Ματθίλδη του Χόλσταϊν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ματθίλδη του Χόλσταϊν''' (''Mechtilde af Holsten'', [[1220]] - [[1288]]), βασίλισσα της Δανίας ([[1250]] - [[1252]]) λόγω του γάμου της με τον βασιλιά Άβελ της Δανίας ήταν κόρη του Αδόλφου Δ΄, κόμη του Χόλσταϊν και της Έλγουιγκ του Λίπ, παντρεύτηκε στις 25 Απριλίου 1237 στο [[Σλέσβιχ]] τον πρίγκηπα [[Άβελ της Δανίας]] δεύτερο γιο του [[Βάλντεμαρ Β΄ της Δανίας]] και της δεύτερης συζύγου του [[Μπερενγκάρια της Πορτογαλίας|Μπερενγκάριας της Πορτογαλίας]]. Ο σύζυγος της έγινε βασιλιάς της Δανίας και στέφθηκε μαζί του στον Καθεδρικό ναό του Ρόσκιλντ στις 1 Νοεμβρίου 1250, ο σύζυγος της δολοφονήθηκε (1252) και τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του [[Χριστόφορος Α΄ της Δανίας]] επειδή ο γιος τους και διάδοχος Βάλντεμαρ ήταν αιχμάλωτος του αρχιεπισκόπου της Κολωνίας, η ίδια τότε αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την [[Δανία]] και να κλειστεί σε μοναστήρι.

 

 

Τακτοποίησε την απελευθέρωση της αιχμαλωσίας του μεγαλύτερου γιου της Βάλντεμαρ από τον αρχιεπίσκοπο της Κολωνίας και αγωνίστηκε σκληρά για να εξασφαλίσουν τα παιδιά της το δουκάτο του Σλέσβιχ, κατάφερε να εξασφαλίσει το δουκάτο της Κάτω Γιουτλάνδης στον γιο της Βάλντεμαρ (1253).<ref>Dansk Biografisk Leksikon</ref> Το 1260 με τον θάνατο του γιου της Βάλντεμαρ εξασφάλισε το [[Σλέσβιχ]] στον δεύτερο γιο της Έρικ, την επόμενη χρονιά παραχώρησε τις περιοχές του Έιντερ και Σλει στα αδέλφια της (1261) αλλά τους τα πήρε λίγο πριν τον θάνατο της. Με την συγκατάθεση του αρχιεπισκόπου της Δανίας Τζιάκομπ Έρλαντσεν έσπασε τους όρκους μοναχισμού και παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο της τον Σουηδό αντιβασιλιά [[Μπίργιερ Γιαρλ]] (1261), μετά τον θάνατο του (1266) μετακινήθηκε στο [[Κίελο]] (1266) όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής της. Ήταν πολύ αντιπαθής στην [[Δανία]] όπου την αποκαλούσαν "κόρη του διαβόλου", <ref>Dansk Biografisk Leksikon</ref> κατηγορήθηκε ότι κατέστρεψε την αλληλογραφία ανάμεσα στον βασιλιά Βάλντεμαρ Β΄ και τον πάπα. <ref>Dansk Biografisk Leksikon</ref>