Κοσμογονία της Γένεσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ εσωτ. συνδ. |
μ λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: H → Η (2) |
||
Γραμμή 12:
Κάτι τέτοιο είναι αβάσιμο επιστημονικά. «Ο συντάκτης δεν έχει υπ΄όψιν του τη θεωρία της εξέλιξης»<ref>όπ.π.σελ.73</ref> Οι εκφράσεις ''Είπε και εγένετο'' ''και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί ημέρα...'' θέλουν να εντάξουν την έκφραση της θείας ενέργειας μέσα στα χρονικά καλούπια του συντάκτη.
Διαφοροποιήσεις εντοπίζονται μεταξύ των δύο διηγήσεων και ως προς την δημιουργία του ανθρώπινου ζεύγους: έτσι στην πρώτη, (Γιαχβική), είναι το αποκορύφωμα της δημιουργίας, στην άλλη (Ιερατική P), είναι η βάση της δημιουργίας.
Ο κόσμος παρουσιάζεται όχι ως αυτάρκης ή ως θείος αλλά και ούτε ως φύσει κακός και ανταγωνιστικός προς το Θεό και τον άνθρωπο.
Σκοπός της αναφοράς του συντάκτη στα αρχέγονα αυτά γεγονότα είναι η εισαγωγή στην προγονική ιστορία του [[Ισραήλ]]. Πέρα από την όποια εθνικο-θρησκευτική διάσταση δεν απουσιάζει και μια οικουμενική προοπτική: η ανθρωπότητα μετά τη δημιουργία αντιμετώπισε κρίσιμες εμπειρίες μέχρις ότου ο [[Θεός]] μετά και τη δημιουργία διαφόρων εθνών, δημιούργησε κι αυτός ένα έθνος δικό του και το ξεχώρισε.
Γραμμή 22:
Κάθε αφήγηση στη [[Βίβλος|Βίβλο]] δεν είναι οπωσδήποτε και ιστορία. Ακόμα και στα ιστορικά τους κείμενα, επεξεργάζονται το υλικό τους όχι ως ιστορικοί, όπως σήμερα αντιλαμβάνεται κανείς το έργο του ιστορικού, αλλά κυρίως ως θεολόγοι. Δεν αποσκοπούν στην παροχή ιστορικών πληροφοριών με τη σημερινή έννοια του όρου, αλλά στην διατύπωση ''αιώνιων θεολογικών αληθειών''.
Ο λαός του Ισραήλ ζώντας σε ένα πολυθεϊστικό και [[Μυθολογία|μυθολογικό]] περιβάλλον διαμόρφωσε, μέσα σε μια μακρόχρονη διαδικασία αιώνων την πίστη του για τη δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου. Έτσι χρησιμοποίησαν το κοσμοείδωλο και παραστάσεις από το μυθολογικό υλικό της εποχής τους.
==Παραπομπές==
| |||