Ρόρυ Γκάλαχερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ρόρι ΓκάλαγκερΓκάλαχερ''' (''Rory Gallagher'', [[2 Μαρτίου]] [[1948]] [[Μπάλισανον]], [[Ιρλανδία]] - [[14 Ιουνίου]] [[1995]] [[Λονδίνο]]) ήταν Ιρλανδός [[συνθέτης]] , [[κιθαρίστας]] και τραγουδιστής της [[μπλουζ]] και [[ροκ]] μουσικής. Θεωρείται ένας απ' τους σπουδαιότερους κιθαρίστες του ηλεκτρικού μπλουζ.

Γεννήθηκε στην [[Ιρλανδία]] και μεγάλωσε στην Κομητεία [[Κορκ]]. Περίπου στην ηλικία των εννέα, παρακολούθησε τον [[Έλβις Πρίσλεϋ]] σε τηλεοπτική του εμφάνιση και έκτοτε αποφάσισε ν' ασχοληθεί με την [[κιθάρα]], μελετώντας μόνος του. Στα δώδεκά του χρόνια κέρδισε σ' ένα διαγωνισμό την πρώτη του [[ηλεκτρική κιθάρα]]. Έφηβος ακόμα, άρχισε να παίζει διασκευές σε επιτυχίες της εποχής και να εμφανίζεται με το πρώτο του συγκρότημα, τους Fontana Showband, ως support act σε διάφορα άλλα συγκροτήματα. Στα δεκαέξι του, σχημάτισε το δικό του [[μπλουζ]] συγκρότημα, τους Impact, με τους οποίους έπαιξε στη [[Γερμανία]] και την [[Ισπανία]] κατά το [[1965|'65]] και [[1966|'66]]. Σ΄αυτές τις περιοδείες, ανάμεσα στον εξοπλισμό του, διέθετε και τη "Battered Strat", τη [[Fender Stratocaster|Stratocaster]] που θα τον συντρόφευε σε όλη την υπόλοιπη καριέρα του, την οποία αγόρασε σε κάποιο κατάστημα στο [[Κορκ]] το [[1961]]. Η κιθάρα λέγεται ότι ήταν η πρώτη του είδους της στην [[Ιρλανδία]]. Την είχε παραγγείλει κάποιος άλλος μουσικός και ο οποίος άλλαξε γνώμη καθώς δεν του άρεσε το χρώμα. Έτσι, η κιθάρα κατέληξε στα χέρια του ΓκάλαγκερΓκάλαχερ για εκατό [[Στερλίνα|λίρες]].

Οι Taste διαλύθηκαν το [[1970]] και ο ΓκάλαγκερΓκάλαχερ ξεκίνησε την προσωπική του καριέρα του μαζί με άλλους μουσικούς, όπως ο μπασίστας [[Τζέρι ΜακΑβόι]], με τον οποίο θα συνεργαζόταν για το μεγαλύτερο μέρος της και τον ντράμερ Γουίλγκαρ Κάμπελ. Το [[1971]], πρωτοεμφανίστηκε στην προσωπική του δισκογραφία με τον δίσκο που έφερε ως τίτλο τ' όνομά του. Ο δίσκος αυτός έφτασε στο # 40 των [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανικών]] τσαρτ, ενώ παράλληλα άρχισε να περιοδεύει στην [[Ευρώπη]] και την [[Αμερική]], συναυλιακή δραστηριότητα που θα εξακολουθούσε έως το τέλος της ζωής του. Η κυκλοφορία με τις ηχογραφήσεις από την [[Ευρώπη|ευρωπαϊκή]] περιοδεία του [[1972]], με τίτλο "''[[Live in Europe (δίσκος του Ρόρι ΓκάλαγκερΓκάλαχερ)|Live in Europe]]''" γνώρισε μεγάλη επιτυχία, όπως κι εκείνη στην [[Ιρλανδία]] του [[1973]]-[[1974|74]], με τίτλο "''[[Irish Tour '74]]''" η οποία μεταφέρθηκε, με τον ομώνυμο τίτλο, σε κινηματογραφική [[Κινηματογραφική ταινία|ταινία]] από το σκηνοθέτη Τόνυ Πάλμερ. Το [[1972]], ο ΓκάλαγκερΓκάλαχερ συμμετείχε στην ηχογράφηση των "''London Sessions''" των [[Μάντι Γουότερς]] και [[Τζέρι Λι Λιούις]]. Ο Γουότερς τον κάλεσε ξανά το [[1974]], για τις ανάγκες της ηχογράφησης του "''London Revisited''".<br />

Ενώ ο ΓκάλαγκερΓκάλαχερ συνέχισε να εμφανίζεται ζωντανά σε όλο τον κόσμο, οι δισκογραφικές παρουσίες του έγιναν αραιότερες κατά τη [[Δεκαετία 1980|δεκαετία του '80]]. Στις [[12 Σεπτεμβρίου]] του [[1981]] εμφανίστηκε στην Ελλάδα, στο [[Γήπεδο Νέας Φιλαδέλφειας|γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας]]. Η συναυλία, μια απ' τις πρώτες εμφανίσεις ξένων καλλιτεχνών που συνέβησαν στη χώρα, είχε 40.000 θεατές και συνοδεύτηκε από σοβαρά επεισόδια, από τη [[Νέα Φιλαδέλφεια]] έως τον [[Περισσός|Περισσό]], ανάμεσα στις αστυνομικές δυνάμεις και το πλήθος. Σύμφωνα με την περιγραφή του ίδιου του ΓκάλαγκερΓκάλαχερ: "''Ήμασταν βρεγμένοι, τα μάτια μας δάκρυζαν κι όλοι φοβηθήκαμε. Η συναυλία από μόνη της ήταν καταπληκτική. Αλλά ήταν επικίνδυνη. Απλά δεν ήθελα να πεθάνω σ ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην [[Ελλάδα]], χωρίς να ξέρω καν τι συνέβαινε...''". Την επόμενη μέρα, ο [[Μέσα ενημέρωσης|Τύπος]] κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδα και τίτλους όπως "''Κάηκε η Νέα Φιλαδέλφεια από τους ροκάδες''". Η συναυλία αργότερα κυκλοφόρησε σε παράνομη έκδοση (bootleg) με τον τίτλο "''Live in Athens''".<br />

