Ο πρώτος στον κόσμο εμπορικός μικροεπεξεργαστής ήταν ο [[Intel 4004|4004]] της [[Intel]] ,που κυκλοφόρησε τις [[15 Νοεμβρίου]] του [[1971]]. Ο 4004 επεξεργαζόταν 4 δυαδικά ψηφία ([[μπιτς]]) δεδομένων παράλληλα. Δηλαδή ήταν τετράμπιτος(4 bit) επεξεργαστής. Τριάντα χρόνια μετά , οι μικροϋπολογιστές σε ενσωματωμένα συστήματα ( που βρίσκονται σε οικιακές συσκευές , οχήματα
και κάθε είδους εξοπλισμό ) είναι συνήθως [[8-bit]], [[16-bit]], [[32-bit]], ή [[64-bit]]. Μικρουπολογιστές Desktop/consumer όπως ο [[Apple Macintosh]] και[[IBM PC συμβατός|PC]] είναι κυρίως [[32-bit]] αλλά σταδιακά γίνονται [[64-bit]], ενώ οι μικρουπολογιστές [[σταθμός εργασίας|σταθμοί εργασίας]] που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες και οι μηχανικοί καθώς και οι υπερυπολογιστεςυπερυπολογιστές είναι [[64-bit]] (με μία ή περισσότερες KME). Η [[:κατηγορία:Πρώτοι μικροϋπολογιστές|πρώτη γενία]]των μικροϋπολογιστών ,που προορίζονταν για ειδικούς ηλεκτρολόγους μηχανικούς και για την προσωπική χρήση από χομπίστες, ξεκίνησε στα μέσα της [[δεκαετία 1970|δεκαετίας 1970]] με τον [[Altair 8800|MITS Altair]] να αποτελεί το ποιό γνωστό παράδειγμα. Με το 1977 ξεκίνησε να κυκλοφορεί η δεύτερη γενία γνωστή και σαν [[οικιακός υπολγιστής|οικιακοί υπολογιστές]]. Αυτοί ήταν ποιόπιο έυκολοι στην χρήση από τους προκατόχους τους των οποίων η χρήση προαπαιτούσε εξοικίωση με πρακτική ηλεκτροτεχνία. Το κρίσιμο γεγονός που μετέτρεψε τωντον μικροϋπολογιστή από ένα χόμπυ μιας μικρής ομάδας ανθρώπων σε ένα εργαλείο για την επιχείρηση ήταν η διέθεσηδιάθεση στην αγορά των προγραμμάτων [[VisiCalc]] [[spreadsheet]] (αρχικά για τον [[Apple II σειρά|Apple II]]). Μετά την έλευση από την IBM του [[IBM PC]] το 1981, ο όρος [[Προσωπικός υπολογιστής]] σήμαινε κυριως μικροϋπολογιστές συμβατούς με την αρχιτεκτονική αρχιτεκτονική του IBM PC ([[PC συμβατός]]).
