Τόμας Χόουπ (συγγραφέας, 1769-1831): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Προσθήκες με αντίστοιχες παραπομπές |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Henry_Bone_001.jpg|μικρογραφία| Ο Τόμας Χόουπ με τουρκική ενδυμασία, έργο του Sir William Beechey, (1798, λάδι σε καμβά). National Portrait Gallery, London.]]
Ο '''Τόμας Χόουπ''' (αγγλ.: '''Thomas Hope,''' 1769-1831''')''' ήταν Ολλανδός και Άγγλος, γόνος οικογένειας τραπεζιτών, αλλά και συγγραφέας, φιλόσοφος και συλλέκτης έργων τέχνης. Έγινε γνωστός ως συγγραφέας του μυθιστορήματος
=Βιογραφία=
==Νεανικά χρόνια στο Άμστερνταμ και ένα Grand tour==
Ο Τόμας, πρωτότοκος γιός του
Το 1784, όταν ο Τόμας ήταν 15 ετών, ο πατέρας του πέθανε ξαφνικά στη [[Χάγη]]. Προτιμώντας τη συντροφιά της μητέρας του και των αδελφών του, παρά εκείνη των θείων του στο Άμστερνταμ, ο Τόμας δεν ακολούθησε τις οικογενειακές επιχειρήσεις, αλλά έστρεψε το ενδιαφέρον του στη μελέτη των καλών τεχνών και ιδίως εκείνων των κλασσικών πολιτισμών. Έτσι και ο Τόμας, το 1787, σε ηλικία 18 ετών, ξεκίνησε ένα
==Μετοικεσία στο Λονδίνο==
Ο Τόμας Χόουπ επέστρεψε στη Χάγη το 1794, όταν πέθανε η μητέρα του. Όμως την ίδια χρονιά οι τρεις αδελφοί Χόουπ μετακόμισαν στο Λονδίνο, πριν ο επαναστατικός Γαλλικός στρατός φθάσει στο Άμστερνταμ. Με
Το
==Ο γάμος και η εγκατάσταση στο Deepdene==
Το 1806 νυμφεύτηκε με την Louisa Beresford, και το 1807, ένα χρόνο μετά το γάμο του αγόρασε την εξοχική έπαυλη και το κτήμα Deepdene, στην περιοχή του Ντόρκινγκ (Dorking) στο [[Σάρεϋ]] (Surrey). Στην εξοχική του έπαυλη, όπως και στο σπίτι του στο Λονδίνο, ο Τόμας Χόουπ στέγασε τις πολυπληθείς συλλογές του σε ένα ιδιόρρυθμο και εκθαμβωτικό περιβάλλον, που διακόσμησε ο ίδιος, και όπου φιλοξενούσε με φανταχτερό τρόπο την κοσμική αγγλική κοινωνία. Έτσι το Deepdene έγινε διάσημος τόπος και το επισκέπτονταν πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων, αλλά και της μόδας. Εδώ, περιτριγυρισμένος από τις μεγάλες συλλογές ζωγραφικής, γλυπτικής και αντίκες, παρείχε στους καλεσμένους του και μια μικρή βιβλιοθήκη σε κάθε υπνοδωμάτιο με βιβλία σε πολλές γλώσσες {{Sfn|Chisholm|1911}}. Υπήρξε από τους σημαντικότερους προπαγανδιστές της «Ελληνικής Αναβίωσης» (Greek Revival) στην Αγγλία και συνέβαλε ουσιαστικά στην εξοικείωση της αγγλικής καλαισθησίας με μία αυθεντικότερη ελληνική αισθητική <ref> Φανή-Μαρία Τσιγκάκου: «Thomas Hope (1769-1831), Εικόνες από την Ελλάδα του 18ου αιώνα». Μουσείο Μπενάκη, Βρετανικό Συμβούλιο, Εκδοτικός οίκος «Μέλισσα», Αθήνα, 1985. Επίσης στην ιστοσελίδα της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας & Πολιτισμού https://argolikivivliothiki.gr/2019/09/02/thomas-hope/ </ref>.
==Συγγραφές==
Ο Χόουπ επιθυμούσε να αυξήσει την ευαισθητοποίηση του κοινού για την ιστορική ζωγραφική και να επηρεάσει το σχεδιασμό στα μεγάλα σπίτια της εποχής του στυλ Regency στο Λονδίνο. Επιδιώκοντας να δημιουργήσει ακαδημαϊκά έργα, άρχισε να σχεδιάζει έπιπλα, εσωτερικούς χώρους και κοστούμια και να εκδίδει βιβλία με τα συνοδευτικά επιστημονικά του κείμενα.
