Ζίτα των Βουρβόνων-Πάρμας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Charles_I_of_Austria,_Zita_and_seven_of_eight_children.jpg|thumb|220px|Ο αυτοκράτορας Κάρολος Α΄, η Ζίτα με τα επτά παιδιά τους κατά την διάρκεια της εξορίας της οικογένειας στην [[Ελβετία]] το 1921.]]

Η '''Πριγκίπισσα Ζίτα των Βουρβόνων-Πάρμας''' (''Zita di Borbone-Parma'', [[9 Μαΐου]] [[1892]] - [[14 Μαρτίου]] [[1989]]) ήταν η σύζυγος του τελευταίου αυτοκράτορα της [[Αυστρία]]ς [[Κάρολος Α΄ της Αυστρίας|Καρόλου Α΄]], και η ίδια τελευταία αυτοκράτειρα της [[Αυστρία]]ς και τελευταία βασίλισσα της [[Ουγγαρία]]ς και της [[Βοημία]]ς.

Δέκατο-Η ''Ζίτα Μαρία ντέλλε Γκράτσιε Αδελγόνδη Μιχαέλα Ραφαέλα Γραβριέλα Ιωσηφίνα Αντωνία Λουίζα Αγνή'' ήταν το δέκατο έβδομο παιδί του εκθρονισθέντος [[Ροβέρτος Α΄ της Πάρμας|Ροβέρτου Α΄]] δούκα της Πάρμας και της δεύτερης συζύγου του [[Μαρία Αντωνία της Πορτογαλίας|Μαρίας- Αντωνίας των Μπραγκάνσα]], κόρης του [[Μιχαήλ Α΄ της Πορτογαλίας]]. Η Ζίτα πήρε το όνομα της από μια τοπική Ιταλίδα αγία που ζούσε στην [[Τοσκάνη]].

Παντρεύτηκε το 1911 τον αρχιδούκα της Αυστρίας Κάρολο, που έγινε διάδοχος του θρόνου μετά τη δολοφονία του θείου του [[Φραγκίσκος Φερδινάνδος της Αυστρίας|Φραγκίσκου Φερδινάνδου]] το 1914 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του μεγάλου θείου του [[Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας|Φραγκίσκου- Ιωσήφ]] ([[1916]]). Σε δύο χρόνια εκθρονίστηκαν και εξορίστηκαν στην [[Ελβετία]]. Ο σύζυγος της το 1921 έκανε την τελευταία απόπειρα να ξανακερδίσει τον θρόνο της Ουγγαρίας: απέτυχε, εξορίστηκε όλη η οικογένεια στη [[Μαδέρα]], όπου ο Κάρολος σε έναν χρόνο πέθανε. Η Ζίτα καθώς ήταν πιστή Καθολική, αν και έγινε χήρα μόλις 29 ετών, έμεινε πιστή στη μνήμη της συζύγου της για όλη την υπόλοιπη ζωή της.

Παντρεύτηκε τον αρχιδούκα της Αυστρίας Κάρολο σε ηλικία 19 ετών, όταν απλά ήταν ένας πρίγκηπας χωρίς καμιά βλέψη για τον θρόνο, η μοίρα της ζωής τους άλλαξε με την δολοφονία στο [[Σεράγεβο]] τούτου θείου τούτου Καρόλου το 1914 και διαδόχου του θρόνου, Φραγκίσκου- Φερδινάνδου. Τότε πλέον ήταν βέβαιο ότι ο Κάρολος θα ήταν αυτός που θα διαδεχόταν τον υπερήλικα μεγάλο θείο του αυτοκράτορα Φραγκίσκο- Ιωσήφ, ο οποίος - παρά την μεγάλη ηλικία του- ήταν σε πλήρη πνευματική διαύγεια. Έγινε τελικά το 1916, αλλά ο Φραγκίσκος- Ιωσήφ μαζί με τον θρόνο του κληροδότησε τεράστια προβλήματα, αφού οδήγησε την [[Αυστρία]] στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή σε αρκετά μειονεκτική θέση. Είχε σημαντική επιρροή στον σύζυγο της, τον συνόδευε σε πολλές περιοδείες του στο εξωτερικό που ήταν αναγκασμένος να λείψει πολύ καιρό, ενώ επέδειξε τεράστιο φιλανθρωπικό έργο με φροντίδα στα νοσοκομεία και τους τραυματίες.

