρ συμμετείχαν σε μια μεγάλη επιδρομή που προκάλεσε μια βαριά ήττα σε ένα στράτευμα με επικεφαλής τον αντιβασιλιά του Βυζαντίου, [[Θεόκτιστος|Θεόκτιστο]], στη [[Μάχη του Μαυροποτάμου]]. Στα τέλη της δεκαετίας 840, είχε επίσης εμπλακεί σε πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον ενός γειτονικού Αρμένιου άρχοντα που ονομαζόταν [[Σκληρός]], τον οποίο τελικά νίκησε μετά από μια παρατεταμένη και αιματηρή σύγκρουση.<ref name="PBZ">{{Harvnb|PmbZ|loc = 'Umar ibn 'Abdallāh ibn Marwān al-Aqta' (#8552/corr.)}}</ref><ref>{{Harvnb|Treadgold|1997|p = 447}}.</ref>
 
Τη δεκαετία του 850, ο Αμρ νίκησε μια εκστρατεία με επικεφαλής τον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Γ΄]] (β. 842-867) ενάντια στα [[Σαμόσατα]], και πραγματοποίησε μια σειρά από επιτυχημένες επιδρομές στο Βυζάντιο. Μια από αυτές σάρωσε τα [[Θέμα (Βυζάντιο)|θέματα]] των [[Θέμα Θρακησίων|Θρακησίων]] και του [[Θέμα Οψίκιον|Οψικίου]] και έφτασε μέχρι τη μεγάλη βυζαντινή στρατιωτική βάση των [[Μαλάγινα|Μαλαγίνων]] στη [[Βιθυνία]].<ref name="PBZ" /> Δεν ήταν σε θέση, εντούτοις, να σταματήσει μια εκστρατεία  αντιποίνων που ξεκίνησε το 856 από τον [[Πετρωνάς|Πετρωνά]] κατά της Μελιτηνής και Τεφρικής, η οποία λεηλάτησε τα εδάφη μέχρι την Άμιδα, συλλαμβάνοντας πολλούς αιχμαλώτους πριν πάρει το δρόμο της επιστροφής.<ref name="Treadgold451">{{Harvnb|Treadgold|1997|p = 451}}.</ref>