Ανέκδοτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΠΡΟΣΘΕΣΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΩΝ
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:AE04:C300:4DF2:A76A:9C39:CD1A (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό InternetArchiveBot
Ετικέτα: Επαναφορά
 
Γραμμή 1:
Το '''ανέκδοτο''' είναι μια σύντομη, αποκαλυπτική αφήγηση ενός μεμονωμένου ατόμου ή ενός περιστατικού<ref>{{cite book|ref=harv |last=Cuddon|first=J. A.|title=Penguin Dictionary of Literary Terms and Literary Theory, Third Ed.|url=https://archive.org/details/penguindictionar0000cudd |year=1992|publisher=Penguin Books|location=London|pages=[https://archive.org/details/penguindictionar0000cudd/page/42 42]}}</ref>. Περιστασιακά εύθυμα, τα ανέκδοτα διαφέρουν από τα αστεία, επειδή ο πρωταρχικός σκοπός τους δεν είναι απλά να προκαλέσουν γέλιο αλλά να αποκαλύψουν μια γενικότερη αλήθεια, χαρακτηρίζοντας κάποιο άτομο, αποκαλύπτοντας συγκεκριμένες ιδιορρυθμίες ή χαρακτηριστικά, πρόσωπα, τόπους ή πράγματα, μέσα από τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες μιας σύντομης αφήγησης<ref>{{cite book|ref=harv |last=Epstein|first=Lawrence|title=A Treasury of Jewish Anecdotes|url=https://archive.org/details/treasuryofjewish00epst |year=1989|publisher=Jason Aronson|location=Northvale, NJ|pages=xix}}</ref>.
 
Το ανέκδοτο μπορεί να είναι αληθινό ή φανταστικό<ref>{{cite book|ref=harv |last=Kennedy |first=X. J.|title=Handbook of Literary Terms, Third Ed.|year=2005|publisher=Pearson Education|location=Upper Saddle River, NJ|pages=8}}</ref> και η ανέκδοτη απόκλιση είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των [[Λογοτεχνία|λογοτεχνικών έργων]]<ref>{{harvnb|Cuddon|1992|p=42}}</ref>. Ακόμη και τα προφορικά ανέκδοτα περιλαμβάνουν τυπικά υπερβολική και δραματική μορφή σχεδιασμένη για να ψυχαγωγήσει τον ακροατή<ref>{{cite book |ref=harv |contributor-first=Jürgen |contributor-last=Hein |contribution=Die Anekdote |last=Knörrich |first=Otto |title=Formen der Literatur in Einzeldarstellungen |year=1981 |publisher=Alfred Kröner|location=Stuttgart|pages=15}}</ref>. Ωστόσο, το ανέκδοτο παρουσιάζεται πάντα ως καταγραφή ενός πραγματικού περιστατικού, που αφορά σε πραγματικά πρόσωπα και συνήθως σε κάποιο αναγνωρίσιμο τόπο. Σύμφωνα με τον Γιούργκεν Χάιν (Jürgen Hein), επιδεικνύουν «έναν ιδιαίτερ ρεαλισμό» και «ιστορική διάσταση»<ref>{{harvnb|Hein|1981|p=15}}</ref>.ΓΝΩΣΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΤΟΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΞΑΝΘΙΕΣ
 
Η λέξη ανέκδοτο προέρχεται από τον [[Προκόπιος (ιστορικός)|Προκόπιο της Καισάρειας]], βιογράφο του [[Ιουστινιανός Α΄|Ιουστινιανού Α΄]], ο οποίος έγραψε ένα έργο με τίτλο ''Ἀνέκδοτα'', κατά κύριο λόγο μια συλλογή μικρών συμβάντων από την ιδιωτική ζωή της βυζαντινής αυλής. Σταδιακά, ο όρος «ανέκδοτο» άρχισε να εφαρμόζεται σε κάθε σύντομη ιστορία που χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει ή να απεικονίσει όποιο σημείο επιθυμούσε ο συγγραφέας. Στο πλαίσιο του [[χιούμορ]] ο όρος ανέκδοτο αναφέρεται σε κάθε σύντομη χιουμοριστική ιστορία, χωρίς την ανάγκη πραγματικής ή βιογραφικής προέλευσης.