Μαρία Λουίζα της Ισπανίας, δούκισσα της Λούκκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 2:
{{πληροφορίες προσώπου}}
H '''Μαρία
==Βιογραφία==
Έζησε μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία, αφού ήταν η αγαπημένη κόρη των γονιών της. Όταν ήρθε ο εξάδελφος της, [[Λουδοβίκος Α΄ της Ετρουρίας|Λουδοβίκος της Πάρμας]], να σπουδάσει στην [[Ισπανία]], οι γονείς της ενθουσιάστηκαν από τον γοητευτικό νέο, προτείνοντας του να τον παντρέψουν με τη μεγαλύτερη κόρη, [[Μαρία Αμαλία της Ισπανίας|Μαρία
Ο Κάρολος δεν του χάλασε χατίρι και συμφώνησε με τον γάμο
Σύντομα όμως μαθεύτηκε το γεγονός της ασθένειας τού συζύγου της από συνεχείς κρίσεις [[επιληψία]]ς, κάτι που χάλασε την διάθεση της. Υπέφερε λόγω παιδικού ατυχήματος, αφού είχε χτυπήσει το κεφάλι του σε ένα μαρμάρινο τραπέζι. Ήθελαν να επιστρέψουν στα πατρικά εδάφη τού συζύγου της στην [[Πάρμα]], αλλά ο πατέρας της, έχοντας φόβο σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή λόγω του [[Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης|Ναπολέοντα Α΄]], δεν τους το επέτρεπε. Το [[1800]] το ζεύγος συμπεριλήφθηκε στον μεγάλο πίνακα του [[Γκόγια]], ο οποίος ζωγράφισε όλη την οικογένεια του Καρόλου Δ΄.
Ο Ναπολέων που είχε κατακτήσει ολόκληρη την [[Ιταλία]], θέλοντας να εξασφαλίσει τη συμμαχία της Ισπανίας, παραχώρησε στη Μαρία
== Βασίλισσα της Ετρουρίας ==
[[Αρχείο:Dena.jpg|thumb|left|200px|Η Μαρία-Λουίζα αντιβασίλισσα της Ετρουρίας με τον γιο της Κάρολο-Λουδοβίκο. Νόμισμα του 1803.]]
Αυτή στάθηκε απρόθυμη να το δεχτεί και ο Ναπολέων Α΄ την κάλεσε με τον σύζυγο της στο [[Παρίσι]]. Αρχικά ήταν απρόθυμη να πάει στην πόλη, όπου πριν από επτά χρόνια εκτελέσθηκαν ο [[Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ της Γαλλίας]] με τη [[Μαρία Αντουανέτα|Μαρία Αντουανέττα]]. Τελικά μόλις η Μαρία
Το ζευγάρι έμεινε τρεις εβδομάδες στο [[Παρίσι]] και στη συνέχεια αναχώρησαν για την [[Τοσκάνη]]: στην [[
Ο λαός τους δέχτηκε με μεγάλη δυσπιστία, γιατί τους θεωρούσε όργανα των Γάλλων. Εν τω μεταξύ, η κατάσταση του Λουδοβίκου χειροτέρευσε: οι επιληψίες του ήταν χωρίς αρχή και τέλος. Το [[1802]], προσκλήθηκαν στην [[Μαδρίτη]] στον διπλό γάμο του αδελφού της Μαρίας
Στο καράβι λίγο πριν την εγκυμοσύνη αρρώστησε βαριά, αλλά σώθηκε από θαύμα μαζί με την νεογέννητη κόρη της. Όταν συνήλθε και πήγαν για τον γάμο έφθασαν πολύ αργά. Ο Λουδοβίκος έμαθε τον θάνατο του πατέρα του, οπότε συντετριμμένος ψυχολογικά εκτός από την αρρώστια του ήθελε επειγόντως να επιστρέψει στην [[Νάπολη]], προκειμένου να διεκδικήσει τα εδάφη του.
Ο λαός της [[Φλωρεντία]]ς δεν είχε ιδέα για την αρρώστια που βασάνιζε τον Λουδοβίκο, αφού η σύζυγός του, που είχε αναλάβει την απόλυτη εξουσία, προσπαθούσε με κάθε μέσο να την κρύψει. Τελικά ο θάνατος τον βρήκε τον Μάιο του [[1803]]. Έτσι σε ηλικία μόλις 20 ετών η Μαρία
== Εκδίωξη από το βασίλειο της Ετρουρίας ==
Ο Ναπολέων άρχισε να δυσαρεστείται σχετικά με τον τρόπο που διοικούσε το βασίλειο η νεαρή Μαρία
Τον Δεκέμβριο του [[1807]], η Μαρία
[[Αρχείο:Maria Luisa Reina de Etruria.jpg|thumb|right|200px|Μαρία Λουίζα,
Στην Ισπανία βρήκε μια κατάσταση χάους, όπου ο μεγάλος αδελφός της [[Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας|Φερδινάνδος]] είχε ξεσηκωθεί κατά του πατέρα του και του πρωθυπουργού του, [[Μανουέλ ντε Γοδόι]]. Ο πατέρας συγχώρησε τον γιο του, αλλά τα Γαλλικά στρατεύματα του Ναπολέοντα Α΄ εκμεταλλεύθηκαν την κρίση και με την δικαιολογία αποστολής βοήθειας στη [[Λισαβόνα|Λισσαβώνα]] εισέβαλαν στην Ισπανία.
