Βικιπαίδεια

Μελισσουργάκι Ρεθύμνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ σήμανση για έλλειψη μορφοποίησης
Γραμμή 3:
{{WikidataCoord|display=title}}
{{πόλη}}
Το '''Μελισσουργάκι''' είναι μικρός οικισμός του νομού Ρεθύμνης και αποτελεί Δ.Δ. του δήμου Μυλοποτάμου<ref>{{Cite web|url=http://www.dimosmylopotamou.gr/|title=ΔΗΜΟΣ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>. Βρίσκεται στις βόρειες υπώρειες του [[Ψηλορείτης|Ψηλορείτη]] σε ημιορεινό έδαφος και ανατολικά-νοτιοανατολικά της πόλεως του [[Ρέθυμνο|Ρεθύμνου]]. Απέχει από την πρωτεύουσα του νομού 32 χλμ., από την έδρα του Δήμου, το [[Πέραμα Ρεθύμνης|Πέραμα]] επτά χλμ. και από την κοντινότερη ακτή, το [[Πάνορμο Ρεθύμνης|Πάνορμο]] 12 χλμ. Βόρεια του χωριού σε κοντινή απόσταση, μόλις 800 μ. βρίσκεται το χωριό [[Πασαλίτες Ρεθύμνης|Πασαλίτες]]. Είναι το δεύτερο χωριό επί του οδικού άξονα [[Χουμέρι Ρεθύμνου|Χουμερίου]]-[[Αρχαία Ελεύθερνα|Ελεύθερνας]]- [[Μονή Αρκαδίου|Αρκαδίου]]. Περιβάλλεται από πυκνούς ελαιώνες με πλούσια βλάστηση και έχει ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα και τα γύρω βουνά. Το χωριό διαθέτει σύγχρονο ξενοδοχειακό [http://www.kamelia-apartments.com/ συγκρότημα], που συνδυάζει την ζεστασιά της παράδοσης με την λειτουργικότητα της σύγχρονης άνεσης. Έχει υψόμετρο 330 μ.
 
== Κάτοικοι ==
Γραμμή 23:
Οι κάτοικοι του χωριού ανέκαθεν διακρίνονταν για την έφεσή τους στα γράμματα. Από το χωριό αναδείχθηκαν σπουδαίοι επιστήμονες που διέπρεψαν σε διάφορους τομείς της επιστήμης όπως ο Βασίλειος Ξενικάκης ως ανώτατος δικαστής, οι δικηγόροι: Κωνσταντίνος Παραγιουδάκης, ο Πέτρος Μιχ. Ζαχαράκης, ο Μηνάς Γ. Δομαζάκης, ο Γεώργιος Σπ. Δομαζάκης.
 
Ο αγωνιστής της ΕΑΜικής Αντίστασης δικηγόρος [http://www.katiousa.gr/istoria/i-fygadefsi-sto-eksoteriko-tis-mikris-agnis-koris-tis-ilektras-apostolou-kai-i-symvouli-tou-n-zachariadi/ Κωνσταντίνος Παραγιουδάκης], ήταν γραμματέας της οργάνωσης του ΕΑΜ στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (Ο.Λ.Π.) και διετέλεσε διευθυντής του Οργανισμού. Ο Κ. Παραγιουδάκης που λόγω της καταγωγής του από το χωριό Μελισσουργάκι Ρεθύμνου, χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «Κωστής Μελισσουργάκις». Σε επιστολή του στην εφημερίδα "ΑΥΓΗ" που διασώζεται στο βιβλίο του Νίκου Περακάκη «Οι Δροσουλίτες», κάνει γνωστή την εμπλοκή του στην υπόθεση της αγωνίστριας [[Ηλέκτρα Αποστόλου|Ηλέκτρας Αποστόλου]] και στη φυγάδευση της κόρης της [http://www.topontiki.gr/article/124622/otan-o-tsipras-synantise-tin-kori-tis-iroidas-tis-antistasis-ilektras-apostoloy Αγνής Σιδερίδου] το 1948 στην Αλβανία και από εκεί στη Μόσχα.
 
Ο Γεώργιος Μιχ. Ζαχαράκης διακρίθηκε ως γιατρός.
 
