Ανδρόνικος Χαϊτάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 21:
==Απόδραση και φυγή στην ΕΣΣΔ==
Τον Σεπτέμβριο του 1930 οι Χαϊτάς, Ευτυχιάδης, Κολοζώφ και άλλα ηγετικά στελέχη του [[ΚΚΕ]] θα συλληφθούν από την αστική κυβέρνηση του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Βενιζέλου]], θα καταδικαστούν με τον [[Ιδιώνυμο|Ιδιώνυμο νόμο]] του 1929, σε 3 χρόνια φυλάκιση και 1 χρόνο εκτόπιση και θα εγκλειστούν στις φυλακές Συγγρού.<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Τόμος Α' (2012), σελ. 224</ref> Τον Απρίλιο του 1931 ο Χαϊτάς μαζί με άλλα 8 στελέχη του ΚΚΕ θα καταφέρουν να αποδράσουν από τις φυλακές Συγγρού και να καταφύγουν στην [[ΕΣΣΔ|Σοβιετική Ένωση]], μαζί με τον δεκανέα της φρουράς [[Γρηγόρης Γρηγοριάδης|Γρηγόρη Γρηγοριάδη]]. Οι άλλοι 8 που απέδρασαν ήταν οι:
[[Βασίλης Ασίκης]], [[Λευτέρης Αποστόλου]], [[Κώστας Ευτυχιάδης]], Περικλής Καρασκόγιας, [[Γιώργος Κολοζώφ]], [[Μάρκος Μαρκοβίτης]], [[Ορφέας Οικονομίδης]], και [[Δημήτρης Παπαρήγας]].<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (2012) & Γκριτζώνας (1985), σελ. 21-22</ref>
Η [[Κομμουνιστική Διεθνής]] (ΚΔ) θα επέμβει στα εσωτερικά του κόμματος για τον τερματισμό της φραξιονιστικής πάλης χωρίς αρχές και θα διορίσει το Νοέμβριο του 1931 στην ηγεσία του ΚΚΕ μια τριμελή γραμματεία με επικεφαλής τον Νίκο Ζαχαριάδη, που από το 1929 ήταν στη Μόσχα. Επίσης θα καταργήσει το Πολιτικό Γραφείο και θα ορίσει νέο με επτά μέλη.<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (2012), σελ. 258</ref>
| |||