Πισοδέρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ 🛠
PISUM DERI (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15:
 
== Τοπωνύμιο ==
Η ονομασία Πισοδέρι είναι Αρχαιομακεδονική , σημαίνει λιβαδοαυχένας , βουνού-αυχένας , αυχενοχώρι , αυχενοκοιλάδα ,και προέρχεται από τις λέξεις [α] πίσος = λιβαδότοπος , βατή τοποθεσία ή πίσσον = όρος , βουνό και [β] την λέξη δέρα , δέρη , δέρις= υπερβολή όρους , τράχηλος <ref> Τα εκατόν δέκα ονόματα οικισμών Κουρεστίας ,Στενών Πισοδερίου και Πρέσπας. Σωκρ. Ν. Λιάκου , Θεσσαλονίκη 1976 σελ . 27 </ref> Άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι προήλθε από την μεσαιωνολατινικήΜεσαιωνολατινική λέξη Passatoriumpassatorium = στενό πέρασμα , αυχενοδιάβαση. Και οι δύο εκδοχές αφενός ανταποκρίνονται πλήρως στην τοπογραφία ολόκληρης της περιοχής γύρω από τον οικισμό αλλά και ότι πρόκειται για τοπωνυμία που καθιερώθηκε πριν από την κάθοδο των Αβάρων το 580 μ.χ. στην Βαλκανική Χερσόνησο. <ref>Τα εκατόν δέκα ονόματα οικισμών Κουρεστίας ,Στενών Πισοδερίου και Πρέσπας. Σωκρ. Ν. Λιάκου , Θεσσαλονίκη 1976 σελ . 29 επ.</ref>
 