Το 1807 ο Τόμας Χόουπ
===Αναστάσιος===
Πλησιάζοντας την ηλικία των 50 ετών, με την ενθάρρυνση φίλων του, ο Χόουπ άρχισε τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος που ολοκληρώθηκε και δημοσιεύτηκε το 1819 από τον εκδότη Τζον Μάρεϊ (John Murray) σε τρεις τόμους με τίτλο «Αναστάσιος ''ή οι Αναμνήσεις ενός σύγχρονου Έλληνα γραμμένες στο
Στους τρεις τόμους ο Χόουπ περιγράφει την ιστορία ενός νεαρού Χιώτη, που αναγκάζεται να καταφύγει στη θάλασσα επειδή αποπλάνησε την ανήλικη κόρη του αφεντικού του πατέρα του. Φτάνει στην Κωνσταντινούπολη, και υπηρετεί κάποιον Εβραίο ψευτογιατρό μέχρι που καταλήγουν και οι δύο στη φυλακή. Ο πατήρ Αμβρόσιος, μιας Ιταλικής ιεραποστολής, προσπαθεί να τον προσηλυτίσει στον καθολικισμό χωρίς επιτυχία. Όμως αργότερα προσηλυτίζεται στον ισλαμισμό και ονομάζεται Σελίμ. Προσλαμβάνεται στην υπηρεσία του ηγεμόνα της Βλαχίας Μαυρογένη, τότε δραγουμάνου του Καπουδάν Πασά, με τον οποίο τελικά αποχωρίζονται λίγο πριν ο ηγεμόνας Μαυρογένης περάσει τον Δούναβη και εκτελεσθεί από τους Τούρκους. Ο Αναστάσιος / Σελίμ ταξιδεύει στο Κάιρο και μπαίνει στην υπηρεσία του Σουλεϊμάν μπέη, του οποίου παντρεύεται την κόρη. Κάνει προσκύνημα στη Μέκκα και αφού πηγαίνει στη Σμύρνη, όπου σχετίζεται με κάποια Ευφροσύνη, με την οποία αποκτά γιό, που ονομάζει Αλέξη, επιστρέφει στην Αραβία και συνδέεται με Βεδουίνους. Κληρονομώντας περιουσία πηγαίνει στη Σμύρνη και διεκδικεί τον γιό του, ο οποίος πεθαίνει στο πλοίο ταξιδεύοντας από τη Βενετία στην Τεργέστη. Τελικά ο ήρωας πεθαίνει στα 35 του, αφού υπαγορεύει τα απομνημονεύματά του στον Κόνραντ, έναν Αυστριακό τραυματία πολέμου, που βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη χρημάτων για να συντηρήσει την οικογένειά του. <ref> Lia Brad Chisacof: Ancient Greece, Byzantium or Ottoman Empire, Sociedad Hispanica de Estudios Neogriegos, Vitoria‐Gasteiz, 2012, σελ. 87 http://ojs.shen-org.es/index.php/estneogr/article/view/166 </ref>. Στο παραπάνω μυθιστόρημα ο Χόουπ ζωντανεύει το σκηνικό, τα ήθη και τα έθιμα των ανθρώπων που ο ίδιος είχε γνωρίσει στη διάρκεια των ταξιδιών του.
Ο ''Αναστάσιος'', ήταν ένα έργο μεγάλου ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος, ενθουσιασμού και περιγραφικής δύναμης, που η πρώτη έκδοση, όταν κυκλοφόρησε από τον διάσημο εκδότη του Λονδίνου, John Murray, έγινε ανάρπαστη. Στην έκδοση αυτή δεν αναφέρονταν το όνομά του συγγραφέα. Λόγω της σεμνότητάς του, ο Χόουπ αρχικά είχε επιλέξει να μην δηλώσει το όνομά του στην πρώτη έκδοση του Αναστάσιου. Κατά ειρωνικό τρόπο, η συγγραφή του τολμηρού Αναστάσιου αποδόθηκε αρχικά κατά λάθος στον Λόρδο Μπάιρον, ο οποίος, σύμφωνα με τον μύθο, ομολόγησε στον Marguerite, κόμη του Blessington, ότι έκλαψε πικρά όταν το διάβασε. "Για να είμαι ο συγγραφέας του Αναστάσιου, θα έδινα τα δύο ποιήματα που μου έδωσαν την μεγαλύτερη δόξα". Αυτά τα γεγονότα ώθησαν τον Χόουπ στο να αποκαλύψει την ταυτότητά του στην τρίτη έκδοση, όπου σε ένα σύντομο πρόλογο αποκαλύπτεται ως συγγραφέας, δηλώνει τις επιδιώξεις του, όπως και το γεγονός ότι ο ήρωας του είναι μυθοπλαστικό πρόσωπο, προσθέτοντας έναν χάρτη των ταξιδιών του Αναστάσιου και βελτιώνοντας τα κείμενα. Η δήλωσή του ως συγγραφέα αντιμετωπίσθηκε αρχικά με δυσπιστία