Γιάννης Μαρκόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε το [[1939]] στο [[Ηράκλειο Κρήτης|Ηράκλειο της]] Κρήτης. Πατέρας του ήταν ο [[Γεώργιος Μαρκόπουλος]], πρώην νομάρχης Λασιθίου και μητέρα του η Ειρήνη Αεράκη από τη Σητεία. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην [[Ιεράπετρα]], στο ωδείο της οποίας παίρνει τα πρώτα του μουσικά μαθήματα στη θεωρία και στο βιολί. Οι πρώτες του επιδράσεις προέρχονται από την τοπική μουσική με τους γρήγορους χορούς και τα επαναλαμβανόμενα μικρά μοτίβα τους, από τη κλασική μουσική, καθώς και από τη μουσική της ευρύτερης ανατολικής Μεσογείου – και ιδιαίτερα της κοντινής Αιγύπτου.

Τον Ιανουάριο του [[1981]] ενώνεται και στη ζωή με την τραγουδίστρια και συνεργάτιδά του [[Βασιλική Λαβίνα]]. Γεννιέται η κόρη τους Ελένη. Για μια περίοδο ο συνθέτης αποζητεί μια πιο ιδιωτική ζωή με την οικογένειά του, ενώ ξεκινά η προετοιμασία του για το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στη μουσική του: στον κορμό των νέων συνθέσεών του εμφανίζονται μελωδικά ξεσπάσματα στηριγμένα στην εκτεταμένη πολυτονικότητα της αρμονικής του δομής –καρποί της φαντασίας του–, που ενισχύονται από το πάθος μιας ανεξάντλητης ζωτικότητας.

Από τις συνθέσεις αυτής της περιόδου σημειώνουμε έργα μουσικής δωματίου, τέσσερα κουαρτέτα, δύο σονάτες, πέντε κομμάτια για βιολί και πιάνο. Από τα έργα ενόργανης μουσικής, το ''Κονσέρτο-Ραψωδία για λύρα και συμφωνική ορχήστρα'',τα ''Μητρώα για ορχήστρα εγχόρδων'',τη ''Συμφωνία της Ίασης'', επίσης δύο ορατόρια και δύο κύκλους τραγουδιών. Το [[1994]] συνθέτει ένα από τα πιο σημαντικά του έργα,τη ''Λειτουργία του Ορφέα'' – για φωνή, χορωδία και ορχήστρα –, που απευθύνεται φιλοσοφικά στον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση. Ακολουθούν η ''Ανα-γέννηση Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη'', μουσικό ταξίδι σε 4 ενότητες, η όπερα ''Ερωτόκριτος και Αρετή'', τα ''Σχήματα σε κίνηση'', κονσέρτο για πιάνο εμπνευσμένο από τον [[Πυθαγόρας|Πυθαγόρα]], τα ''Ευήλια τοπία'', φαντασία για σόλο φλάουτο, ο ''Νόμος της Θαλπωρής'', ορατόριο-μουσικό θέαμα για φωνές, χορωδία, ορχήστρα πνευστών, μπαλέτο και εικόνες, ''16 Πυρρίχιοι χοροί 1980-2001'', ''Τρίπτυχο για φλάουτο έγχορδα και άρπα'' (2007).