Βλαντίμιρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: o [[Α → ο [[Α
Γραμμή 35:
Ανεξάρτητα από το έτος ίδρυσής του, τα γεγονότα που ανέδειξαν την πόλη συνέβησαν μετά τα μέσα του 12ου αι. Καθώς αρχικά δεν ήταν παρά ένα αμυντικό φυλάκιο του πριγκιπάτου Ροστόφ-Σούζνταλ, το Βλαντίμιρ είχε μικρή πολιτική και στρατιωτική σημασία κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του Βλαδίμηρου Μονομάχου (1113–1125) και του γιου του Γιούρι Ντολγκορούκι (1154–1157).
 
Αργότερα (1157) oο [[Αντρέι Μπογκολιούμπσκι]] την έκανε πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου Βλαντίμιρ-Σούζνταλ κι έτσι άρχισε ο χρυσός αιώνας της πόλης, ο οποίος διήρκεσε μέχρι τη Μογγολική εισβολή. Το Βλαντίμιρ ήταν τότε μία από τις μεγαλύτερες και ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης, ενώ, εκτός από πολιτικό κέντρο, έγινε και η έδρα της Ρωσικής Εκκλησίας. Ρώσοι, Γερμανοί και Γεωργιανοί τεχνίτες έκτισαν τους λευκούς πέτρινους καθεδρικούς ναούς, πύργους και παλάτια. Αντίθετα από άλλα κτήρια του Βορρά, το εξωτερικό τους διακοσμήθηκε με πέτρινα γλυπτά σε επίπεδο ανάγλυφο. Τρία μόνο από αυτά τα κτίσματα διατηρούνται σήμερα: ο Καθεδρικός της Κοιμήσεως, ο Καθεδρικός του Αγ. Δημητρίου και η Χρυσή Πύλη. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντρέι οικοδομήθηκε ένα βασιλικό ''παλάτι στο Μπογκολιούμποβο'' και ο διάσημος ''Ναός της Μεσιτείας της Θεοτόκου'' στον ποταμό Νερλ, τα οποία θεωρούνται αριστουργήματα της μεσαιωνικής ρωσικής αρχιτεκτονικής.
 
=== Παρακμή ===