Ο [http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=82054 δικαστής Βασίλειος Ξενικάκης]<ref>{{Cite web|url=http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=82054|title=tovima.gr - Τα νέα πρόσωπα στη Δικαιοσύνη|last=Α.Ε.|first=tovima.gr — Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη|website=TO BHMA|accessdate=2017-05-16}}</ref> αφού υπηρέτησε σε όλες τις βαθμίδες της τακτικής δικαιοσύνης μέχρι και Πρόεδρος Εφετών, ανήλθε στο βαθμό του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ενώ διετέλεσε και Πρόεδρος σε υπηρεσιακά συμβούλια του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Αντιπρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλύσεως Αθλητικών Διαφορών (ΑΣΕΑΔ) καθώς και υπηρεσιακός Δήμαρχος Πετρουπόλεως Αττικής κατά τη Μεταπολίτευση.
 
Ο [https://web.archive.org/web/20170316160819/http://eaesk.gr/media/uploads/magazine/phoni_issue_11.pdf Πέτρος Ξενικάκης]<ref>{{Cite web|url=http://eaesk.gr/media/uploads/magazine/phoni_issue_11.pdf|title=Π. ΞΕΝΙΚΑΚΗΣ|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170316160819/http://eaesk.gr/media/uploads/magazine/phoni_issue_11.pdf|archivedate=2017-03-16|url-status=dead}}</ref> (1917-2008) διακρίθηκε ως θεολόγος. Μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα. Μέσα σε μεγάλη φτώχεια αλλά με πείσμα και θέληση, επιδίωξε να καταξιωθεί στην κοινωνία υπερβάλλοντας εαυτόν. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στο Δημοτικό Σχολείο Πασαλιτών με δάσκαλο τον Γ. Τζανάκη, στη συνέχεια φοίτησε στο ημιγυμνάσιο Πανόρμου Ρεθύμνου, στην Ιερατική Σχολή Χανίων, στη Θεολογική Σχολή Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Λυών της Γαλλίας (1954-1956). Υπηρέτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης (1945-1948) και στην Εκκλησιαστική Σχολή Κορίνθου (1948-1954 και 1956-1958). Διετέλεσε Διευθυντής του Ιεροδιδασκαλείου [http://www.aeavellas.gr/100years/content/100yearsAEAVellas.pdf Βελλάς] κατά την περίοδο Σεπτέμβριος 1958- Φεβρουάριος 1962. Ο Π. Ξενικάκης,κατά το χρονικό αυτό διάστημα, πέτυχε την καλύτερη οργάνωση της Σχολής, την χρηστή διαχείριση του Ιδρύματος με τη συμμετοχή των μαθητών. Όπως ο ίδιος τονίζει: «Εκεί (στη Βελλά) αντιμετώπισα πάρα πολλά προβλήματα, είχα όμως πάντοτε την συμπαράστασιν και βοήθειαν του μακαριστού Μητροπολίτη Ιωαννίνων κυρού Σεραφείμ (μετέπειτα αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος)». Πίστευε ότι η πειθαρχία ήταν αναγκαία για την κοινοβιακή ζωή των μαθητών και για την σφυρηλάτηση πνευματικών και ηθικών χαρακτήρων. «Άπαντες οι μαθηταί έχουσι τα αυτά καθήκοντα και τα αυτά δικαιώματα εν τω οικοτροφείω. Οφείλουσι λοιπόν να έχωσιν αγάπην μεταξύ των και συναίσθησιν των ευθυνών έναντι των αδελφών των και του Σχολείου». Μετά τη Βελλά ο Π. Ξενικάκης υπηρέτησε ως Διευθυντής στο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Πατρών (1962-1965), στο Λύκειο Αμφιλοχίας (1965-1967), στο Λύκειο Ν. Φιλαδελφείας Αθηνών (1967-1971), στην Πρότυπη Ευαγγελική Σχολή Ν. Σμύρνης (1971-1976) και στη Σπάρτη ως Γενικός Επιθεωρητής Μ. Εκπαιδεύσεως (1976-1979).
 