από ορισμένα περιοδικά. Μια δεύτερη έκδοση εξαντλήθηκε σε είκοσι τέσσερις ώρες. Ακολούθησαν γρήγορα ξένες μεταφράσεις στα γαλλικά (1820), τα γερμανικά (1821) και τα φλαμανδικά. Ο εκδοτικός θρίαμβος αυτού του βιβλίου στο αναγνωστικό κοινό συνεχίστηκε μέχρι το 1849, έτος κυκλοφορίας της τελευταίας έκδοσης, μετά από την οποία το μυθιστόρημα αυτό γλίστρησε στην παγκόσμια λήθη <ref> Nolan, J : Thomas Hope: Triumph, Tragedy,Obverse Worlds. https://web.archive.org/web/20160311102649/http://thomashope.org.uk/triumph-tragedy.htm </ref>. Παρόλο ότι το μυθιστόρημα αφορούσε την Ελλάδα και συνέβαλλε στο να την γνωρίσουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί, και με αυτό τον τρόπο βοήθησε και το φιλελληνικό κίνημα, δεν δημοσιεύτηκε ποτέ ολοκληρωμένα στα Ελληνικά. Περισσότερα από 80 χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, έγινε μια απόπειρα μετάφρασης στα Ελληνικά. Ήταν μια δημοσίευση που άρχισε σε συνέχειες στην εφημερίδα Ακρόπολη τον Φεβρουάριο του 1903 με τίτλο «Ο Τουρκαναστάσης», αλλά σταμάτησε το Μάρτιο του ιδίου έτους και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. <ref> Αγγελομάτη- Τσουγκαράκη, Ελ.: Απόπειρες Ελληνικών μεταφράσεων του μυθιστορήματος του Thomas Hope Anastasius , Ερανιστής, 1997, τόμ. 21, σελ. 402-407, https://doi.org/10.12681/er.228 </ref>.
Οι περιγραφές του έδειχναν τη ζωή των κατοίκων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και παρείχαν εκπληκτικές ματιές στους πολέμους που διεξάγονταν μεταξύ των Τούρκων και των Ρώσων. Περιέγραψε επίσης πολλές, προηγουμένως άγνωστες, λεπτομέρειες του ισλαμικού πολιτισμού, όπως τη μουσική, γλώσσα, κουζίνα, θρησκεία, νόμους και λογοτεχνία.▼
Το μυθιστόρημα Το μυθιστόρημα ενημέρωσε το κοινό της εποχής για την Ανατολή, χωρίς να είναι περιγραφή των ταξιδιών του Χόουπ, αλλά διήγηση του Αναστάσιου, ήρωα και αφηγητή.
Λίγο μετά το θάνατο του Χόουπ το 1831, η χήρα του Louisa παντρεύτηκε τον ξάδελφό της, τον William Carr Beresford, 1ο υποκόμη του Beresford. Η οικογένειά του ακολούθησε στη συνέχεια συντηρητικές αξίες, αναγκάζοντάς τους να εξουσιοδοτήσουν την κατεδάφιση του θρυλικού σπιτιού του συγγραφέα στο Λονδίνο, να διαλύσουν τη μυθικής αξίας συλλογή των έργων τέχνης του και να αποστασιοποιηθούν από το αριστούργημά του. Καμία ουσιαστική συλλογή προσωπικών αντικειμένων του Χόουπ δεν επέζησε της οικογενειακής αδιαφορίας και ο ''Αναστάσιος,'' το μεγαλοπρεπές του έργο, έγινε θύμα της ηθικής της βικτοριανής εποχής.▼
▲
Εκείνη την εποχή πολλές γνωστές προσωπικότητες εντυπωσιάστηκαν διαβάζοντας το μυθιστόρημα του Χόουπ. Μεταξύ αυτών και ο τότε πανίσχυρος υπουργός εξωτερικών της [[Αυστριακή Αυτοκρατορία |Αυστριακής Αυτοκρατορίας]], ο [[Κλέμενς φον Μέττερνιχ]], που σε επιστολή του τον Ιανουάριο του 1821 έγραψε: «Υπάρχει στο μυθιστόρημα μια περιγραφή του χαρακτήρα των Ελλήνων που είναι πολύ καλή και ακριβής, όπως και όλα όσα περιλαμβάνει αυτό το βιβλίο σχετικά με την Ανατολή, ειδικά τις συνήθειες των Ελλήνων. Θα βρεις μέσα στο βιβλίο έναν χαρακτήρα που είναι ίδιος ο Καποδίστριας, λέξη προς λέξη, ακριβώς όπως είναι» <ref> Χατζής, Αριστείδης: Αναζητώντας την ελληνική ταυτότητα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 3 Ιαν. 2021, σελ.26 </ref>.
