Βασίλειο της Θεσσαλονίκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ μ.επιμέλεια
Γραμμή 1:
{{πηγές|11|05|2015}}
{{γεωγραφική οντότητα}}
Το '''Βασίλειο της Θεσσαλονίκης''' ήταν ένα από τα κράτη που δημιούργησαν οι [[Σταυροφορίες|Σταυροφόροι]] της [[Δ΄ Σταυροφορία|Δ΄ Σταυροφορίας]] μετά την πτώση της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] το [[1204]].
 
== Ιστορία ==
Όταν έφτασεέφθασε η ώρα να ορίσουν αυτοκράτορα, φάνηκε ότι ο [[Βονιφάτιος ο Μομφερρατικός]] θα ήταν αυτός, αφού ήταν ο αρχηγός της σταυροφορίας, αλλά οι Βενετοί είχαν αντιρρήσεις. Πίστευαν ότι θα ήταν αρκετά δύσκολο να τον ελέγξουν. Πρώτος Λατίνος αυτοκράτορας ανακηρύχθηκε ο [[Βαλδουίνος Α' της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουίνος της Φλάνδρας]]. Ο Βονιφάτιος συνέχισε την εκστρατεία για την κατάληψη και των επαρχιών της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] και κατέλαβε τη [[Θεσσαλονίκη]] αργότερα το 1204 και ίδρυσε τη δική του ηγεμονία. Δεν ήταν ανεξάρτητο κράτος, αλλά υποτελές στη [[Λατινική Αυτοκρατορία]]. Επίσημα, ο Βονιφάτιος δεν χρησιμοποίησε ποτέ τον τίτλο του βασιλιά. Τον επόμενο χρόνο έφτασε μέχρι την Πελοπόννησο ιδρύοντας υποτελείς ηγεμονίες στο Βασίλειο της Θεσσαλονίκης, το [[Δουκάτο των Αθηνών]], το [[Πριγκηπάτο της Αχαΐας]] και τις [[τριτημόριοι της Εύβοιας|τριαρχίες της Εύβοιας]].
 
Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά για αυτό το καινούριο κράτος. Τα εδάφη του είχαν κατακτηθεί σχετικά εύκολα και υπήρχε ειρήνη, τόσο με τους Βουλγάρους, όσο και με τον [[Μιχαήλ Α' Δούκας|Μιχαήλ Δούκα]] που με έδρα την [[Άρτα]] επεξέτεινε την εξουσία του στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]] και στην [[Αλβανία]]. Η ειρήνη δεν κράτησε πολύ. Το [[1207]] ο Βονιφάτιος σκοτώθηκε σε ενέδρα του [[Β' Βουλγαρική αυτοκρατορία|τσάρου των Βουλγάρων]], [[Καλογιάν της Βουλγαρίας|Καλογιάννη]]. Η επιθετικότητα του [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσποτάτου της Ηπείρου]] αυξήθηκε και έγινε η κύρια απειλή για την επιβίωση του Βασιλείου της Θεσσαλονίκης. Μέχρι το [[1224]] μόνο η πόλη της Θεσσαλονίκης είχε μείνει στο Βασίλειο. Εκείνη την χρονιά ο Θεόδωρος της Ηπείρου κατέλαβε και τη Θεσσαλονίκη και κατέλυσε αυτό το σταυροφορικό κράτος. Το Βασίλειο της Θεσσαλονίκης είχε ζωή μόνον είκοσι χρόνων. Στην μεγαλύτερη έκτασή του απλωνόταν από την [[Μοσυνόπολη]], στη [[Θράκη]], μέχρι τις [[Θερμοπύλες]] κατά μήκος των ακτών, αλλά ποτέ δεν απέκτησε ισχυρό έλεγχο στην ενδοχώρα, καθώς απειλούνταν συνεχώς από τα βόρεια και τα δυτικά, δηλαδή σε όλο σχεδόν το μήκος των χερσαίων συνόρων του. Ο Οίκος του Μομφερράτου συνέχισε να έχει διεκδικήσεις στη Θεσσαλονίκη και μέλη του έφεραν τον τίτλο τού ''Βασιλιά της Θεσσαλονίκης'' μέχρι το [[1284]].
 
== Βασιλείς της Θεσσαλονίκης ==
 
* 1204-1207 [[Βονιφάτιος ο Μομφερρατικός]]
* 1207-1224 [[Δημήτριος ο Μομφερρατικός]]
Γραμμή 19 ⟶ 18 :
 
== Τιτουλάριοι Βασιλείς της Θεσσαλονίκης ==
 
* 1224-1230 [[Δημήτριος ο Μομφερρατικός]]
* 1230-1239 [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν|Φρειδερίκος Β΄ της Γερμανίας]]
Γραμμή 30 ⟶ 28 :
* 1316-1320 [[Εύδης Δ΄ της Βουργουνδίας]]
* 1320 [[Λουδοβίκος Α΄ του Μπουρμπόν]]
 
 
== Βιβλιογραφία ==
Γραμμή 37 ⟶ 36 :
* Edward Gibbon. The history of the decline and fall of the Roman empire, with notes by Dean Milman and M. Guizot. John Murray, London. 1855
* Donald M. Nicol. Byzantium and Venice: A Study in Diplomatic and Cultural Relations. Cambridge University Press, Cambridge. 1988. ISBN 0-521-42894-7
 
 
{{Σταυροφορικά κράτη}}
{{Σταυροφορίες-επέκταση}}
 
 
{{DEFAULTSORT:Θεσσαλονικης βασιλειο}}