== Δημογραφία ==
Πρωτοαναφέρεται σε ένα [[οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανικό]] «τεφτέρι» του [[1481]] με την ονομασία ''Ipsoder'' και με πληθυσμό 12 οικογένειες<ref>{{cite book |last= Kravari|first=Vassiliki |title=Villes et villages de Macédoine occidentale |series= Realites byzantines|volume=2|year=1989|publisher= Editions P. Lethielleux|location= Paris| page = 270 |language=γαλλικά |isbn=2283604524}}</ref>. Το 1876 ζούσαν 200 οικογένειες που μειώθηκαν το 1905 σε (170), το 1971 σε (48), το 1981 σε (30) και σύμφωνα με την [[Ελληνική απογραφή 2011|Απογραφή του 2011]] ο πληθυσμός του ανέρχεται σε μόλις (7) μόνιμους κατοίκους.<ref name="ΕΛΣΤΑΤ">[http://www.e-demography.gr/ElstatPublications/censuses/docs/eDemography_Metadata_Censuses_Doc_000011_gr.pdf#page=412 Ελληνική Στατιστική Αρχή - Απογραφή πληθυσμού-κατοικιών, 18 Μαρτίου 2001], σελ. 412, στο e-demography.gr</ref> Οι κάτοικοί του είναι Βλαχόφωνοι απόγονοι εκλατινισμένων Μακεδονό-Δωριέων,<ref> Σωκρ. Ν. ΛΙΑΚΟΣ, “L’ ORIGINE DES ARMAGNI [ou Macedonovalaques]” σελ κα, Μικρευρωπαϊκές (Βαλκανικές) Μελέτες, Θεσσαλονίκη 1965 </ref> κλεισουροφύλακες από την εποχή των Αρχαιo-Μακεδόνων που συνέχισαν τόσο επί Βυζαντινοκρατίας όσο και επί Τουρκοκρατίας και είχαν τα ίδια προνόμια με τους Ντερβενοχωρίτες του Ισθμού της Κορίνθου.<ref> ΝΙΚ. ΚΑΣΟΜΟΥΛΗΣ, Στρατιωτικά Ενθυμήματα, τόμος Α σελ 10 </ref> Το 1748 ο βαλής της Ρούμελης [ολόκληρη η σημερινή Ελλάδα] Γιάγκα πασάς ανέθεσε απ΄ ευθείας στους χριστιανούς να φυλάττουν την τάξη και τα ντερβένια με την υποχρέωση ν΄ αποζημιώνουν όλους εκείνους που πάθαιναν οιανδήποτε ζημία από κακοποιούς. <ref> ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΔΗΣ.Ο Μακεδονικός Αγών και η Νεώτερη Μακεδονική Ιστορία , σελ 84 ,εκδ. Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 1967</ref> ΄Ετσι οι Πισοδερίτες έγιναν ντερβδεντζήδες [ένοπλοι φύλακες στενωπών] αλλά και χαντζήδες [πανδοχείς] και τζελέπηδες [ενοικιαστές φόρων].<ref> DOUGLAS DAKIN. The Greek Struggle in Macedonia (1897-1913) σελ. 21 παρατήρηση 65 , Ε.Μ.Σ. Θεσσαλονίκη 1966 </ref> Δεν ασχολήθηκαν ποτέ με την γεωργία ούτε με την κτηνοτροφία.΄Οταν τοΜετά 1700την καταστράφηκεκαταστροφή ητης ΝικολιτσάΝικολιτσάς απόαπο τους Αλβανούς το 1700 οι Πισοδερίτες ανέλαβαν το παντοπωλειακό μικρεμπόριο υπερδιακοσίων οικισμών των περιοχών Φλώρινας, Πρέσπας, Κορεστιών και Ντεβολέας [Αλβανία].Ο πληθυσμός άρχισε να φθίνει όταν άρχισαν να σχηματίζονται εμπορικές παροικίες τους στην Φλώρινα, στο ΄Αργος Ορεστικό, στην Καστοριά, στο Νίς, Παζάρεβατς, Ρέσνα και Μοναστήρι [Σερβία], στο Χάρκοβο [Ουκρανία], στο Κίσνιεβο [Βεσσαραβία], στην Βουδαπέστη, Βουκουρέστι και Τεργόβιστα [Ρουμανία],στην Πλέβνα [Βουλγαρία], στην Αίγυπτο και στις ΗΠΑ<ref> Σωκρ. Ν. ΛΙΑΚΟΣ , “L’ ORIGINE DES ARMAGNI [ou Macedonovalaques]”, Μικρευρωπαϊκές (Βαλκανικές) Μελέτες, σελ 64, Θεσσαλονίκη 1965 </ref> Μέχρι το [[1876]] η γή που εκτείνεται από το χωριό [['Αλωνα]] Φλωρίνης μέχρι το χωριό [[Ανταρτικό]] Φλωρίνης ανήκε στην βαλιντέ Σουλτάνα. ΄Οταν το θησαυροφυλάκιό της αποφάσισε να πωλήσει την έκταση οι κάτοικοι του Πισοδερίου έδειξαν ενδιαφέρονζήτησαν να αγοράσουν την γή που ήταν κτισμένο το χωριό τους και τα γύρω του δάση. Μετά από περιπέτειες <ref> ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.Η συμβολή του Πισοδερίου στο Μακεδονικό Αγώνα , σεl 34-35 , Φλώρινα 2005</ref> τον Αύγουστο του 1876 ο Αλβανός [καθολικός] Εδουάρδος Τζιβανάκις πώλησε έκταση 17.000 περίπου στρεμμάτων στους οκτώ εκπροσώπους των κατοίκων του Πισοδερίου <ref> Ιεροδικείο Μοναστηρίου (Bitola) , Τόμος 170 σελ. 138 υπ΄ αριθμ. 181 εγγραφή των Οθωμανικών Αγροτικών Βιβλίων </ref>. H δασική έκταση μετατράπηκε το 1924 σε Συνεταιρισμό Διαχειρίσεως Συνιδιοκτησίας Δάσους Πισοδερίου με αρχικά [363] συνεταιριστικά μερίδια και συνεχίζει να λειτουργεί έως σήμερα [[2021]]. <ref> ΑΡΙΣΤ.Ν.ΚΛΗΜΗ. Οι Συνεταιρισμοί στην Ελλάδα , τόμος Β΄ σελ 57 , εκδ. ΠΑΣΕΓΕΣ - Αθήνα 1988 </ref>
 