Το [[1985]], ο ΓκάλαγκερΓκάλαχερ ίδρυσε τη δική του δισκογραφική εταιρεία, "Capo records", μέσω της οποίας κυκλοφόρησε δυο ακόμα δίσκους. Η υγεία του στα τέλη της δεκαετίας είχε αρχίσει να κλονίζεται, γεγονός όμως που δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει να εμφανίζεται ζωντανά, ακόμα και λίγο πριν το τέλος του. Η τελευταία του ζωντανή εμφάνιση έγινε στις [[10 Ιανουαρίου]] [[1995]], στο "Nighttown-Theatre", στην [[Ολλανδία]]. Τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]], λόγω των χρόνιων προβλημάτων του με το αλκοόλ, υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος στο King's Hospital του [[Λονδίνο]]υ. Έπειτα από επιπλοκές, κατέληξε στις [[14 Ιουνίου]] του [[1995]]. Η σορός του βρίσκεται στο κοιμητήριο Saint Oliver, στο [[Κορκ]] της [[Ιρλανδία]]ς. Ο τάφος του κοσμείται από πέντε χρυσές ακτίνες, μια εκ των οποίων φέρει το ακριβές μήκος και τα τάστα της Fender του.

[[Αρχείο:Rory-Gallagher-Grab.jpg|thumb|right|Ο τάφος του ΓκάλαγκερΓκάλαχερ στο Κορκ της Ιρλανδίας]]

Ο Ρόρι ΓκάλαγκερΓκάλαχερ θεωρείται ένας απ' τους κορυφαίους κιθαρίστες της λευκής [[μπλουζ]] μουσικής, τόσο για τα ζωηρά του σόλο και τις καινοτόμες ιδέες στη σύνθεση, όσο και για το πάθος και τη δεξιοτεχνία της τραγουδιστικής του ερμηνείας. Πολλοί σύγχρονοι κιθαρίστες της [[ροκ]] και της [[μπλουζ]], τον θεωρούν ως την κύρια επιρροή τους. Ακόμα, θεωρείται μια από τις πιο σεμνές και συνεπείς παρουσίες της [[ροκ]] μουσικής. Χαρακτηριστικό παρουσιάζεται το εξής γεγονός: Το [[1976]], το τραγούδι του "''Edged In Blue''" είχε γίνει πολύ δημοφιλές στην [[Αμερική]] και η αποσπασματική κυκλοφορία του ως σινγκλ θεωρείτο σίγουρο ότι θα χάριζε ακόμα πλατύτερη επιτυχία στο δημιουργό της. Ο ΓκάλαγκερΓκάλαχερ αρνήθηκε να κυκλοφορήσει το τραγούδι σαν σινγκλ, αντιμετωπίζοντας τη δισκογραφική του δουλειά "''[[Calling Card]]''" ως αδιάσπαστο και ενιαίο σύνολο. Επίσης, το [[1974]] αρνήθηκε πρόταση να γίνει μέλος των [[Rolling Stones]] καθώς πίστευε ότι κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε αντίθεση με την αντίληψή του για τη μουσική. Συμμετείχε όμως σε δουλειές μερικών από τα μεγαλύτερα ονόματα της [[μπλουζ]], όπως οι [[Μάντι Γουότερς]], [[Άλμπερτ Κόλινς]], [[Τζέρι Λι Λιούις]], [[Λόνι Ντόνεγκαν]] και [[Αλέξις Κόρνερ]]. Καθ' όλη τη διάρκεια της μουσικής του διαδρομής, δε σταμάτησε να τοποθετεί πάνω απ' όλα, ακόμα και από την προσωπική του ζωή και την υγεία του, εκείνο που θεωρούσε ότι τον ολοκλήρωνε ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο: την αγάπη του για τα [[μπλουζ]] και το πάθος του να παίζει μουσική.

* ''[[Live in Europe (δίσκος του Ρόρι ΓκάλαγκερΓκάλαχερ)|Live in Europe]]'' (1972)

* ''[[Live at Montreux (δίσκος του Ρόρι ΓκάλαγκερΓκάλαχερ)|Live at Montreux]]'' (2006)

* ''[[BBC Sessions (δίσκος του Ρόρι ΓκάλαγκερΓκάλαχερ)|BBC Sessions]]'' (1999)

{{DEFAULTSORT:ΓκαλαγκερΓκαλαχερ, Ρορυ}}

[[Κατηγορία:Ροκ μουσικοί|ΓκαλαγκερΓκαλαχερ]]

[[Κατηγορία:Κιθαρίστες|ΓκαλαγκερΓκαλαχερ]]

[[Κατηγορία:Ιρλανδοί τραγουδιστές|ΓκαλαγκερΓκαλαχερ Ρορυ]]