Σκοτεινό νεφέλωμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
σημείωση για "σάκους"
Γραμμή 1:
{{Σχηματισμός των αστεριών}}
Ένα '''σκοτεινό νεφέλωμα''' ή '''νεφέλωμα απορρόφησης''' είναι ένας τύπος διαστρικού νέφους που είναι τόσο πυκνό ώστε αποκρύπτει το φως από τα αντικείμενα που βρίσκονται πίσω του,{{efn|Oι πρωτοπόροι, τολμηροί θαλασσοπόροι των νοτίων θαλασσών, πριν από αιώνες έπλασαν το όρο «σάκοι άνθρακα» (στα [[αγγλικά]]: ''coalsacks''), για κάθε σκοτεινό κενό στα νεφελώματα που ήταν ορατό με το μάτι. Το πρώτο νεφέλωμα αυτού του τύπου που παρατηρήθηκε και περιγράφηκε ήταν ο [[νεφέλωμα Σάκος Ανθράκων|Σάκος Ανθράκων]] στο [[Σταυρός του Νότου|Σταυρό του Νότου]].<ref> Βλ.{{cite book |title= Ναυτιλία Β΄. Αστρονομική ναυτιλία |author= Χρήστος Ντούνης και Αναστάσιος Δημαράκης |publisher= [[Ίδρυμα Ευγενίδου]] |location= Αθήνα |year= 2005 |orig-year= 1988 |page= 9 |url= https://www.eef.edu.gr/media/2504/e_j00043.pdf |accessdate= 2021-07-21}} <br> {{cite book |title= Deep-Sky Companions: Hidden Treasures |author= Stephen O'Meara |publisher= Cambridge University Press & Sky Publishing |location= Νέα Υόρκη |year= 2007 |pages= 504-505 |url= https://books.google.gr/books?id=a6VY0Q1zsJoC&pg=PA505&lpg=PA505&dq=coalsacks+mariners&source=bl&ots=9S4l08XGRc&sig=ACfU3U1KfNR9jG_beSjBFU6n-HmnnocaNQ&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwi5w5X4s_fxAhWWgP0HHRlZCsUQ6AEwD3oECBQQAw#v=onepage&q=coalsacks%20mariners&f=false |accessdate= 2021-07-21 |ISBN= 978-0-521-83704-0}}</ref> }} όπως τα αστέρια στο βάθος και τα νεφελώματα [[Νεφέλωμα εκπομπής|εκπομπής]] ή [[Νεφέλωμα ανάκλασης|ανάκλασης]]. Η εξαφάνιση του φωτός προκαλείται από διαστρικούς κόκκους [[Κοσμική σκόνη|σκόνης]] που βρίσκονται στα πιο ψυχρά και πιο πυκνά τμήματα μεγαλύτερων [[Μοριακό νέφος|μοριακών νεφών]]. Συστάδες και μεγάλα σύμπλοκα σκοτεινών νεφελωμάτων συνδέονται με τα Γιγάντια Μοριακά Νέφη. Μεμονωμένα μικρά σκοτεινά νεφελώματα αποκαλούνται [[Σφαιρίδιο Μποκ|σφαιρίδια Μποκ]]. Όπως κάθε άλλη διαστρική σκόνη ή ύλη, τα πράγματα που καλύπτει είναι ορατά μόνο χρησιμοποιώντας [[ραδιοκύματα]] στη [[ραδιοαστρονομία]] ή [[Υπέρυθρη ακτινοβολία|υπέρυθρες]] στην [[αστρονομία υπέρυθρης ακτινοβολίας]].
 
Τα σκοτεινά νέφη εμφανίζονται έτσι λόγω σωματιδίων σκόνης μεγέθους υπομικρομέτρου, επικαλυμμένα με παγωμένο μονοξείδιο του άνθρακα και άζωτο, τα οποία εμποδίζουν αποτελεσματικά τη διέλευση του φωτός σε ορατά μήκη κύματος. Επίσης υπάρχει μοριακό υδρογόνο, ατομικό ήλιο, C<sup>18</sup>O (CO με [[οξυγόνο]] ως το ισοτόπιο <sup>18</sup>O), CS, NH<sub>3</sub> (αμμωνία), H<sub>2</sub>CO (φορμαλδεΰδη), c-C<sub>3</sub>H<sub>2</sub> (κυκλοπροπενυλιδένιο) και μοριακό ιόν N<sub>2</sub>H<sub>+</sub> (διαζενύλιο) τα οποία είναι σχετικά διαφανή. Αυτά τα σύννεφα αποτελούν τους τόπους γέννησης των αστεριών και των πλανητών και η κατανόηση της ανάπτυξής τους είναι απαραίτητη για την κατανόηση του σχηματισμού των αστεριών.<ref>[http://iopscience.iop.org/1538-3881/124/5/2749 James Di Francesco ''et al.'', 2002, "Abundances of Molecular Species in Barnard 68", ''The Astronomical Journal'', 124, 2749]</ref><ref>[http://www.eso.org/public/outreach/press-rel/pr-1999/phot-29-99.html ESO - eso9934 - Secrets of a Dark Cloud] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090204200348/http://eso.org/public/outreach/press-rel/pr-1999/phot-29-99.html |date=2009-02-04 }}</ref>
Γραμμή 17:
 
== Σημειώσεις ==
{{παραπομπές|group=lower-greek}}
 
== Παραπομπές ==
<references />