== Ιστορία ==
Το Πισοδέρι κτίσθηκε στην αρχή της μήκους 70 περίπου χιλιομέτρων στενωπού , η οποία χωρίζει την οροσειρά του Βαρνούντα από τον ορεινό όγκο του Βιτσίου αλλά και ενώνει τον Λυγκηστικό [κατά την αρχαιότητα] και σήμερα κάμπο της Φλώρινας με τις περιοχές της Πρέσπας, Καστοριάς, Ντεβόλι [σήμερα Αλβανία]. Ο αυχένας της Βίγλας Πισοδερίου με υψόμετρο 1.553 μ. είναι από τους πρωτο-χρησιμοποιηθέντες αυχένες της Βαλκανικής Χερσονήσου και o οικισμός του Πισοδερίου είναι ένας από τους υψηλότερους μόνιμα κατοικούμενους οικισμούς των Βαλκανίων με υψόμετρο 1420 μ. <ref> Σωκρ. Ν. ΛΙΑΚΟΣ , “L’ ORIGINE DES ARMAGNI [ou Macedonovalaques]” , Μικρευρωπαϊκές (Βαλκανικές) Μελέτες , σελ 63, Θεσσαλονίκη 1965 </ref>
 
Το '''337 π.χ'''. ο Αλέξανδρος επιστρέφοντας από τον βασιλιά της Ιλλυρίας Γλαυκία πήρε τον ευθύτερο και λιγότερο κοπιαστικό δρόμο, δηλαδή το πέρασμα της Λύγκου <ref> N.G.L. Hammond-F.W.Walbank. Ιστορία της Μακεδονίας , τόμος Γ' σελ. 53, εκδόσεις ΠΑΙΔΕΙΑ , ISBN 960-239-210-X</ref>.
 
Ο Αρριανός ιστορώντας την διαδρομή του Μ. Αλεξάνδρου , το θέρος του '''335 π.χ'''., από την Θράκη προς το μεθοριακό φρούριό το, το Πήλιο [σήμερα Πηλjουρι στην Αλβανία] , για να το σώσει από επίθεση των Ταυλάντιων, αναφέρει την πορεία του μέσω του κάμπου της Λυγκηστίδος [σήμερα Φλώρινας] προς την Βρυγιά [σήμερα Πρέσπα] <ref>Αρριανός Ι , 5 κ. 5</ref> που υποχρεωτικά περνά από τον αυχένα της Βίγλας και αρχίζει η στενωπός που ξεκινά από το  Πισοδέρι <ref>Το Πισοδέρι Φλώρινας στο πέρασμα των αιώνων , Αντιγόνη Λ. Τσάμη , Θεσσαλονίκη 1992 σελ  12.</ref>. Μετά την διάσωση του Πηλίου ο Μ. Αλέξανδρος δια μέσου της ιδίας οδού σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα επέστρεψε , κτύπησε και κατέστρεψε την επαναστατήσασα Θήβα.
 
Το '''100 π.χ.''' ο Ρωμαίος ύπατος Σουλπίκιος Γάλβας χρησιμοποιώντας την ίδια στενωπό  [αλλά με αντίθετη φορά δηλαδή από Κορυτσά προς Φλώρινα] …… ''και πορευθείς κατά Λύγκον εύπορον και ραδίαν οδόν''……ανέβηκε την στενωπό μέχρι στοτο Πισοδέρι και έφθασε στην τοποθεσία Κλεινές του κάμπου την Φλωρίνης , στα νώτα του στρατού του Φιλίππου του Ε΄ που τον περίμενε στην περιοχή του Μοναστηρίου [Bitola] και έτσι κατέκτησε την ΄Ανω Μακεδονία <ref>Πλούταρχος , Φλαμινίνος IV</ref><ref>Λίβιος 31 παρα. 33</ref>
 
