Οι περί βρυκολάκων δοξασίες ενέπνευσαν και μεγάλους ποιητές διαφόρων χωρών καθώς και άγνωστους δημιουργούς δημοτικών τραγουδιών. Ο [[Γκαίτε]] έγραψε σχετική μπαλάντα με τον τίτλο "''Ερλ Καίνιχ"'' που μεταφράστηκε και στην ελληνική. Με τον τίτλο "''[[Βρυκόλακες (Ίψεν)|Βρυκόλακες]]"'' φέρεται επίσης ένα δράμα του [[Ίψεν]]. Στην ελληνική ποίηση το θέμα του βρυκόλακα εκμεταλλεύτηκε αριστοτεχνικά ο [[Αριστοτέλης Βαλαωρίτης]] στο ποίημά του "''Θανάσης Βάγιας"''.
Στοιχεία Βρυκόλακα εμπεριέχει και το βιβλίο "''Το Φάντασμα"'' του Γρηγορίου Ξενόπουλου ([[Γρηγόριος Ξενόπουλος|Γρηγορίου Ξενόπουλου]]), το οποίο βασίζεται σε μια ιστορία που διαδραματίστηκε το ΙΗ΄αιώναΙΗ΄ αιώνα στη Βενετοκρατούμενη Ζάκυνθο. Η τραγική ηρωίδα βασανίζεται από τον νεκρό αρραβωνιαστικό της και αναγκάζεται παρανόμως να τον ξεθάψει, ανακαλύπτοντας το πτώμα άλιωτο.<ref>{{Cite book|title=Το φάντασμα |first=Γρηγόριος |last=Ξενόπουλος |publisher=Αφοι Βλάσση |isbn=9603020621 |year=1984 |url=https://www.biblionet.gr/titleinfo/?titleid=24627 }}</ref>
Ηθογραφική τραγωδία με θέμα και τίτλο "''Ο Βρυκόλακας"'' έχει γράψει ο [[Αργύρης Εφταλιώτης]], καθώς και ο [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου]] το δράμα "''Ο όρκος του πεθαμένου"'' με υπόθεση από το γνωστό δημοτικό τραγούδι- παραλογή "''Toυ νεκρού αδελφού"'' που βρυκολάκιασε προκειμένου να φέρει την αδελφή του Αρετή, από τα ξένα, στη μητέρα του όπως της είχε υποσχεθεί καθόσον ζούσε.
