Αριστερός φασισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ανακατεύθυνση στο Φασίστας (προσβολή) Ετικέτα: Νέα ανακατεύθυνση |
Αφαιρέθηκε ανακατεύθυνση προς το Φασίστας (προσβολή) Ετικέτες: Αφαιρέθηκε ανακατεύθυνση Αναιρέθηκε |
||
Γραμμή 1:
Ο '''αριστερός φασισμός''' είναι κοινωνιολογικός και φιλοσοφικός όρος που έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει είτε ανθρώπους της αριστεράς, που θεωρείται πως έχουν φασιστικές συμπεριφορές ή άνθρωπους εντός του φασιστικού κινήματος οι οποίοι θεωρούνται πως έχουν σοσιαλίζουσες πεποιθήσεις, όπως π.χ. ο [[Ότο Στράσερ]].<ref>Βλ. {{de}} {{cite book|last=Moreau|first=Patrick|title=Nationalsozialismus von links: die „Kampfgemeinschaft Revolutionärer Nationalsozialisten” und die „Schwarze Front” Otto Straßers, 1930-1935|year=1985|publisher=Deutsche Verlags-Anstalt||others=(σειρά: Studien zur Zeitgeschichte Herausgegeben του [[Ινστιτούτο Σύγχρονης Ιστορίας (Μόναχο)|Institut für Zeitgeschichte]], αρ. 28)|location=Στουτγάρδη|isbn=9783421061980|url=https://books.google.gr/books/about/Nationalsozialismus_von_links.html?id=iqUqAQAAMAAJ&redir_esc=y&hl=el}}</ref> Ο Στάσσερ έκφράζε μια αριστερίζουσα ή σοσιαλίζουσα συμπεριφορά, που ωστόσο δεν θα μπορούσε να ονομαστεί «σοσιαλισμός», καθόσον ήταν περισσότερο ένας [[Αντισημιτισμός|αντισημιτικός]] εθνικισμός με ζωτικά επαναστατικά και αντικαπιταλιστικά στοιχεία.<ref name="Zeit">{{harvnb|Köhler|1985}}.</ref>
#ΑΝΑΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ[[Φασίστας (προσβολή)]]▼
Ο [[φασισμός]] θεωρήθηκε ιστορικά ως ακροδεξιά ιδεολογία, αλλά στην πραγματικότητα είναι γέννημα της ακροαριστεράς η οποία παρουσιάζει μια τάση προς τον [[ολοκληρωτισμός|ολοκληρωτισμό]] και την πολιτική τρομοκρατία. Ο όρος "αριστερός φασισμός" όπως και ο [[αναρχισμός]] και ο αριστερός εξτρεμισμός συνδέεται συχνά με το χάος, τη βία, την εσωτερική τρομοκρατία και τη διαφθορά σε πολιτικά πρόσωπα από τις αρχές και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι πολιτικοί αντίπαλοι της αριστεράς τον χαρακτηρίζουν ως απειλή για την εγχώρια ασφάλεια. <ref>Gerhard Strauß, Ulrike Haß, Gisela Harras: ''Brisante Wörter von Agitation bis Zeitgeist. Ein Lexikon zum öffentlichen Sprachgebrauch.'' Walter de Gruyter, 1989, ISBN 3-11-012078-X, S. 66.</ref> Ο όρος δεν έχει καθολικά κατανοητή ή συμφωνημένη σημασία <ref>Blog: Heart in a Heartless World, http://heartinaheartlessworld.blog/2017/10/11/left-fascism/ </ref> και μπορεί να χρησιμοποιηθεί υποτιμητικά για οποιαδήποτε αριστερή πολιτική θέση, ή όπου γίνονται αντιληπτές ασυνήθιστες (ή αντιφατικές) υβριδικές πολιτικές θέσεις.
Ο όρος έχει τις ρίζες του στην κριτική του [[Βλαντίμιρ Λένιν]] περί του κινδύνου της αντι-Μαρξιστικής ακρο-Αριστεράς, προτού θεμελιωθεί ως θέση από τους κοινωνιολόγους [[Γιούργκεν Χάμπερμας]] και [[Έρβινγκ Λούις Χόροβιτς]].