Από την στενωπό του Πισοδερίου, που βρίσκεται στο μέσον της διαδρομής Αδριατική [Απολλωνία] - Αιγαίο [Θεσσαλονίκη] πέρασαν εκστρατεύοντας το '''202 μ.χ'''. ο Σέπτιμος Σεβήρος, το '''217/8 μ.χ.''' ο Οπέλλιος Μακρίνος , το '''231/2''' ο Σεβήρος Αλέξανδρος , το '''242 μ.χ'''. ο Γορδιανός ο Γ΄ που πήγε στους επαρχιακούς αγώνες "Ολύμπια" στην Βέροια , το '''246 μ.χ.''' ο Φίλιππος ο ΄Αραψ και το '''249/51''' ο Δέκιος Τραϊανός κατά τους αγώνες του κατά τον Γότθων <ref> ΔΗΜ. ΚΑΝΑΤΣΟΥΛΗΣ , Ιστορία της Μακεδονίας μέχρι του Μεγάλου Κωνσταντίνου, εκδόσεις ΙΜΧΑ , σελ 100 , Θεσσαλονίκη 1964</ref>
Γραμμή 35:
Το '''976 μ.χ'''. ο ιστορικός του Βυζαντίου Κεδρηνός αναφέρει ότι …''άρχειν αυτών [Βουλγάρων] προχειρίζονται τέσσαρες αδελφοί , Δαβίδ , Μωυσής , Ααρών και Σαμουήλ .... Δαβίδ δε αναιρεθείς μέσου Καστορίας και Πρέσπας εις τας λεγομένας Καλάς Δρύς παρά τινων Βλάχων οδιτών'' <ref> Dr. ΝΤΟΥΣΑΝ ΠΟΠΟΒΙΤΣ, Αρμάνοι Βλάχοι στα Βαλκάνια σελ 17 , Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών , Θεσσαλονίκη 2010.</ref> Αυτοί οι βλάχοι οδίται [passatorio= οδίτης] που σκότωσαν τον αδελφό του τσάρου Σαμουήλ Δαυίδ Κομητόπουλο , ήταν οι φύλακες της στενωπού Πισοδερίου - Καστοριάς Πισοδερίτες στην τοποθεσία Καλαί δρύς που είναι η εξελληνισμένη εκδοχή του βλάχικού Cale di riss = οδός του λύγκου<ref>Το Πισοδέρι Φλώρινας στο πέρασμα των αιώνων , Αντιγόνη Λ. Τσάμη , Θεσσαλονίκη 1992 σελ 13.</ref> και <ref> Σωκράτης Ν. Λιάκος , Μακεδονο-Αρμάνικα , Μικροευρωπαικές Μελέτες , σελ 12 , Θεσσαλονίκη 1976</ref>.
 