Ο λαός ξεσηκώθηκε κατά του Γοδόυ, τον πολιόρκησε στην κατοικία του και τον συνέλαβε. Ο Κάρολος Δ΄ εξαναγκάστηκε να τον απολύσει, ενώ δύο ημέρες αργότερα παραιτήθηκε υπέρ του γιου του, Φερδινάνδου Ζ΄, κάτι που έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τον λαό. Ενώ η Μαρία
Ο [[Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης]] κάλεσε τον βασιλιά Κάρολο Δ΄ και τον γιο του Φερδινάνδο Ζ΄ στο [[Μπαγιόν]], με πρόφαση να τους συμφιλιώσει. Εν τω μεταξύ, η Μαρία
Την εποχή εκείνη άρχισε η Μαρία
== Αιχμάλωτη του Ναπολέοντα Α΄==
Ο Ναπολέων Α΄ έδωσε το βασίλειο της Ισπανίας στον αδελφό του, [[Ιωσήφ Βοναπάρτης|Ιωσήφ Βοναπάρτη]] και πίεσε όλη τη βασιλική οικογένεια να εγκαταλείψει τη χώρα. Η Μαρία
Της υποσχέθηκαν να επιστρέψει στα ανάκτορα του Κολόρνο στην [[Πάρμα]] και βρισκόταν στην [[Νίκαια (Γαλλία)|Νίκαια]] υπό επιτήρηση. Η Μαρία
Στα [[απομνημονεύματα]] της γράφει, ότι για δυόμιση χρόνια στο μοναστήρι δεν της είχε επιτραπεί να μιλήσει, ούτε να γράψει σε κανέναν· δεν είχε καμιά επικοινωνία με τους γονείς και τον γιο της. Της επετράπη τελικά να δει τους γονείς της και τον γιο της τον Ιούνιο του [[1812]] μόνο για 20 λεπτά. Από εκεί και πέρα η αιχμαλωσία της έγινε σκληρότερη και ελευθερώθηκε ([[1814]]) με την πτώση του Ναπολέοντα Α΄, αφού είχε μείνει σε σκληρή αιχμαλωσία για περισσότερα από τέσσερα χρόνια.
Γραμμή 55:
Ήλπιζε να ξαναπάρει το χαμένο της βασίλειο για λογαριασμό τού γιου της. Έφυγε με τους γονείς της από την [[Ρώμη]] στο άκουσμα, ότι ο Ναπολέων Α΄ έρχεται από το νησί [[Έλβα (νήσος)|Έλβα]] και επανήλθε στην Ρώμη μετά την ολοκληρωτική πτώση του Ναπολέοντα Α΄ στη [[μάχη του Βατερλώ]].
Στο συμβούλιο της Βιέννης, ο [[Κλέμενς φον Μέττερνιχ|Μέττερνιχ]] και οι σύμμαχοί του αποφάσισαν να μη δώσουν την Πάρμα στη δυναστεία των [[Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας|Βουρβόνων-Ισπανίας]], αλλά στη χήρα του Ναπολέοντα Α΄, Μαρία
Ήταν ακόμη μόλις 35 χρονών και μετά από τόσες μακροχρόνιες περιπέτειες αποφάσισε -χωρίς αποτέλεσμα- να αναζητήσει νέο σύζυγο. Ανάμεσα σε αυτούς που απευθύνθηκε για σύζυγο ήταν και ο [[Κάρολος Ι΄ της Γαλλίας|Κάρολος Ι΄]],
Στο πολιτικό επίπεδο, αν και συμφώνησε με τους όρους της [[Ιερά Συμμαχία|Ιεράς Συμμαχίας]] να μη δεχτεί καμιά μορφή [[Σύνταγμα|Συντάγματος]], η διακυβέρνησή της δεν ήταν ιδιαίτερα αυταρχική, όπως απαιτούσε ο [[Κλέμενς φον Μέττερνιχ|Μέττερνιχ]]. Στις αρχές του [[1824]] αρρώστησε και πέθανε από [[καρκίνος|καρκίνο]].
Γραμμή 63:
==Οικογένεια==
Παντρεύτηκε το 1795 τον εξάδελφό της [[Λουδοβίκος Α΄ της Ετρουρίας|Λουδοβίκο Α΄ των Βουρβόνων-Ισπανίας]] βασιλιά της ''Ετρουρίας'' (Τοσκάνης) και είχε τέκνα:
* [[Κάρολος Λουδοβίκος των Βουρβόνων της Πάρμας|Κάρολος
* [[Μαρία Λουίζα Καρλόττα της Πάρμας|Μαρία
== Πηγές ==
| |||