==Χαρακτηριστικά του αριστεροφασίστα==
Στο αριστερό-φασιστικό κίνημα τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι
*Το απύθμενο θράσος
*Τα ψέματα και τα χοντροκομμένα παραμύθια
*Η έλλειψη λογικής και η έκφραση ενστίκτων
*Άκρατος παραλογισμός και δημιουργία ψευδών εντυπώσεων
*Άμεσος λόγος, ακατάληπτος, με υπονοούμενα και κεκαλυμμένες απειλές<ref>https://www.capital.gr/me-apopsi/3353596/i-psuxo-fusiologia-tou-aristerou-fasista</ref><ref>https://www.liberal.gr/apopsi/o-fasismos-tou-sosialismou-kai-tis-aristeras/220772</ref>
== Ο αριστερός φασισμός στην Ελλάδα==
Το φαινόμενο του αριστερού φασισμού στην Ελλάδα εμφανίστηκε κατά την περίοδο 1941-1944. Οι περισσότεροι ιστορικοί ερευνητές εστιάζουν αποκλειστικά σε αριστερές πηγές (προφανώς σαν απόρροια των πεποιθήσεών τους) και δη “σκληροπυρηνικές”. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται και σε ξένους ιστορικούς, που το ίδιο σύστημα προσπαθεί να τους παρουσιάσει σαν “αντικειμενικούς και αυθεντίες”. Αρνούνται οι άνθρωποι αυτοί όχι μόνο να μελετήσουν την “άλλη πλευρά”, αλλά και να εστιάσουν σε μαρτυρίες και τεκμήρια που υποστηρίζουν διακεκριμένοι ιστορικοί ερευνητές, που ανήκουν στην αριστερά και που πολλοί από αυτούς υπήρξαν πρωταγωνιστές των γεγονότων, από καίριες θέσεις τόσο στο ΚΚΕ όσο και στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Επιπλέον, προσπαθούν να αφανίσουν τα αρκετά ντοκουμέντα που ενοχοποιούν τη δική τους παράταξη. Παρουσιάζουν χαλκευμένα πολλά στοιχεία και έγγραφα παραποιημένα με στόχο να προκαλέσουν την σύγχυση στους ερευνητές των αρχείων. Ακριβώς το ίδιο επεδίωξε και η υπηρεσία Ψυχολογικού πολέμου του Χίτλερ, η περιβόητη '''Άινς Τσε''' ( I/C ) με τη σύνταξη πλαστών εγγράφων, που μοναδικό σκοπό είχανε να προκαλέσουν εμφύλιο πόλεμο και να βάλουν στο μυαλό των δύο αντίπαλων οργανώσεων (ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ) ότι ο αντίπαλός τους ήταν ευνοούμενος των Γερμανών. Κάτι που τελικά το πέτυχαν. Τελειώνοντας τον πρόλογο αυτό, αξίζει να αναφέρουμε, ότι στην αριστερή – κομματική βιβλιογραφία, όσο μπορούν, αποφεύγουν την αναφορά στις επίσημες βρετανικές πηγές. Οι αναφορές των μελών της Συμμαχικής αποστολής προς το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής είτε δεν χρίζουν ιδιαίτερης αναφοράς είτε αποσιωπούνται εντελώς επειδή αυτό συμφέρει την αριστερά. Μάλιστα, ο πρώτος αρχηγός της Συμμαχικής αποστολής Έντυ Μάγιερς σε συνέντευξή του σε ελληνικό περιοδικό είχε αναφέρει την διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας από το ΚΚΕ, για τον τρόπο διδασκαλίας της εθνικής αντίστασης στην μεταπολιτευτική Ελλάδα.<ref>Οικονομικός Ταχυδρόμος, τεύχος Οκτωβρίου 1995</ref>
Παρατηρείται λοιπόν, ιδίως στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στην Ελλάδα, μια προσπάθεια όχι απλώς αναγνώρισης της εθνικής αντιστασιακής οργάνωσης ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αλλά αγιοποίησής της με στόχο να ξαναγράψει την ιστορία. Κάτι που το κατάφερε ο Ανδρέας Παπανδρέου σαν πρωθυπουργός, με την υιοθέτηση της παρακαταθήκης του ΕΑΜ και των προσωπικοτήτων που αφόρισε μετά το 1950 το ΚΚΕ σαν προβοκάτορες, προδότες, συνεργάτες των Γερμανών, πράκτορες