Οι μεταλλικοί δίσκοι που βρέθηκαν στην Μονή της Αγίας Τριάδας [και σήμερα ευρίσκονται στο Εθνικό Μουσείο Αθηνών], φέρουν, ο πρώτος λατινική επιγραφή [MARCUS TULLIUS CICERO CONSUL], ο δεύτερος [[Αραβική καλλιγραφία|κουφική γραφή]] δηλ. γραφή που ξεκίνησε από την πόλη [[Kufa]] του Ιράκ τον 6ο αιώνα μ.χ. και εκφυλίσθηκε στα Βαλκάνια τον 13ο αιώνα <ref>https://www.academia.edu/14326931/%CE%97_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B7%CF%83%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%A7%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CF%89%CE%BD_%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CE%95%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9%CF%84%CE%BB%CE%B1_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%95%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1 </ref> και ο τρίτος με γοτθικά γράμματα την απεικόνιση του Χριστού ως αμνού, που απαγόρευσε το [[629 μ.χ.]] η Πενθέκτη εν Τρούλλω Σύνοδος στην Ανατολική Εκκλησία αλλά συνέχιζε να χρησιμοποιεί η Δυτική Εκκλησία. 'Ομοιες απεικονίσεις του Χριστού υπάρχουν στην [[Βενετία]] και στο [[Μουσείο του Μονάχου]] <ref> ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΧΑΤΖΗΕΦΡΑΙΜΙΦΗΣ. Οι τρείς χάλκινοι δίσκοι στην Αγία Παρασκευή Πισοδερίου, σελ 133 - 148, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, Φλώρινα 2005</ref> Οι δίσκοι αυτοί πιθανόν να προέρχονται από λάφυρα των ενόπλων [αρματωλών] του Πισοδερίου στους οποίους το [[1453]] ο Σουλτάνος παραχώρησε [όπως σε όλους τους Βλάχους] το εξαιρετικό προνόμιο να φέρουν όπλα και να αυτοδιοικούνται<ref> Δρ. ΝΤΟΥΣΑΝ Γ. ΠΟΠΟΒΙΤΣ. Αρμάνοι, Βλάχοι στα Βαλκάνια, σελ 9, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2010 </ref> επειδή.....''είναι αλαφροί και γρήγοροι σαν ζαρκάδια ...κανείς δεν ριψοκινδυνεύει πόλεμο μαζί τους ούτε μπορεί να τους υποτάξει'' .....όπως τους χαρακτηρίζει από το [[1159]] ο Ραββίνος Βενιαμίν ο εκ Τουδέλας <ref> Δρ. ΝΤΟΥΣΑΝ Γ. ΠΟΠΟΒΙΤΣ. Αρμάνοι, Βλάχοι στα Βαλκάνια, σελ 18, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2010.</ref> Κατά την εκστρατεία του [[Σουλεϊμάν Α ο Μεγαλοπρεπής|Σουλεϊμάν Α΄]] το '''1529''' κατά της [[Βιέννη|Βιέννης]] ανέθεσε στους Βλάχους την φύλαξη των κλεισουρειών για να έχει ασφαλείς γραμμές επικοινωνίας <ref> Δρ. ΝΤΟΥΣΑΝ Γ. ΠΟΠΟΒΙΤΣ. Αρμάνοι, Βλάχοι στα Βαλκάνια, σελ 9, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2010 </ref>. Οι δίσκοι αυτοί αποδεικνύουν ότι ένοπλοι Πισοδερίτες μετείχαν στις εκστρατείες των Τούρκων κατά της Βουδαπέστης και της Βιέννης, είχαν ενταχθεί στον στρατό του Σουλεϊμάν και ήταν τμήμα των λαφύρων που κράτησαν για την αμοιβή τους<ref> ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΧΑΤΖΗΕΦΡΑΙΜΙΦΗΣ. Οι τρείς χάλκινοι δίσκοι στην Αγία Παρασκευή Πισοδερίου, σελ 149, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, Φλώρινα 2005 </ref><ref>ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ. Μακεδονο-Αρμανικά , σελ 12-13 , Θεσσαλονίκη 1976</ref>
 
Ο αρματωλός Μεγδάνης ['''1660-1710]''' είχε την καταγωγή του από το Πισοδέρι .<ref> Ν.Γ.ΚΟΕΜΤΖΟΠΟΥΛΟΣ. Καπετάν Κώττας. σελ 20 , Αθήνα 1968</ref> <ref> ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΣΟΜΟΥΛΗΣ. Απομνημονεύματα της επαναστάσεως των Ελλήνων 1821-1833 , σελ 10 , εκδόσεις Χ. ΚΟΣΜΑΔΑΚΗ και ΣΙΑ </ref>
Γραμμή 59:
Πρό της επανάστασης του '''1878''' στη [[Δυτική Μακεδονία]] , το Πισοδέρι και γειτονικά χωριά , σύμφωνα με αναφορά του ΄Ελληνα Προξένου , ο Γεώργιος Δούμας εκ Πισοδερίου συνδεδεμένος δια συγγενειών και συμφερόντων μετά του χωρίου τούτου και μετά των παρακείμενων χωρίων, βουλγαροφώνων αλλά ελληνιζόντων, Ζελόβου, Σμαρδεσίου, Κωστανεζίου συνεννοήθη και γίνεται εν αυτοίς ικανή ενέργεια προς ''παρασκευή ανδρών.''.. συμπράττει και ο Μητροπολίτης Καστορίας.<ref>Αναφορά του Έλληνα προξένου του Μοναστηρίου: «Ο Γεώργιος Δούμας εκ Πισοδερίου συνδεδεμένος δια συγγενειών και συμφερόντων μετά του χωρίου τούτου και μετά των παρακείμενων χωρίων, βουλγαροφώνων αλλά ελληνιζόντων, Ζελόβου, Σμαρδεσίου, Κωστανεζίου συνεννοήθη και γίνεται εν αυτοίς ικανή ενέργεια προς παρασκευή ανδρών... συμπράττει και ο Μητροπολίτης Καστορίας.»</ref>
 
