Μάχη του Σαγγαρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 63:
Το τουρκικό επιτελείο, μετά τη μάχη του Εσκί Σεχίρ και την υποχώρηση, είχε αποφασίσει την εγκατάσταση των δυνάμεών του ανατολικά του Σαγγαρίου ώστε να είναι σε πλεονεκτική θέση έναντι του ελληνικού στρατού και ουδέποτε σκέφθηκε να δώσει μάχη δυτικά του ποταμού διότι με την πλάτη στον Σαγγάριο και χωρίς καμία δυνατότητα ελιγμού, θα βρισκόταν σε εξαιρετικά δυσμενή θέση.
Αναλυτικότερα, το Α' Σώμα Στρατού, συνεπικουρούμενο από το Γ' Σώμα Στρατού, θα επιχειρούσε κατά μέτωπο επίθεση προς ανατολάς, στην περιοχή δυτικά του Σαγγαρίου. Ο υπόλοιπος όγκος του ελληνικού στρατού (Β' Σώμα) θα διάβαινε τον Σαγγάριο νοτιότερα και θα στρεφόταν βορειοανατολικά με σκοπό να να υπερκεράσει την αμυντική διάταξη των Τούρκων και να τους κυκλώσει.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', τ. ΙΕ, σσ. 176-177.</ref> Μέρος μάλιστα του Β Σώματος Στρατού θα επιχειρούσε πορεία μέσα από την [[Αλμυρά έρημος|Αλμυρά έρημο]], στο βόρειο άκρο της. Η ελληνική διοίκηση πίστευε ότι ο ελιγμός αυτός θα αιφνιδίαζε τις τουρκικές δυνάμεις.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', τ. ΙΕ, σελ. 177.</ref> Όταν επιτέθηκε ο κύριος όγκος του Β' Σώματος του ελληνικού στρατού κατά των θέσεων αμύνης των Τούρκων, βρήκε απέναντί του ενισχυμένες τουρκικές δυνάμεις που είχαν μεταφερθεί από άλλα σημεία του μετώπου, κατόπιν πληροφοριών που είχαν φτάσει στον Κεμάλ από την αναγνωριστική δράση του ιππικού του που δρούσε υποδειγματικά υπό τον διοικητή του [[Φαχρεδίν Αλτάυ]]. Η μεταφορά των τουρκικών δυνάμεων για την ενδυνάμωση των θέσεων άμυνάς τους έγινε γνωστή στην ελληνική πλευρά, χωρίς να αλλάξει κάτι στον σχεδιασμό της επιχείρησης.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', τ. ΙΕ, σσ. 178-179.</ref>
==Σύγκρουση==
| |||