Ο ίδιος ο αδελφός της Ζίτας, ο Σίξτος είχε παίξει τον ρόλο του μεσολαβητή στις διαπραγματεύσεις με τη [[Γαλλία]] για σύναψη ειρήνης με όρους, όπως παραχώρηση Αλσατίας - Λωρραίνης στη [[Γαλλία]], την ανεξαρτησία του Βελγίου και της Σερβίας, την παραχώρηση της Κωνσταντινούπολης στη [[Ρωσία]]. Η [[Γερμανία]] ήταν ανένδοτη, διότι είχε ελπίδες ακόμη να κερδίσει τον πόλεμο, αλλά ο Σίξτος συνέχισε τις προσπάθειές του. Τελικά όλες οι προσπάθειες για ειρήνη ναυάγησαν, ύστερα από τις σκληρές κατηγορίες του Αυστριακού Υπουργού Εξωτερικών Οττοκάρ Κζερνίν στον Γάλλο πρωθυπουργό Κλεμανσώ για προσπάθειες υπονόμευσης· ο Κζερνίν αποφάσισε να παραιτηθεί. Ο Κάρολος συμφώνησε να υπάρχει μία Ομοσπονδία ανεξάρτητων κρατών, αλλά όλα τα κράτη σταδιακά διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους αποκηρύσσοντας τη δυναστεία των Αψβούργων, κάτι που ανάγκασε τον Κάρολο τελικά να παραιτηθεί.

Τα τελικά χτυπήματα ήταν η ανεξαρτησία της [[Τσεχοσλοβακία]]ς στις [[13 Απριλίου]] [[1918]], η οριστική συντριβή του Γερμανικού στρατού στην '''μάχηΜάχη της Αμιένης''' και η αποσκίρτηση του βασιλιά της Βουλγαρίας Φερδινάνδου στις [[25 Σεπτεμβρίου]] [[1918]] από τη συμμαχία. Εξορίστηκαν αρχικά στην [[Ελβετία]]· ο Κάρολος έκανε την τελευταία του απόπειρα το 1921 να επανέλθει στον θρόνο της Ουγγαρίας, που είχε διατηρηθεί τυπικά βασίλειο με αντιβασιλιάαντιβασιλέα τον Μίκλος Χόρτυ. Τελικά ο αντιβασιλιάς αρνήθηκε να βοηθήσει, ενώ οι νικήτριες δυνάμεις απείλησαν με εισβολή στη χώρα. Ο Κάρολος, η Ζίτα και όλα τα παιδιά της εξορίστηκαν στην Πορτογαλική νήσο [[Μαδέρα]]. Την επόμενη χρονιά ο Κάρολος, σε μια βόλτα με τον μικρό τους γιο, κρυολόγησε· το κρυολόγημα εξελίχθηκε σε [[πνευμονία]], από την οποία αρρώστησαν τον ίδιο καιρό μαζί με τον Κάρολο πολλά από τα μικρά παιδιά τους. Ο Κάρολος τελικά, που είχε πολύ αδύνατη υγεία τα τελευταία χρόνια, απεβίωσε. Η Ζίτα, ως πιστή σύντροφος, τίμησε τη μνήμη του άνδρα της για όλη την υπόλοιπη ζωή της: δεν έβγαλε ποτέ από πάνω της τα μαύρα ενδύματα.

Μετά τον θάνατο του Καρόλου η αυτοκρατορική οικογένεια της Αυστρίας πήγε στην [[Ισπανία]] όπου φιλοξενήθηκε από τον βασιλιά[[Αλφόνσος ΙΓ΄ της Ισπανίας|Αλφόνσο ΙΓ΄]], έμεινε έξι χρόνια το 1929 μετακόμισαν στο [[Βέλγιο]] επειδή τα μεγαλύτερα παιδιά είχαν έρθει σε ηλικία σπουδών. Η Ζίτα συνέχιζε έντονα τις προσπάθειες αποκατάστασης της δυναστείας των Αψβούργων για λογαριασμό των παιδιών της, οι προσπάθειες αυτές τελείωσαν το 1938 με την προσάρτηση της Αυστρίας στη [[Ναζιστική Γερμανία]]. Με την εισβολή των [[Ναζί]] στο [[Βέλγιο]] στις 10 Μαΐου 1940 η Ζίτα και τα παιδιά της δραπέτευσαν στην [[Πορτογαλία]] και στην συνέχεια στην [[Νέα Υόρκη]], η Ζίτα έζησε τα χρόνια του πολέμου στην ΗΠΑ σε μεγάλη φτώχεια αλλά τα παιδιά της είχαν έντονες πολιτικές δραστηριότητες. Ο [[Όθων των Αψβούργων|Όθων]] είχε συνεχείς επαφές με τον πρόεδρο Ρούσβελτ, ο [[Ροβέρτος, αρχιδούκαςΑρχιδούκας της Αυστρίας - Έστης|Ροβέρτος]] ήταν ο αντιπρόσωπος των Αψβούργων στο [[Λονδίνο]] ενώ ο Λουδοβίκος και ο [[Φέλιξ των Αψβούργων|Φέλιξ]] υπηρέτησαν στον Αμερικάνικο στρατό.