Kατά την διάρκεια της Επανάστασης της Μακεδονίας to '''1878''' o ξακουστός αρματωλός Βασίλης Ζιούρκας είχε ορμητήριό του το Πισοδέρι και συναγωνιστές του τους Πισοδερίτες Κ. Βλάχο , Μ. Βλάχο , Κ. Ντίμα , Ν. Καράντζια , Ν. Μάτσο κ.ά. <ref> ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΤΣΑΜΗ. Το Πισοδέρι στους Αγώνες του ΄Εθνους , σελ 19 Θεσσαλονίκη 1992 </ref> Το καλοκαίρι του 1878 ,κατά την διάρκεια της Επανάστασης της Μακεδονίας τάγμα Οθωμανικού Στρατού υπό την διοίκηση του Ντελή Αχμέτ , έπεσε σε ενέδρα Ελλήνων επαναστατών με αρχηγούς τους Πισοδερίτες Φώτη Σπέρκο και Φώτη Οσντόλα στην Βίγλα Πισοδερίου με αποτέλεσμα την εξόντωση του τάγματος. Oι ΄Ελληνες αντάρτες επέστρεψαν στο Πισοδέρι φέρνοντας 36 κεφάλια Οθωμανών , το μπαϊράκι [σημαία] και το ταμείο του τάγματος και πολλά όπλα και πυρομαχικά. Οι Πισοδερίτες από τον φόβο των αντιποίνων εγκατέλειψαν το χωρίο τους για αρκετό χρόνο. <ref> ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΔΗΣ, Ο Μακεδονικός Αγών και η Νεώτερη Μακεδονική Ιστορία , σελ 120 , εκδ. ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ , Θεσσαλονίκη 1967 </ref> <ref> ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΑΜΗΣ. Μακεδονικός Αγών, σελ 61 , Μακεδονική Λαϊκή Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκη 1975 </ref>.
 
Τον Ιούλιο του '''1896''' ήλθε και κρύφθηκε στο Πισοδέρι ο Ιωάννης Τσάμης και η ομάδα των επιζησάντων από το σώμα του [[Αθανάσιος Μπρούφας|Αθανασίου Μπρούφα]]. ΄Ενα μήνα αργότερα αυτό το ανταρτικό σώμα κινήθηκε προς την Πρέσπα όπου οι οπλαρχηγοί του , Ιωάννης Τσάμης , Τάκης Περήφανος και Βάρτζης , διακήρυξαν '''ημείς Έλληνες όντες , Ελληνικήν την Μακεδονίαν θέλομεν και προς τούτο αγωνιζόμεθα'''. Μετά από πολλές περιπέτειες ο Ιωάννης Τσάμης πέρασε τον Οκτώβριο του 1896 τα Ελληνο-Τουρκικά σύνορα και επέστρεψε στην Eλεύθερη Ελλάδα.<ref> ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ. Εθνοτική Διασπάλη στη Μακεδονία [1894-1904] , σελ 116 , Εκδόσεις Ηρόδοτος , ISBN 960-7290-60-7</ref> <ref>ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΑΜΗΣ. Μακεδονικός Αγών, σελ 31 , Μακεδονική Λαϊκή Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκη 1975 </ref>.
Γραμμή 66:
Δημήτριο Νταλίπη]] , Καραγεώργη και Στέφο οχυρώθηκαν στο Πισοδέρι και διέκοψαν την επικοινωνία Μοναστηρίου-Κορυτσάς. Οι αντάρτες ενισχύθηκαν σε λίγες ημέρες με 160 άνδρες που τους εξόπλισε και διοικούσε άνδρας από την Δυτική Μακεδονία που έκρυβε το όνομά του <ref> ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΔΗΣ, Ο Μακεδονικός Αγών και η Νεώτερη Μακεδονική Ιστορία , σελ 123 , εκδ. ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ , Θεσσαλονίκη 1967 </ref>
 
