Νόμος του Μέρφυ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
== Ιστορία ==
Η αντιληπτή διαστροφή του [[Σύμπαν|σύμπαντος]] υπήρξε εδώ και καιρό αντικείμενο σχολιασμού και οι πρόδρομοι της σύγχρονης έκδοσης του νόμου του Μέρφυ δεν είναι δύσκολο να βρεθούν.  Πρόσφατη σημαντική έρευνα σε αυτόν τον τομέα έχει διεξαχθεί από μέλη της Αμερικανικής Εταιρείας Διαλέκτων . Το μέλος της Εταιρείας Stephen Goranson βρήκε μια έκδοση του νόμου, που δεν έχει ακόμη γενικευτεί ή φέρει αυτό το όνομα, σε μια έκθεση του Alfred Holt σε μια συνάντηση του 1877 μιας κοινωνίαςένωσης μηχανικών.<blockquote>Διαπιστώνεται ότι οτιδήποτε μπορεί να πάει στραβά στη θάλασσα γενικά πάει στραβά αργά ή γρήγορα, οπότε δεν πρέπει να αναρωτιόμαστε για το ότι οι ιδιοκτήτες προτιμούν το ασφαλές από το επιστημονικό&nbsp;.... Δεν μπορεί να τεθεί αρκετή πίεση για τα πλεονεκτήματα της απλότητας. Ο ανθρώπινος παράγοντας δεν μπορεί να παραμεληθεί με ασφάλεια στον σχεδιασμό μηχανημάτων. Εάν πρέπει να ληφθεί προσοχή, ο κινητήρας πρέπει να είναι τέτοιος ώστε ο μηχανικός να είναι έτοιμος να τον φροντίσει. <ref>{{Cite web|url=http://listserv.linguistlist.org/cgi-bin/wa?A2=ind0710B&L=ADS-L&P=R432&I=-3|title=Holt, Alfred. 'Review of the Progress of Steam Shipping during the last Quarter of a Century', Minutes of Proceedings of the Institution of Civil Engineers, Vol. LI, Session 1877–78—Part I, at 2, 8 (November 13, 1877 session, published 1878)|ημερομηνία=2007-10-10|publisher=Listserv.linguistlist.org|archiveurl=https://web.archive.org/web/20080312052959/http://listserv.linguistlist.org/cgi-bin/wa?A2=ind0710B&L=ADS-L&P=R432&I=-3|archivedate=March 12, 2008|accessdate=2012-04-19}}</ref></blockquote>Ο μαθηματικός [[Αύγουστος Ντε Μόργκαν]] έγραψε στις 23 Ιουνίου 1866: <ref>"Supplement to the Budget of Paradoxes", ''The Athenaeum'' no. 2017 page 836 col. 2 [and later reprints: e.g. 1872, 1915, 1956, 2000]</ref> «Το πρώτο πείραμα απεικονίζει ήδη μια αλήθεια της θεωρίας, επιβεβαιωμένη από την πρακτική, ό,τι μπορεί να συμβεί θα συμβεί αν κάνουμε αρκετές δοκιμές». Σε μεταγενέστερες δημοσιεύσεις «ό,τι μπορεί να συμβεί θα συμβεί" περιστασιακά ονομάζεται "νόμος του Μέρφυ", κάτι που αυξάνει την πιθανότητα - εάν κάτι πήγε στραβά - ότι ο «Μέρφυ» είναι ο «Ντε Μόρκγαν» που ξεχάστηκε (μια επιλογή, μεταξύ άλλων, που έθεσε ο Goranson στο λίστα της Αμερικανικής Εταιρείας Διαλέκτων). <ref>{{Cite web|url=http://listserv.linguistlist.org/cgi-bin/wa?A2=ind1102C&L=ADS-L&F=&S=&P=73687|title=LISTSERV 16.0|publisher=Linguist List|archiveurl=https://archive.today/20120710223134/http://listserv.linguistlist.org/cgi-bin/wa?A2=ind1102C&L=ADS-L&F=&S=&P=73687|archivedate=2012-07-10|accessdate=2012-04-19}}</ref>
 
Το μέλος της Αμερικανικής Εταιρείας Διαλέκτων, Bill Mullins, βρήκε μια ελαφρώς ευρύτερη εκδοχή του αφορισμού σε σχέση με τη παραστασιακή μαγεία. Ο Βρετανός μάγος παραστάσεων Nevil Maskelyne έγραψε το 1908:<blockquote>Είναι μια κοινή εμπειρία για όλους τους άντρες να βρουν ότι, σε οποιαδήποτε ειδική περίσταση, όπως η παρουσίαση ενός μαγικού εφέ για πρώτη φορά στο κοινό, ό,τι ''μπορεί να'' πάει στραβά ''θα'' πάει στραβά. Είτε πρέπει να το αποδώσουμε στην κακοήθεια της ύλης είτε στη συνολική ανηθικότητα των άψυχων πραγμάτων, είτε η συναρπαστική αιτία είναι η βιασύνη, η ανησυχία ή όχι, το γεγονός παραμένει. <ref>{{Cite web|url=http://listserv.linguistlist.org/cgi-bin/wa?A2=ind0712B&L=ADS-L&P=R8234&I=-3|title=Maskelyne, Nevil. 'The Art In Magic', ''The Magic Circular'', June 1908, p. 25|publisher=Linguist List|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090122023828/http://listserv.linguistlist.org/cgi-bin/wa?A2=ind0712B&L=ADS-L&P=R8234&I=-3|archivedate=2009-01-22|accessdate=2012-04-19}}</ref></blockquote>Το 1948, ο χιουμορίστας Paul Jennings επινόησε τον όρο ''resistentialism'', ένα αστείο παιχνίδι με την ''αντίσταση'' και τον ''υπαρξισμό,'' για να περιγράψει «φαινομενικά μοχθηρή συμπεριφορά που εκδηλώνεται από άψυχα αντικείμενα»,<ref>Paul Hellwig, Insomniac's Dictionary (Ivy Books, 1989)</ref> όπου τα αντικείμενα που δημιουργούν προβλήματα (όπως τα χαμένα κλειδιά ή μια μπάλα που αναπηδάει και ξέφυγε) λέγεται ότι εμφανίζουν υψηλό βαθμό κακίας έναντι των ανθρώπων. <ref>[http://archive.spectator.co.uk/article/23rd-april-1948/11/report-on-resistentialism-h-atred-of-ones-father-a "Report on Resistentialism"], ''[[The Spectator]]'', 23 April 1948</ref> <ref>"[https://www.nytimes.com/1948/06/13/archives/thingness-of-things-resistentialism-it-says-here-is-the-very-latest.html Thingness of Things]", ''[[The New York Times]]'', 13 June 1948</ref>