Αργότερα η Ζίτα επανήλθε στην [[Ευρώπη]] συγκεκριμένα στο [[Λουξεμβούργο]] το 1952 όπου ασχολήθηκε με την φροντίδα της υπέργηρης μητέρας της Μαρίας Αντωνίας που πέθανε το 1959 σε ηλικία 96 ετών. Η Ζίτα δεν μπορούσε να επισκεφτεί την [[Αυστρία]] γιατί υπήρχε νόμος που απαγόρευε την είσοδο στην χώρα των Αψβούργων που γεννήθηκαν πριν τις 10 Απριλίου 1919, γι' αυτό δεν μπόρεσε να παραστεί στην κηδεία της κόρης της Αδελαΐδας το 1972. Από το 1982 οι αυστηροί νόμοι κατά της δυναστείας χαλάρωσαν με αποτέλεσμα η υπέργηρη Ζίτα να μπορέσει να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής της στην Αυστρία.

Με τον σύζυγό της [[Κάρολος Α΄ της Αυστρίας|Κάρολο]], αυτοκράτορα της Αυστρίας και βασιλιά της Ουγγαρίας & Βοημίας, απέκτησε τέκνα:

* [[Όθων των Αψβούργων|Όθων]] 1912-2011, διάδοχος της Αυστρίας. Νυμφεύτηκε τη [[ΡεγγίναΡεγκίνα της Σαξονίας-Μάινινγκεν|Ρεγγίνα των Βέττιν]], πριγκίπισσα της Σαξονίας-Μάινινγκεν. Απέκτησαν 7 παιδιά.

* [[Αδελαΐδα, αρχιδούκισσα της Αυστρίας|Αδελαΐδα]] 1914-1971, άγαμη.

* [[Ροβέρτος, αρχιδούκαςΑρχιδούκας της Αυστρίας - Έστης|Ροβέρτος]] 1915-1996, αρχιδούκας της Αυστρίας-Έστε. Νυμφεύτηκε το 1953 τη [[Μαργαρίτα της Σαβοΐας-Αόστας|Μαργαρίτα της Σαβοΐας-Αόστης]]. Απέκτησαν 5 παιδιά.

* [[Φέλιξ των Αψβούργων|Φέλιξ]] 1916-2011, αρχιδούκας της Αυστρίας. Νυμφεύτηκε το 1952 την Άννα- Ευγενία πριγκίπισσα του Άρενμπεργκ. Απέκτησαν 7 παιδιά.

* [[Κάρολος Λουδοβίκος, αρχιδούκας της Αυστρίας (1918-2007)|Κάρολος- Λουδοβίκος]] (1918-2007), παντρεύτηκε το 1950 την Πριγκίπισσα Γιολάντα του Λίγν. Απέκτησαν 4 παιδιά.

* [[Ροδόλφος, αρχιδούκας της Αυστρίας|Ροδόλφος]] 1919-2010, παντρεύτηκε το 1953 (1) Ξένια, κόμισσα Τσερνίσεβ-Μπισομπράσοφ, και απέκτησαν 4 παιδιά. Το 1971 (2) την Άννα- Γαβριέλα πριγκίπισσα του Βρίντε. Απέκτησαν 1 παιδί.

* [[Καρλόττα της Αυστρίας|Καρλόττα]] 1921-1989, παντρεύτηκε το 1956 τον [[Γεώργιος του Μεκλεμβούργου|Γεώργιο]] δούκα του Μεκλεμβούργου. Δεν απέκτησαν παιδιά.

* [[Ελισάβετ της Αυστρίας (1922-1993)|Ελισάβετ]] 1922-1993, παντρεύτηκε το 1949 τον Ερρίκο πρίγκιπα του Λήχτενσταϊν. Απέκτησαν 5 παιδιά.

Στις 10 Δεκεμβρίου 2009, Ο κ. Ίβ Λε Σο, Επίσκοπος του [[Λε Μαν]] άνοιξε την επισκοπική διαδικασία για την αγιοποίηση της Ζίτα.<ref>[http://dioceselemans.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1189&Itemid=1 Ouverture du Proces de Beatification de l'Imperatrice Zita] {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20110710130646/http://dioceselemans.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1189&Itemid=1 |date=10 July 2011 }}</ref> Η Ζίτα είχε τη συνήθεια να ξοδεύει αρκετούς μήνες κάθε χρόνο στη μητρόπολη του Λε Μαν στο ΑβαείοΑββαείο της Αγίας ΣεσίλιαΚαικιλίας, όπου τρεις από τις αδερφές της ήταν καλόγριες.<ref>[http://www.newliturgicalmovement.org/2009/12/cause-of-beatification-of-empress-zita.html Gregor Kollmorgen, "Cause of Beatification of Empress Zita Opened"]</ref>