των Άγγλων κλπ… Επόμενο βήμα ήταν η πολτοποίηση μεγάλου μέρους βιβλίων του Γενικού Επιτελείου Στρατού καθώς και της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού, που αναφέρονταν στην περίοδο 1941-1949 και αποκάλυπταν με ντοκουμέντα πολλά σφάλματα – τα οποία αναγνώρισε μετά το 1949 το ΚΚΕ σαν “λάθη και εγκλήματα” – της αριστεράς. Ευτυχώς αυτή η κάθε άλλο δημοκρατική μέθοδος, που εφαρμόστηκε από δεδηλωμένους “δημοκράτες” και ταυτόχρονα εντελώς αντιεπιστημονική, δεν αφάνισε όλες τις πηγές. Διασώθηκαν κάποια αντίτυπα ικανά να αποδείξουν το φιάσκο. Παράλληλα με την πολτοποίηση αυτών των βιβλίων, εμφανίστηκε μια πρωτοφανής προσπάθεια εκδοτικών οίκων, εφημερίδων και κομμάτων να παρουσιάζουν μελέτες που άλλαζαν την ως τότε ιστορία, “βάσει νεώτερων στοιχείων”. Τα νεώτερα στοιχεία ακόμη και σήμερα δεν έχουν τεκμηριωθεί έναντι ελαχίστων ίσως εξαιρέσεων. Στις αναθεωρημένες αυτές μελέτες της αριστερής ή αριστερόστροφης βιβλιογραφίας, παραγράφηκαν ή δικαιολογήθηκαν συνεργασίες Ελασιτών με κατοχικές δυνάμεις ώστε να αφανίσουν τους “αντιδραστικούς”, τους “εθνικόφρονες” και τους “φασίστες” ( χαρακτηρίζονταν έτσι γιατί δεν ανήκαν στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, βλ. “Το μήλον της Έριδος, επανέκδοση ΔΟΛ, σελ. 92”, Άρη Βελουχιώτη: '''Πάς ο μή μεθ’ημών, φασίστας και προδότης''' καθώς και στον τύπο του ΕΑΜ την άνοιξη του 1943), δικαιολογήθηκαν σφαγές αμάχων και μικρών παιδιών είτε με την ταμπέλα του “δωσίλογου” είτε με την δήθεν δικαιολογημένη άποψη ότι στον πόλεμο δυστυχώς συμβαίνουν και λάθη. Σημαία πλέον της αντεπίθεσης της αριστεράς έγιναν οι δήθεν συνεργασίες των μη κομμουνιστικών αντιστασιακών οργανώσεων με τους Γερμανούς. Με εκστρατεία λάσπης ολόκληρων δεκαετιών κατάφεραν να περάσουν την προπαγάνδα τους σε πάρα πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Προσωπικότητες ηγετικές της Εθνικής Αντίστασης όπως ο Ναπολέων Ζέρβας, ο Δημήτριος Ψαρρός, ο Γεώργιος Γρίβας καθώς και οργανώσεις όπως ο ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ, η ΕΚΚΑ-5/42 ΣΕ, η ΠΑΟ, η ΕΟΚ, ο ΕΣ στην Πελοπόννησο, οι ομάδες του Τσαούς Αντών, στο σύνολό τους αποκαλούνται σαν όργανα των Κατοχικών δυνάμεων και συνεργάτες αυτών.
Στην Ελλάδα, ο αριστερός φασισμός σήμερα είναι περισσότερο ορατός στο συνδικαλιστικό κίνημα, στα πανεπιστήμια από φοιτητές, από βουλευτές και μέλη αριστερών παρατάξεων στα δικαστήρια με την υποστήριξη τρομοκρατικών οργανώσεων. Γενικά οι εκπρόσωποι του αριστερού φασισμού στην Ελλάδα έχουν πείσει τους απλούς ανθρώπους πως δε χρειάζεται να δουλέψουν για να βελτιώσουν τη ζωή τους<ref>https://www.o-klooun.com/politiki/aristeros-fasismos-i-pseytiki-aristera</ref>.
Κατά τον [[Μίκης Θεοδωράκης|Μίκη Θεοδωράκη]], ο αριστερός φασισμός είναι η χειρότερη μορφή του [[Φασισμός|Φασισμού]]<ref>http://www.tokarfi.gr/mikis-i-pio-epikindini-morfi-fasismou-ine-i-aristerostrofi-ochi-se-notha-makedonia/</ref><ref>https://www.tanea.gr/2018/02/04/greece/i-sygklonistiki-istoriki-omilia-toy-miki-theodwraki/</ref>
==Δείτε επίσης==
* [[Φασισμός]]
* [[Σταλινισμός]]
* [[Σοσιαλφασισμός]]
==Παραπομπές==
<references />
[[Κατηγορία:Φασισμός]]
[[Κατηγορία:Αριστερά (πολιτική)]]
| |||