Κατά τον Μακεδονικό Αγώνα ['''1900 -1908'''] το Πισοδέρι θεωρείται αποαπό τον Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβάγγέλη ....''πιστόν χωρίον της επαρχίας Πρεσπών''.... <ref> ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Τα Τετράδια του ΄Ιλντεν , σελ 278, εκδ. Πετσίβα , Αθήνα 2000 , ISBN 960-90010-3-3</ref> ο Παύλος Γύπαρης θεωρεί το Πισοδέρι ως ..... ''το χωριό όπου δεν έχει ταίρι''.... <ref> ΠΑΥΛΟΣ ΓΥΠΑΡΗΣ. Οι Πρωτοπόροι του Μακεδονικού Αγώνος [1903-1909] , σελ 171 , Αθήναι 1962 </ref> ο Daikin το χαρακτηρίζει ......''ως σκαλοπάτι για τους ΄Ελληνες αντάρτες''.......<ref> DOUGLAS DAKIN. The Greek Struggle in Macedonia (1897-1913) σελ. 190 παρατήρηση 166 , Ε.Μ.Σ. Θεσσαλονίκη 1966</ref> ή ....''απόρθητον φρούριον του Μακεδονικού Αγώνος''.... ''όπου σχεδόν όλοι οι κάτοικοι είχαν οργανωθεί εις την Ελληνικήν Υπόθεσιν ως ένοπλοι , πράκτορες , οδηγοί , σύνδεσμοι , τροφοδότες'' .... <ref> ΑΓΓΕΛΟΣ Κ. ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ. Ο Μακεδονικός Αγών19803-1908, τόμος Β΄ σελ. 107 Θεσσαλονίκη 1969 </ref> Στο Πισοδέρι ενταφιάσθηκε κρυφά το κεφάλι του Π. Μελά για να μην το βρούν οι Οθωμανοί και παραδόθηκε στην χήρα του Ναταλία Μελά μετά από χρόνια.
 
Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στις '''3 Οκτωβρίου 1915''' Γάλλοι και Ρώσοι ανέβηκαν από την Φλώρινα προς την Βίγλα ... ''από φιδογυριστό δρόμο που κατασκεύασθηκε από Γάλλους μηχανικούς'' ..... πέρασαν από την στενωπό του Πισοδερίου και προέλασαν προς Πρέσπες πιέζοντας τα Γερμανό-Βουλγαρικά στρατεύματα που υποχωρούσαν. <ref> A.J.MANN. Το Μέτωπο της Θεσσαλονίκης. σελ 40 και 69 , εκδ. ΕΚΑΤΗ , Αθήνα 2008 , ISBN 978-960-408-068-7 </ref> Ο Βουλγαρικός Στρατός πήρε ως ομήρους επτά Πισοδερίτες όπου οδηγήθηκαν στην Πλέβνα , σε καταναγκαστικά έργα. Από τις
Γραμμή 79:
'''Βίγλα ''' με γεωγραφικές συντεταγμένες '''40ο 46'16 , 23''' και '''21ο 16'06, 26''' <ref> google earth</ref> και υψόμετρο 1.550 μέτρα.
Η ονομασία της τοποθεσίας πηγάζει από την μεσαιωνική ελληνική βίγλα < αρωμουνική viglã < λατινική vigilare που είναι το σημείο από το οποίο μπορεί κάποιος να παρατηρεί τη γύρω περιοχή =παρατηρητήριο. <ref>https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B2%CE%AF%CE%B3%CE%BB%CE%B1</ref>. Στην τοποθεσία αυτή ο βασιλιάς Περσέας κατασκεύασε πυρσουρίδα <ref>Βυζαντινό Λεξικό ΣΟΥΪΔΑ , σελ 990 , Εκδόσεις Θύραθεν , ISBN 960-8097-11-8</ref>
με την οποία οι Μακεδόνες πληροφορούνταν ταχύτατα τα γεγονότα <ref> Σουϊδα </ref> Αυτοί οι Μακεδόνες πυρσουροί , που υπηρετούσαν στην πυρσουρίδα του αυχένα , μετωνομάσθηκαν στα χρόνια της Ρωμαιοκρατίας σε βιγλάτορες και η πυρσουρίδα σε βίγλα <ref> ΣΩΚ.Ν. ΛΙΑΚΟΣ. Τα εκατόν δέκα ονόματα οικισμών Κουρεστίας - Στενών Πισοδερίου και Πρέσπας , σελ 17 , Θεσσαλονίκη 1976 </ref>. Η θέα προς τον κάμπο της Φλώρινας και προς την στενωπό του Πισοδερίου είναι απεριόριστη γεγονός που αποδεικνύει την στρατηγική της σημασία. Στην τοποθεσία αυτή λειτουργεί Χιονοδρομικό Κέντρο με μία απo τις πίστες του σε υψόμετρο 1.890 μέτρα.
 
'''<big>Στην ίδια τοποθεσία (Βίγλα) βρίσκεται και</big>'''
Γραμμή 93:
'''το παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους.''' ΄Αγνωστο πότε κτίσθηκε αλλά σίγουρα είναι παλαιότερο της Αγίας Παρασκευής. Εδώ θάφθηκε '''[πρώτη φορά]''' η κεφαλή του Π. Μελά.<ref> Σωκράτη ΛΙΑΚΟΥ και Παύλου Τσάμη, Ιερά κειμήλια Πισοδερίου σελ. 20 , Φλώρινα 1969 </ref>.
[[File:Pisoderi_8285437.JPG|μικρογραφία|Ο ναός [[Παρασκευή η Οσιομάρτυς|Αγίας Παρασκευής]] Πισοδερίου. Στην [[Αγία Τράπεζα]] της εκκλησίας, έθαψε ο Πισοδερίτης παπά - [[Σταύρος Τσάμης]], το κομμένο κεφάλι του [[Παύλος Μελάς|Παύλου Μελά]], τον Οκτώβριο του [[1904]].]]
 
'''η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.''' Ο Ναός υπήρχε το 1730 και είναι βέβαιο , από εντοιχισμένη πλάκα , ότι ανακαινίσθηκε το έτος 1848. Εδώ ενταφιάσθηκε εν κρυπτώ στις [[18 Οκτωβρίου]] [[1904]] από τον ιερέα [[Σταύρος Τσάμης|Σταύρο Τσάμη]] '''[δεύτερη φορά]''' η κεφαλή του [[Παύλος Μελάς|Παύλου Μελά]]<ref> Σωκράτη ΛΙΑΚΟΥ και Παύλου Τσάμη, Ιερά κειμήλια Πισοδερίου σελ. 8 , Φλώρινα 1969 </ref><ref>{{Cite web |url=http://clubs.pathfinder.gr/MAKEDONIKOS_AGON/565515 |title=Η Ορθόδοξη Εκκλησία και ο Μακεδονικός Αγώνας |accessdate=2009-04-12 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090218202233/http://clubs.pathfinder.gr/MAKEDONIKOS_AGON/565515 |archivedate=2009-02-18 |url-status=dead }}</ref>. Σπουδαίος [[Μακεδονικός αγώνας#Μακεδονομάχοι|Μακεδονομάχος]] και παράγοντας του [[Έλληνες|Ελληνισμού]] της περιοχής ήταν και ο αδελφός του παπά-Σταύρου, [[Λάζαρος Τσάμης]].