Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
 
[[File:Charles&Claude.jpeg|thumb|left|250px|Ο Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης και η σύζυγος του Κλαυδία]]
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του [[Φραγκίσκος Α΄ της Λωρραίνης|Φραγκίσκου Α΄, δούκα της Λωρραίνης]] και της [[Χριστίνα της Δανίας|Χριστίνας των Όλντενμπουργκ]] κόρης του [[Χριστιανός Β΄ της Δανίας|Χριστιανού Β΄ της Δανίας, Σουηδίας & Νορβηγίας]].<ref>Bogdan 2005, σσ. 119-120</ref> Ο πατέρας του πέθανε πρόωρα (1545) και η μητέρα του έγινε αντιβασίλισσα την εποχή που ήταν ανήλικος. Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας η ηλικιωμένη προγιαγιά του [[Φιλίππη του Γκέρλε]] απεβίωσε (1547) αφήνοντας την κληρονομιά της στο νεαρό τότε Κάρολο. Η δυναστεία του διεκδικούσε το [[Βασίλειο της Ιερουσαλήμ]] και χρησιμοποιούσε τον τίτλο του δούκα της Καλαβρίας για να διεκδικήσει τα δικαιώματα του στο [[Βασίλειο της Νεαπόλεως]]. Διεκδικούσε επιπλέον το δουκάτο του Γκέρλε το οποίο είχε κληρονομήσει από τον Κάρολο του ΈγκμοντΈχμοντ, δούκα του Γκέρντερλαντ. Η [[Λωρραίνη (περιοχή)|Λωρραίνη]] δέχτηκε επίθεση από την [[Γαλλία]] (1552), η αντιβασιλεία της μητέρας του έληξε και ο ίδιος μεταφέρθηκε στην Γαλλία για να μεγαλώσει σύμφωνα με τα συμφέροντα του Γαλλικού θρόνου.<ref>Bogdan 2005, σσ. 123-124</ref> Παντρεύτηκε την Γαλλίδα πριγκίπισσα [[Κλαυδία των Βαλουά]], αυτό του επέτρεψε να επιστρέψει στην Λωρραίνη για να κυβερνήσει τα εδάφη του. Η Λωρραίνη πέρασε την εποχή του μια μεγάλη περίοδο ειρήνης και ευημερίας, όταν ξέσπασαν οι θρησκευτικοί πόλεμοι ανάμεσα στην Γαλλία και την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] διατήρησε την ουδετερότητα του. Επέκτεινε το δουκάτο του με την ενσωμάτωση του Φαλσμπούρ από τον [[Γεώργιος Ιωάννης του Φέλντεντς|Γεώργιο Ιωάννη του Φέλντεντς]] (1590), ήθελε να κατακτήσει το Λα Πετίτ-Πιέρ αλλά η χήρα του Γεωργίου Ιωάννη [[Άννα Μαρία της Σουηδίας]] προσπάθησε να κλείσει ειρήνη. Η πολιτική της ουδετερότητας και της συμμαχίας του με την Γαλλία έσπασε (1589), συμμάχησε με την Καθολική ομάδα επειδή ο ίδιος ως Καθολικός δεν μπορούσε να δεχτεί σαν νέο βασιλιά της Γαλλίας τον [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκο της Ναβάρρας]]. Η ειρήνη επανήλθε ξανά (1594) όταν πάντρεψε τον γιο και διάδοχο του Ερρίκο με την αδελφή του Ερρίκου Δ΄ [[Αικατερίνη των Βουρβόνων]].
 
==Οικογένεια==