Άννα Λεοπόλδοβνα (Ελισάβετ του Μεκλεμβούργου-Σβέριν): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Όταν ο Μπίρον απείλησε να εξορίσει την Άννα Λεοπόλδοβνα, αυτή εκμεταλλευόμενη τη δυσμένεια του λαού προς τον Μπίρον, τον εκτόπισε με πραξικόπημα και ανέλαβε αυτή την αντιβασιλεία του γιου της Ιβάν ΣΤ'. Τότε έλαβε τον τίτλο της ''Μεγάλης Δούκισας''. Ήξερε όμως λίγο το χαρακτήρα των ανθρώπων που είχε να αντιμετωπίσει και ακόμη λιγότερο τις συμβάσεις και την πολιτική της Ρωσίας, έτσι διαπληκτίστηκε γρήγορα με τους εκφραστές της κυβέρνησης. Το 1741 ο ρωσικός στρατός νίκησε τη Σουηδία στη μάχη του Βίλμανστραντ της Φινλανδίας. Λίγο αργότερα η φρουρά, που εκτιμούσε την κόρη του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α']], την [[Ελισάβετ της Ρωσίας|Ελισάβετ]], με την υποστήριξη των πρέσβεων της Γαλλίας και της Σουηδίας, έκανε πραξικόπημα και εκτόπισε την Άννα και τον γιο της Ιβάν ΣΤ' στη Ρίγα. Την ακολούθησε πιστά στην εξορία η κυρία των τιμών της Γιούλια φον Μέγκντεν. Μετά εκτοπίστηκε στο Κολμόγκορυ, όπου η Άννα απεβίωσε κατά τη γέννηση του 5ου παιδιού της το 1746 και ο σύζυγός της το 1776. Στο μεταξύ την Ελισάβετ είχε διαδεχθεί ο ανιψιός της [[Πέτρος Γ΄ της Ρωσίας|Πέτρος Γ']] και μετά η σύζυγός του [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β']]. Το 1764 στασιαστές πήγαν να ελευθερώσουν τον Ιβάν ΣΤ' από τη φυλακή, αλλά οι φύλακες είχαν την εντολή σε τέτοια περίπτωση να τον σκοτώσουν, πράγμα που έγινε. Τα άλλα παιδιά της Άννας (Αικατερίνη, Ελισάβετ, Πέτρος, Αλέξιος) βγήκαν από τη φυλακή και έμειναν στη Δανία υπό την επιτήρηση της θείας τους [[Ιουλιάνα Μαρία του Μπράουνσβαϊγκ-Βολφενμπύτελ|Ιουλιάνας Μαρίας του Μπράουνσβαϊγκ-Βολφενμπάτελ]], σύζυγο του βασιλιά της Δανίας και με έξοδα της Αικατερίνης Β', χωρίς κοινωνική ζωή.

 

==Παραπομπές==