Ιωάννης Φρειδερίκος του Μπράουνσβαϊγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ήταν ο τρίτος γιος του [[Γεώργιος του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ|Γεωργίου]] και της [[Άννα Ελεονώρα της Έσσης-Ντάρμστατ|Άννας-Ελεονώρας]], κόρης του [[Λουδοβίκος ΕλεονόραςΕ΄ της Έσσης-Ντάρμστατ|Λουδοβίκου Ε΄]] λαντγκράβου της Έσσης-Ντάρμστατ. Μεταστράφηκε στον καθολικισμό, μόνος αυτός από την οικογένειά του. Το 1665 απεβίωσε ο πρώτος αδελφός [[Χριστιανός Λουδοβίκος του Μπράουνσβαϊγκ|Χριστιανός Λουδοβίκος]] πρίγκιπας του Λύνεμπουργκ και τον κληρονόμησε ο δεύτερος, [[Γεώργιος Γουλιέλμος του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ|Γεώργιος -Γουλιέλμος]] πρίγκιπας του Κάλενμπεργκ, που παραχώρησε το Κάλενμπεργκ στον Ιωάννη -Φρειδερίκο. Ο Ιωάννης -Φρειδερίκος αποπεράτωσε το 1666 το ανάκτορο του ΧερρενχάουζενΧέρενχαουζεν στο Αννόβερο, χτισμένου στο πρότυπο του ανακτόρου των Βερσαλλιών και διάσημο για τους βασιλικούς κήπους του (Κήποι ΧερρενχάουζενΧέρενχαουζεν).

Το 1667 ο Ιωάννης -Φρειδερίκος προσέλαβε ως επικεφαλής αρχιτέκτονά του τον Βενετό [[Τζιρόλαμο Σαρτόριο]], που σχεδίασε πολλά κτήρια της πόλης, όπως την εκκλησία Νόιστετερ (Neustädter Kirche, εκκλησία "της νέας πόλης", ονομαζόμενη έτσι ως ευρισκόμενη στην περιοχή του Αννόβερου Calenberger Neustadt), ενώ συνέβαλε αποφασιστικά στην επέκταση των κήπων του Χερρενχάουζεν.

Το 1676 ο Ιωάννης Φρειδερίκος όρισε τον [[Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς|Γκότφριντ-Βίλχελμ Λάιμπνιτς]] ιδιαίτερο σύμβουλό του και βιβλιοθηκονόμο της βιβλιοθήκης του. Έτσι ξεκίνησε μια 40ετής σχέση του Λάιμπνιτς με τον οίκο του Αννόβερου, με αποτέλεσμα τρεις γενιές της δυναστείας του Αννόβερου να διατηρούν υπό την προστασία τους έναν από τους πλέον εξαίρετους φιλοσόφους και μαθηματικούς της Ευρώπης.

Απεβίωσε το 1679 χωρίς άρρενες απογόνους και τον διαδέχθηκε ο νεότερος αδελφός του [[Ερνέστος Αύγουστος του Μπράουνσβαϊγκ|Ερνέστος -Αύγουστος]] ως πρίγκιπας του Κάλενμπεργκ.