Πατρίκιοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Προσθ.
Γραμμή 6:
Αντίθετα πλούσιος πληβείος, καθώς και ξένος διακεκριμένος ήταν δυνατόν να καταστή Ρωμαίος Πατρίκιος, που όμως ειδικά γι΄ αυτές τις περιπτώσεις απαιτούνταν κάθε φορά ειδικός νόμος "Lex curiata". Φαίνεται όμως πως ο τρόπος αυτός υπήρξε σπανιώτατος, που ειδικά στους χρόνους της Δημοκρατίας τέτοιες περιπτώσεις υπήρξαν ελάχιστες, (όπως ο Άππιος Κλαύδιος και ο Δομίτιος ο Αηνόβαρβος).
 
Αυτό είναι καταφανές καθότι μετά παρέλευση μερικών εκατονταετηρίδων ο αριθμός των οικογενειών των Πατρικίων είχε ελαττωθεί. τόσοΤον ώστε[[5ος στααιώνας τέληπ.Χ.|5ο τηςαιώνα Δημοκρατικής περιόδουπ.Χ.]] οι οικογένειες αυτές αριθμούσαν μόλις τιςτα 50 γένη. Περί το [[367 π.Χ.]] έφθαναν τις 22 γένη που περλάμβαναν 81 οικογένειες και στα τέλη της Δημοκρατικής περιόδου μόλις 14 γένη με 30 οικογένειες. Όταν όμως οι Πληβείοι κατόρθωσαν να εξισωθούν με τους Πατρικίους, ειδικά στα πολιτικά δικαιώματα, δημιουργήθηκε όπως ήταν φυσικό νέα τάξη πατρικίων "nobiles", που περιελάμβανε τους πλούσιους πληβείους (νεόπλουτους) καθώς κι εκείνους που είχαν αναλάβει αξιώματα. Παρά ταύτα κάποια αξιώματα και τίτλοι όπως interrex, princeps senatus, rex sactorum, Flamines maiores ή κολλέγιο των Σαλίων, παρέμεναν αποκλειστικά προνόμια των Πατρικίων όπως και ο τίτλος patrum auctoritas που δίνόταν μόνο στους πατρικίους συγκλητικούς.
 
Αρχικά οι Πατρίκιοι χωρίζονταν σε φυλές ανάλογα του τόπου καταγωγής τους όπως σε Luceres, Ramnes και TiKies. Κάθε δε φυλή περιελάμβανε 10 κούριες που κάθε μία διαιρούνταν σε γένη, σε "gentes maiores" (μάλλον οι αχαιότερες) και σε "gentes minores (νεότερες). Μάλιστα στη "Δωδεκάδελτο" αναφέρεται πως μέχρι το [[445 π.Χ.]] απαγορεύονταν στους Πατρικίους να νυμφευθούν κόρες ή γυναίκες των Πληβείων. Οι Πατρίκιοι συνέρχονταν στις "συνελεύσεις των κουρίων" (comitia curiata), διατηρούσαν δικά τους ιερά και λόγω πλούτου και προνομίων, μετά τη πώση της Βασιλείας έγιναν απόλυτοι κύριοι της ρωμαϊκής Πολιτείας, μέχρι που δημιουργήθηκαν από τους Πληβείους η νέα τάξη των nobiles.<br>
Γενικά οι Πατρίκιοι ξεχώριζαν των Πληβείων και των άλλων κατοίκων από τα ενδύματα και κυρίως από τα ιδιαίτερα υποδήματα που φορούσαν και που κάλυπταν μέχρι και μέρος της κνήμης, μικρότερα όμως από εκείνα των γερουσιαστών και των ανωτάτων αρχόντων.
 
Ο [[Ιούλιος Καίσαρ]] και ο [[Οκταβιανός]] ήταν εκείνοι που θέσπισαν ειδικούς νόμους ώστε και διακεκριμένοι Πληβείοι να απολαμβάνουν αυτού του προνομίου προκειμένου να διατηρηθεί η πατροπαράδοτη αριστοκρατία. Πάντως οι εξ αίματος και οι εξ απονομής Πατρίκιοι έπαψαν να υφίστανται κατά τον [[3ος αιώνας|3ο αιώνα]] μ.Χ. Στη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] ο [[Μέγας Κωνσταντίνος]] δημιούργησε τον τίτλο του Πατρικίου (patricius) που όμως δεν ήταν κληρονομικός.
 
===Δείτε επίσης===
Γραμμή 16 ⟶ 18 :
===Πηγές===
*''Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου'' τ.15ος, σ.617
*''Πάπυρος Λαρούς Μπριττάνικα'' τ.48ος, σ.260
 
[[Κατηγορία: Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]