Γεώργιος Τέρτερ Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: Mα → Μα, Nο → Νο (3) |
||
Γραμμή 31:
Όταν προσπάθησε να ανέβει στο θρόνο ο [[Ιβάν Ασέν Γ΄]] γιος του [[Μίτσο Ασέν|Μίτσο]] (1279), θέλησε να ενισχύσει την θέση του συμμαχώντας με τους [[Κουμάνοι|Κουμάνους]] και αποφάσισε να παντρέψει τον Γεώργιο Τέρτερ με την αδελφή του, Μαρία Μίτσο. Ο Γεώργιος Τέρτερ, αποδεχόμενος την πρόταση, χώρισε την πρώτη του γυναίκα, επίσης Μαρία και την έστειλε όμηρο στην [[Κωνσταντινούπολη]] μαζί με τον γιο τους και μετέπειτα διάδοχο [[Θεόδωρος Σβετοσλάβ|Θεόδωρο Σβετοσλάβ]]. Παντρεύτηκε την Μαρία Μίτσο και έγινε ''δεσπότης'', που είναι ο πρώτος τίτλος στην Βουλγαρική ιεραρχία.
Οι συνεχιζόμενες επιτυχίες του προηγούμενο τσάρου [[Ιβάιλο]] έναντι των Βυζαντινών ήταν η αιτία που αποθαρρύνθηκε και διέφυγε από το [[Τάρνοβο]] (1280) ο νέος τσάρος Ιβάν-Ασέν Γ΄, οπότε και ο Γεώργιος Τέρτερ κατέλαβε τον θρόνο. Με την ταυτόχρονη διπλή απειλή από τον Ιβάιλο και τον Ιβάν-Ασέν Γ΄ συμμάχησε με τον [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Κάρολο Α' Ανδεγαυό]] της [[Σικελία]]ς και με τον [[Στέφανος Ντραγκούτιν|Στέφανου Δραγούτιν]] βασιλιά της [[Σερβία]]ς ενάντια στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο]] το [[1281]]. Η συμμαχία αυτή τελικά ναυάγησε λόγω της σφαγής που ακολούθησε στο [[Σικελικός Εσπερινός|Σικελικό Εσπερινό]] το [[1282]]. Ταυτόχρονα οι [[Μογγόλοι]] του [[
Με τον θάνατο του [[Μιχαήλ Η']] το [[1282]] άρχισε ξανά τις διαπραγματεύσεις με το [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]], ζητώντας την επιστροφή της πρώτης του γυναίκας Μαρίας και του γιου τους Θεόδωρου Σβετοσλάβ που ήταν όμηροι. Η πρόταση έγινε αποδεκτή και στάλθηκε όμηρος στην θέση τους η δεύτερη σύζυγός του,
Άγνωστοι λόγοι, πιθανότατα οι μογγολικές επιδρομές, στάθηκαν αιτία να καταφύγει στον [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων (1292). Ο Ανδρόνικος Β΄ αρνήθηκε να τον δεχτεί λόγω των καλών σχέσεών του με τους Μογγόλους. Στην συνέχεια έζησε άσημος κάτω από οικτρές συνθήκες, για μια δεκαετία περίπου, στα περίχωρα της [[Αδριανούπολη]]ς, σε πλήρη αφάνεια. Τον θυμήθηκε ο γιος του [[Θεόδωρος Σβετοσλάβ]] με την άνοδό του στον Βουλγαρικό θρόνο το [[1301]], όταν νίκησε σε μάχη το Βυζαντινό στρατό και συνέλαβε ομήρους 13 ανώτατους κρατικούς λειτουργούς. Σε συνεννόηση με τον Ανδρόνικο Β΄ τους αντάλλαξε με τον πατέρα του, που επέστρεψε στη [[Βουλγαρία]] και έζησε σε άγνωστη πόλη μία πολυτελέστατη, άσωτη ζωή μέχρι τον θάνατό του. Ο χρόνος θανάτου του είναι άγνωστος: μονάχα μία πινακίδα σε εκκλησία κοντά στο Ιβάνιβο αναφέρει το [[1309]] σαν έτος θανάτου του "αυτοκράτορα Σέρτζι" (Γεωργίου).
| |||