Σπυρίδων Τρικούπης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 63:
Ο '''Σπυρίδων Τρικούπης''' (20 Απριλίου/12 Φεβρουαρίου [[1788]] - 24 Φεβρουαρίου [[1873]]<ref>Σπύρος Μαρκεζίνης, Πολιτική Ιστορία της Νεότερης Ελλάδος, τ.2.</ref>) υπήρξε από τις σημαντικότερες πολιτικές μορφές των πρώτων 50 χρόνων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, αφού υπηρέτησε στο αγώνα της ανεξαρτησίας της Ελλάδας από την Οθωμανική αυτοκρατορία, αλλά κυρίως συνέβαλλε στη θεμελίωση των σύγχρονων πολιτικών και κοινωνικών θεσμών, μέσα από τις θέσεις (υπουργικές και μη) που κατείχε κατά την διάρκεια της πολιτικής ζωής του.<br />
Επισημαίνεται ότι υπήρξε ο πρώτος ''Πρωθυπουργός'' <ref>Να σημειωθεί ότι η λέξη Πρωθυπουργός δεν ταιριάζει στον τίτλο του αξιώματος της εποχής εκείνης, αλλά χρησιμοποιείται για την διευκόλυνση των αναγνωστών. Ο ακριβής τίτλος ήταν «Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου».</ref> του [[Βασίλειο της Ελλάδας|νέου ελληνικού κράτους]], [[Επί του Βασιλικού Οίκου και επί των Εξωτερικών Υποθέσεων Γραμματεία της Επικράτειας|''Υπουργός'' των Εξωτερικών]] καθώς και πρέσβυς του Ελληνικού Βασιλείου στην σημαντικότερη ίσως διπλωματική θέση της εποχής, την [[Ελληνοβρετανικές σχέσεις|πρεσβεία της Ελλάδος στο Λονδίνο]], συν-διαμορφωτής του πρώτου [[Σύνταγμα της Ελλάδος του 1844|Ελληνικού Συντάγματος]] καθώς και πατέρας του επίσης σημαντικότατου Έλληνα, [[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρίλαου Τρικούπη]].<br />
Ασχολήθηκε επίσης με την ιστοριογραφία, συντάσσοντας την «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως», βιβλίο αναφοράς για την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|περίοδο του 1821]].<br />
''«Ο Σπυρίδων Τρικούπης συγκαταλέγεται στους εξέχοντες Έλληνες του περασμένου αιώνα. Η ζωή του ήταν μια συνεχής προσφορά στην αναγεννώμενη Ελλάδα, που την υπηρέτησε στον Αγώνα της ελευθερίας και ύστερα ως πολιτικός ηγέτης, βουλευτής, υπουργός, πρέσβης. Ως πολιτικός στάθηκε πατριώτης, μετριοπαθής,αποστρεφόταν τις βίαιες λύσεις.(...) Ως ρήτορας, εξάλλου, υπήρξε έξοχος και δίκαια αποκλήθηκε εθνικός ρήτορας του Αγώνα για τις νεκρολογίες των επίσημων αγωνιστών και τους πανηγυρικούς του στις επετείους των μεγάλων μαχών της Επανάστασης. Οι περισσότεροι λόγοι του, αν και αυτοσχέδιοι, θεωρούνται σήμερα ως μνημεία της νεοελληνικής ρητορικής τέχνης.»''<ref>http://vivl-nafpakt.ait.sch.gr/index.php/2011-09-21-12-40-26/2011-09-21-12-42-14/126---1788-1873</ref>
| |||