Σουλιώτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μια μελέτη του 1922 από τον Έλληνα ακαδημαϊκό [[Πέτρος Φουρίκης|Πέτρο Φουρίκη]], ο οποίος εξετάζει τα τοπωνύμια και μικροτοπωνύμια όπως τα ''Κιάφα'', ''Κούγκε'', ''Βίρα'' ή ''Μπίρα'', ''Γκούρα'', ''Δέμπε''ς, ''Σαμονίβα'', ''Στρέτεζα'' ή ''Στρέθεζα, Μούργκα'', ''Βούτζι'', ''Βρέκου - η - Βετετίμεσε κ.ά.'', βρήκε ότι προέρχονται από την [[αλβανική γλώσσα]].<ref name="Raca202">{{harvnb|Raça|2012|p=202.}} "Për më tepër, shumë nga suljotët sot vazhdojnë të përkujtojnë rrënjët e forta në viset shkëmbore të Sulit dhe nëpërmjet toponimisë nuk e kontestojnë origjinën shqiptare të tyre. Në këtë kontekst, siç bën të ditur albanologu grek me prejardhje shqiptare, Petro Furiqi (Πέτρο Φουρίκης), toponimet si: Qafa, Vira ose Bira, Breku i vetetimesë (Bregu i vetëtimës), Gura, Dhembes (Dhëmbës), Kungje, Murga e Fereza, nuk kanë si të shpjegohen ndryshe, përveçse nëpërmjet gjuhës shqipe." [Moreover, for many Souliotes today continue to commemorate the strong roots in the mountainous areas of Souli and through toponymy it does not dispute their Albanian origins. In this context, as knew the Greek albanologist of Albanian descent, Petro Furiqi (Πέτρο Φουρίκης), those toponyms are: Qafa, Vira or Bira, Breku i vetetimesë (Bregu i vetëtimës), Gura, Dhembes (Dhëmbës), Kungje, Murga and Fereza, have no other way of being explained, except through the Albanian language.]</ref><ref>Πέτρος Φουρίκης (1922). [http://xantho.lis.upatras.gr/newdani/index.php/hmer_meg_ellados/article/view/520/295 ''Πόθεν το όνομά σου Σούλι''], Ημερολόγιον της Μεγάλης Ελλάδος. pp. 405-406. “Αί κυριώτεραι κορυφαί, έφ' ών έγκατεστάθησαν οί μέχρις αύτών άναρριχηθέντες ολίγοι φυγάδες τής τουρκικής τυραννίδος, οί μετέπειτα ήρωες οί τρομοκρατήσαντες τούς πρό μικρού κυρίους αύτών, είναι γνωσταί ύπό τά άλβανικά ονόματα ''Άβαρίκο'', ''Κιάφα'' (λαιμός, ζυγός, κλεισώρεια), ''Σαμονίβα'' (κρανιά ίσως) καί ''Σούλη'' aί δέ συνεχείς ταύταις κορυφαί είναι μέχρις ήμών γνωσταί ύπό τά ονόματα ''Βίρα'' ή ''Μπίρα'' (τρύπα), ''Βούτζι'' (άβρότονον, φυτόν), ''Βρέκου - η - Βετετίμεσε'' (βράχος τής αστραπής), ''Γκούρα'' (βράχος ή πηγή έκ τού βράχου ανάβλυζουσα), ''Δέμπες'' (δόντια ή οδοντωτός βράχος), ''Κούγγε'' (πασσάλοι ή βράχος έχων όψιν πασσάλων), ''Μούργκα'', ''Στρέτεζα'' ή ''Στρέθεζα'' (μικρών οροπέδιον) καί ''Φέριζα'' (μικρά βάτος).

Έκ τής μέχρι τούδε έρεύνης τών τοπωνυμίων τού βραχώδους έκείνου συμπλέγματος έπείσθην, ότι ούδέν έλληνικών όνομα εδόθη είς θέσιν τινά τούτου, διότι καί τά υπό τινων άναγραφόμενα τοπωνύμια: Αγία Παρασκευή, Αστραπή καί Τρύπα ούδέν άλλο είναι εί μή μετάφρασις τών άλβανικών ''Σεν - η - Πρέμπτε'', ''Βετετίμε'' καί ''Βίρα''.

 

== Καταγωγή ==