Εξαΰλωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
Π.χ.: Όταν ένα χαμηλής ενέργειας [[ηλεκτρόνιο]] (e<sup>-</sup>) (m = m<sub>e</sub> = 9.1 × 10<sup>−31</sup> kg) εξαϋλώνεται με ένα επίσης χαμηλής ενέργειας [[ποζιτρόνιο]] (e<sup>+</sup>) (m = m<sub>e</sub>), τότε μπορούν να παραχθούν μόνο 2 ή περισσότερων φωτονίων ακτινοβολίας γ, συνολικής ενέργειας<br />
E = 2m<sub>e</sub>c<sup>2</sup> = 2 × 9.1 × 10<sup>−31</sup> kg × (3 × 10<sup>8</sup> m/s<sup>2</sup>)<sup>2</sup>= 1,638 × 10<sup>-13</sup> J. <br />
[[Εικόνα:Electron-positron-annihilation.svg|Ένα διάγραμμα [[Feynman]] εξαΰλωσης ποζιτρονίου και ηλεκτρονίου σε φωτόνιο που υλοποιείται ξανά σε ποζιτρόνιο και ηλεκτρόνιο.
|thumb|right|200px]]<br />
Σ' αυτήν την περίπτωση δεν περισσεύει [[υλοενέργεια]] για τη σύνθεση άλλων σωματιδίων μάζας. Στηυ περίπτωση όμως που τουλάχιστον το ένα σωματίδιο έχει μεγάλη ποσότητα κιντικής ενέργειας, ποικίλα άλλα ζεύγη σωματιδίων παράγονται.<br />
Η εξαΰλωση ηλεκτρονίου-ποζιτρονίου σε ένα μόνο φωτόνιο (δηλαδή e<sup>+</sup> + e<sup>-</sup> → γ) δεν μπορεί να συμβεί η ενέργεια δεν θα συνενωθεί μ' αυτόν τον τρόπο. <br />
| |||