Κρούγια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Κρούγια''' ({{lang-sq|Krujë}}) είναι πόλη της βορειοκεντρικής [[Αλβανία]]ς με 15.829 κατοίκους (2004). ΕυρισκόμενηΒρίσκεται ανάμεσα στο Όρος Κρούγια και τον ποταμό [[Ίσεμ (ποταμός)|Ίσεμ]], ενώ απέχει από την πρωτεύουσα της [[Αλβανία]]ς, τα [[Τίρανα]] μόνο, 20 χλμ.

Κατοικημένη από την [[Ιλλυρία|Ιλλυρική]] φυλή των Αλβανών, το 1190 η Κρούγια έγινε στα 1190 πρωτεύουσα του πρώτου αυτόνομου Αλβανικού κράτους τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], του Πριγκιπάτου του Αρβάνου. Αργότερα υπήρξε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Αλβανίας, ενώ στις αρχές του 15^ου αιώνα η Κρούγια καταλήφθηκε από την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], αλλά στη συνέχεια ανακαταλήφθηκε το 1443 από τον [[Σκεντέρμπεης|Σκεντέρμπεη]] (Γεώργιο Καστριώτη), ηγέτη του Συνδέσμου της Λέζα, που την υπερασπίστηκε με επιτυχία έναντι τριών πολιορκιών από τους Οθωμανούς, μέχρι το θάνατό του το 1468.

Οι Οθωμανοί ανέκτησαν τον έλεγχο της πόλης μετά την τέταρτη πολιορκία το 1478 και την ενσωμάτωσαν στα εδάφη τους. Μεγάλη τοπική εξέγερση εκδηλώθηκε στην πόλη το 1906 κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ακολούθησε η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Αλβανίας το 1912. Στα μέσα της δεκαετίας του 1910 η Κρούγια ήταν ένα από τα πεδία μάχης της σύγκρουσης μεταξύ της βραχύβιας Δημοκρατίας της Κεντρικής Αλβανίας, ιδρυμένης από τον [[Εσάντ Πασάς|Εσάντ Τοπτάνι]], και του Πριγκιπάτου της Αλβανίας. Το 1914 ο Τοπτάνι κατάφερε να καταλάβει την πόλη, αλλά την ίδια χρονιά ενσωματώθηκε και πάλι στο Πριγκιπάτο της Αλβανίας από τον Πρενκ Μπίμπε Ντόντα. Κατά τον [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] ήταν το κέντρο δράσης του αντιστασιακού ηγέτη Αμπάζ Κούπι.