Επίσης ως εκπαιδευτικός, γυμνασιάρχης, επιθεωρητής και συγγραφέας διακρίθηκε ο Ευάγγελος Βασιλείου Ξενικάκης<ref>{{Cite web|url=https://www.google.gr/search?q=%CE%95%CF%85%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82+%CE%9E%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82&tbm=isch&source=iu&ictx=1&fir=UAAeivfdRmD-NM%253A%252CXpiNk_5nT8pjpM%252C_&usg=__FE2uxkxKeBFtrh_qZG0PV8SPtNE%3D&sa=X&ved=0ahUKEwjb3rWU6bfbAhUBFywKHczwCoQQ9QEINTAD#imgrc=UAAeivfdRmD-NM:|title=Οι Μανιάτες είναι παντού|last=|first=|date=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> που υπηρέτησε στο Γρεβενίτι Ιωαννίνων<ref>{{Cite web|url=http://greveniti.blogspot.com/2017/09/blog-post_12.html|title=Γρεβενίτι|last=|first=|date=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>, στη Λευκάδα και στην Αρεόπολη Λακωνίας.
 
Ακόμη από το Μελισσουργακι έλκει την καταγωγή του ο στρατηγός [[Μανούσος Παραγιουδάκης|Μανούσος Παραγιουδάκης,]] αρχηγός [https://web.archive.org/web/20161121150046/http://www.geetha.mil.gr/el/leadership-el/chiefs-el.html ΓΕΕΘΑ] την περίοδο 1999-2002.
 
===Επιχειρηματικότητα===
Από το Μελισσουργάκι καταγόταν ο έμπορος [http://mmeinfo.blogspot.gr/2010/10/business-stories-creta-farm.html Μανώλης Δομαζάκης], πατέρας του ιδρυτή της γνωστής εταιρίας παραγωγής και επεξεργασίας κρέατος Creta Farm,<ref>{{Cite web|url=http://www.cretafarms.gr/|title=Αρχική Σελίδα {{!}} Creta Farms|website=www.cretafarms.gr|accessdate=2017-05-15}}</ref> [http://www.boro.gr/137604/creta-farms-apo-thn-farma-sthn-krhth-kai-tis-oikonomikes-dyskolies-stis-ksenes-agores-kai-thn-epityxia Στέλιου Δομαζάκη].
===Κοινωνική ζωή===
[[Αρχείο:Από την κοινωνική ζωή των κατοίκων .jpg|εναλλ.=Κομψή εμφάνιση και αρχοντική κορμοστασιά|μικρογραφία|Κοπέλες του χωριού με κομψή εμφάνιση και αρχοντική κορμοστασιά περιστοιχίζουν τον επίσης προσεγμένο στην εμφάνιση νέο. Φωτογραφία της δεκαετίας του 1930.]]
Γραμμή 55:
Κοντά στο χωριό υπάρχει η [http://arxeio.speleo.gr/htmls/reth1.html σπηλιά του Γιάννακα], όπου στη στενή της είσοδο είχαν τοποθετήσει οι χωρικοί πολεμίστρες. Σ' αυτή τη σπηλιά έχουν βρεθεί οστά ανθρώπων και κεφάλι μικρού παιδιού. Στην περιοχή επίσης βρίσκεται η διώροφη σπηλιά του [http://arxeio.speleo.gr/htmls/reth1.html Αγίου Αντωνίου].
 
Στα μετέπειτα χρόνια (1889-1897) ο επίσημα διορισμένος από την Κρητική Πολιτεία οπλαρχηγός του Μυλοποτάμου '''[[Τρούλης Εμμανουήλ (Τρουλομανόλης)#cite note-1Τρούλης|Εμμανουήλ Ιωάν. Τρούλης  (ή Τρουλομανόλης),]]''',<ref>{{Cite journal|url=https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A4%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AE%CE%BB_(%CE%A4%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%BB%CE%B7%CF%82)&oldid=6909331|title=Τρούλης Εμμανουήλ (Τρουλομανόλης)|date=2018-02-24|journal=Βικιπαίδεια|language=el}}</ref> με καταγωγή από το χωριό [[Λιβάδια Ρεθύμνου|Λιβάδια]], σκότωσε τον αγά του χωριού, γιατί συμπεριφερόταν βάναυσα στους χριστιανούς.
 