Εκτός από τα άλλα επιτεύγματά του, ο Χόουπ ήταν ο συγγραφέας και ενός σημαντικού φιλοσοφικού έργου που δημοσιεύθηκε μετά τον θάνατο, "''The Origin and Prospect of Man"'' (1831), στο οποίο οι εικασίες του αποκλίνουν ευρέως από τις κοινωνικές και θρησκευτικές απόψεις της βικτοριανής εποχής. {{Sfn|Chisholm|1911}} Αυτός ο τόμος, που αναφέρθηκε από τον εμπειρογνώμονα της φιλοσοφίας Roger Scruton, ήταν ένα εξαιρετικά εκλεκτικό έργο και έλαβε μια σφαιρική εικόνα των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.▼
Ο Χόουπ ωστόσο, επηρέασε τα μεταγενέστερα έργα των [[Ουίλλιαμ Θάκερυ]], [[Μαρκ Τουαίην]] και [[Χέρμαν Μέλβιλ]] . Ο καθηγητής John Rodenbeck, αναφερόμενος στο νόημα του βιβλίου, συγκρίνοντας τον Αναστάσιο με τον Ανάχαρση του αβά [[Ζαν-Ζακ Μπαρτελεμύ]] (Barthélemy) που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1788 και κυκλοφόρησε σε ευρύ κοινό, επισημαίνει την σημαντική τους διαφορά. Ο ήρωας του Μπαρτελεμύ ζει στην Ελλάδα του 4ου π.Χ. αι, καθώς ο συγγραφέας του θέλει να αναβιώσει τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο. Σε αντίθεση ο πρωταρχικός σκοπός του Χόουπ, όπως το δηλώνει και στον πρόλογο της 3ης έκδοσης, είναι να περιγράψει μια αυθεντική εικόνα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.<ref> Rodenbeck, John : Thomas Hope, Anastasius : Towards Background and Meaning https://web.archive.org/web/20160313111116/http://thomashope.org.uk/background.htm </ref>. Γι’αυτό το βιβλίο του Χόουπ απέκτησε κύρος αντίστοιχο ενός ιστορικού συγγράμματος, όπως φαίνεται και στις πολλές αναφορές και αποσπάσματα από τον Αναστάσιο που χρησιμοποίησε ο Θεόδωρος Μπλανκάρ στο σχετικό βιβλίο που έγραψε για τον Νικόλαο Μαυρογένη και εκδόθηκε το 1896 <ref> Θεόδωρος Μπλανκάρ: Ο οίκος των Μαυρογένη, μεταφρ. Αδαμοπούλου, Δ. και Cholou, A., Εκδ. ΕΣΤΙΑΣ, Αθήνα, 2011, Κεφ. 2, 3, 5, 6, 7, 10, 11, 12, 13 και 15, ISBN 978-960-05-1510-7 </ref>. Πιο πρόσφατα, ο συγγραφέας και μελετητής των πολιτισμών της Ανατολής, ο Ρόμπερτ Έργουιν (Robert Irwin), έγραψε: "αυτό το βιβλίο, ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία του δέκατου ένατου αιώνα, πρέπει να διαβαστεί ευρύτερα."
▲Εκτός από τα άλλα επιτεύγματά του, ο Χόουπ ήταν ο συγγραφέας και ενός σημαντικού φιλοσοφικού έργου που δημοσιεύθηκε μετά τον θάνατο, "''The Origin and Prospect of Man"'' (1831), στο οποίο οι εικασίες του αποκλίνουν ευρέως από τις κοινωνικές και θρησκευτικές απόψεις της βικτοριανής εποχής. {{Sfn|Chisholm|1911}} Αυτός ο τόμος, που αναφέρθηκε από τον εμπειρογνώμονα της φιλοσοφίας Roger Scruton, ήταν ένα εξαιρετικά εκλεκτικό έργο και έλαβε μια σφαιρική εικόνα των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.
== Θάνατος και κληρονομιά ==
Στις αρχές του 1831ο Χόουπ αρρώστησε. Πέθανε στις 2 Φεβρουαρίου στην οδό Duchess
Τα δύο σπίτια που δημιουργήθηκαν από τον Χόουπ έχουν χαθεί.
== Παραπομπές ==▼
▲
▲== Παραπομπές ==
* {{EB1911|wstitle=Hope, Thomas}}</img>
Γραμμή 55 ⟶ 54 :
[[Κατηγορία:Άγγλοι περιηγητές]]
|