== Διοικητική και πληθυσμιακή εξέλιξη ==
Γραμμή 67:
[[Αρχείο:Melissourgaki_Mylopotamos_Rethymno_Crete.jpg|420x420εσ|αριστερά|πλαίσιο]]
 
Ο ναός του Αγίου [http://oneirokretes.blogspot.gr/2015/10/blog-post.html Γεωργίου]<ref>{{Cite journal|url=http://www.academia.edu/1426304/%CE%9F_%CE%BD%CE%B1%CF%8C%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%83%CF%84%CE%BF_%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BA%CE%B9_%CE%9C%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%85_The_Church_of_Aghios_Georgios_in_Melissourgaki_Mylopotamos_Crete_|title=Ο ναός του Αγίου Γεωργίου στο Μελισσουργάκι Μυλοποτάμου / The Church of Aghios Georgios in Melissourgaki, Mylopotamos (Crete)|last=Pyrrou|first=Nikoletta|language=en}}</ref> βρίσκεται στην πλατεία στο κέντρο του οικισμού, και ανήκει στον απλό, μονόχωρο, καμαροσκεπή τύπο που επιχωριάζει στην κρητική ύπαιθρο. Η εξωτερική του εμφάνιση (πόρτες, παράθυρα, δυτική πρόσοψη, καμπαναριό) φανερώνει μια σημαντική μεταρρύθμιση που έγινε το 1902, με την προσθήκη ενός νάρθηκα στο αρχικό σχέδιο. Μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1960, ο ναός ήταν επιχρισμένος εσωτερικά με ένα παχύ στρώμα ασβεστοκονιάματος, το οποίο και αφαιρέθηκε με τις εργασίες της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Μια δεύτερη επέμβαση, με στόχο τον καθαρισμό των τοιχογραφιών, έγινε από την 28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων το 2007.
 
Ο εικονογραφικός διάκοσμος είναι εν μέρει διατηρημένος. Διατάσσεται σε επάλληλες ζώνες, μέσα σε ορθογώνιους πίνακες που ορίζονται από κεραμόχρωμες ταινίες.Η θεματολογία των τοιχογραφιών αντλείται από τον Ευαγγελικό, το Λειτουργικό και τον Αγιολογικό κύκλο. Συγκεκριμένα: Στο τεταρτοσφαίριο της αψίδας του ιερού εικονίζεται ο [http://1.bp.blogspot.com/-2EKJrtbDzh0/VhpYK_6bRlI/AAAAAAAAFvo/EkAWNtUfqzE/s1600/35-ed620bbf77.jpg '''Παντοκράτορας'''] σε προτομή, ευλογώντας, και κρατώντας κλειστό κώδικα (Δέηση). Στον ημικύλινδρο της αψίδας, ιεράρχες τελούν το Μελισμό, την εικαστική απόδοση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Στην καμάρα που καλύπτει το ιερό αναπτύσσεται η '''Ανάληψη''', ενώ στα πλευρικά τοιχώματα απεικονίζονται ιεράρχες και διάκονοι, και τέσσερις σκηνές: [http://4.bp.blogspot.com/-FzVfbknhtuE/VhpYo93g8kI/AAAAAAAAFv4/HefZd2nTbL4/s1600/36-38bf8c1033%2B%25281%2529.jpg η Εμφάνιση του Ιησού στις '''Μυροφόρε'''ς]Μυροφόρες και το [http://1.bp.blogspot.com/-CmB17fJWBWs/VhpY4V4JesI/AAAAAAAAFwA/YY9PVxR5Bok/s1600/37-df62e27514.jpg '''Όραμα του αγίου Πέτρου Αλεξανδρείας'''] (νότιος τοίχος), [http://1.bp.blogspot.com/-qIAbygh-g_c/VhpZEHYLqfI/AAAAAAAAFwM/8zcYjbaUygU/s1600/38-fb5a5640b1.jpg ο '''Λίθος''']<ref>{{Cite web|url=http://www.ionio.gr/central/people/tsougarakis/index.php?p=gallery-03|title=Δημήτριος Τσουγκαράκης|website=www.ionio.gr|language=el|accessdate=2017-02-10}}</ref> και η '''Θυσία του Αβραάμ''' (βόρειος τοίχος). Στο νότιο τοίχο του κυρίως ναού μπορούμε να διακρίνουμε κομμάτια της '''Γεννήσεως''', της '''Υπαπαντής''' του Χριστού, της '''παραβολής των Δέκα Παρθένων''' και σκηνές από τη Δευτέρα Παρουσία. Στο βόρειο τοίχο σώζονται η [http://2.bp.blogspot.com/-4Qy7fqP3fLA/VhpZj8LoFTI/AAAAAAAAFwc/hR7-knl6uOA/s1600/39-2b6bed6e89%2B%25281%2529.jpg '''Προδοσία του Ιούδα'''], [http://3.bp.blogspot.com/-ygWkEMi7FGc/VhpZ7JphAWI/AAAAAAAAFwk/RTAlIPFM4ro/s1600/40-b6c17c8812.jpg ο '''Ελκόμενος επί Σταυρού''']{{Dead link|date=Ιουλίου 2020 }}, [http://1.bp.blogspot.com/-bpth_Zxe1w8/VhpaS3T1P7I/AAAAAAAAFw0/zK6b7N-VtAY/s1600/41-b980d9b0c9.jpg η '''Σταύρωση'''], η '''εις Άδου Κάθοδος''', θραύσματα από τη δυσπιστία του Θωμά και [http://4.bp.blogspot.com/-ks-MNsb9zHg/VhpZN-6siwI/AAAAAAAAFwU/SXk-kwvRfgQ/s1600/39-2b6bed6e89.jpg χορωδίες των αγίων] από την Τελευταία Κρίση. Στην τρίτη ζώνη μεταξύ των δύο πλευρικών τοιχωμάτων απεικονίζονται σκηνές από το συναξάρι του Αγίου Γεωργίου, ενώ οι περισσότερες από τις όρθιες μορφές της τέταρτης ζώνης καταστράφηκαν λόγω του ανοίγματος δύο μεγάλων παραθύρων.
[[Αρχείο:Μελισσουργακι.jpg|μικρογραφία|455x455εσ]]
Αξίζει να τονιστεί ότι η τοιχογραφία του '''"Ελκόμενου επί Σταυρού",''' αποτελεί μοναδική περίπτωση για την ορθόδοξη αγιογραφική παράδοση: Ο [https://web.archive.org/web/20180419200642/http://vardavas.blogspot.gr/2018/01/blog-post.html '''Σίμων ο Κυρηναίος'''] ιστορείται (ζωγραφίζεται) ως άγιος με φωτοστέφανο να μεταφέρει το Σταυρό του Κυρίου, εν αντιθέσει με την κρατούσα ορθόδοξη αγιογραφική παράδοση η οποία ιστορεί τον Σίμωνα όχι όμως ως άγιο, δηλ. χωρίς φωτοστέφανο.
 
Ανάμεσα στις τοιχογραφίες υπάρχουν λατινικά χαράγματα<ref>{{Cite journal|url=www.ionio.gr/central/people/tsougarakis/download.php?f=XaragmataC.pdf|title=|last=|first=|date=|journal=|accessdate=|doi=}}</ref> από προσκυνητές της ιταλικής οικογένειας των Gritti, κατόχων του τίτλου της βενετικής ευγένειας. Η υψηλή ποιότητα και το ύφος των τοιχογραφιών τις ταξινομεί μεταξύ των καλύτερων παραδειγμάτων της τάσης που παρατηρείται στα τέλη του 14ου - και τις αρχές του 15ου αιώνα στην Κρήτη. Ο Ν. Δρανδάκης ήταν ο πρώτος που συνέδεσε αυτή την τάση με την ιδεαλιστική τέχνη της Κωνσταντινούπολης από τις αρχές του 14ου αιώνα, ενώ ο Μ. Μπορμπουδάκης αναπτύξει τη θεωρία για μια ομάδα αγιογράφων , που εκπαιδεύτηκαν από καλλιτέχνες της Κωνσταντινούπολης, και προσελήφθησαν από την οικογένεια Καλλέργη. Οι τοιχογραφίες στο Μελισσουργάκι, σε σύγκριση με ανάλογα μνημεία , και κυρίως με τον Άγιο Γεώργιο στον Αρτό (1401), θα μπορούσαν να τοποθετηθούν κατά την τελευταία δεκαετία του 14ου αιώνα (αγιογραφίες της Α΄ενετικής περιόδου).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μελισσουργάκι_Ρεθύμνης"