Φασματοσκοπία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dr DJ Wood (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|22|03|2015}}
'''Φασματοσκοπία''', ή '''Φασματομετρία''', είναι η μελέτη του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος μιας φωτεινής πηγής. Η φασματοσκοπία είναι κλάδος της [[Φυσικήφυσική]]ς και ιδιαίτερα της οπτικής ή κυματικής οπτικής που ασχολείται με την έρευνα και τη μελέτη της δομής, της σύστασης και των ιδιοτήτων των [[φάσμα|φασμάτων]] της [[ύλη]]ς, καθώς και των διαφόρων [[ακτινοβολία|ακτινοβολιών]].<ref>https://eclass.uoa.gr/modules/document/file.php/CHEM165/07-SAT_02_Mass_Spectrometry_pt1.pdf</ref>
 
== Φασματοσκοπία ==
Η φασματοσκοπία, ή φασματομετρία, είναι η μελέτη του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος μιας πηγής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε ένα εύρος συχνοτήτων. Γενικά φάσμα είναι μια [[Συνάρτησησυνάρτηση κατανομής]] ενός πληθυσμού και προκύπτει με την ανάλυση, μιας φυσικής ποσότητας στον χώρο της ενέργειας ή γενικότερα στον χώρο ενός μεγέθους από το οποίο εξαρτάται. Συνήθως φάσμα ονομάζουμε την ανάλυση της ακτινοβολίας ενός σώματος φωτονίων σε συνάρτηση με την συχνότητα, το μήκος κύματος κ.λπ.<ref>https://student.cc.uoc.gr/uploadFiles/184-%CE%A7%CE%97%CE%9C-165/9.%20MS%20and%20Proteomics_lect.1.pdf</ref>
 
== Ιστορία ==
Η Φασματοσκοπία έχει ως προέλευσή της το περίφημο εκείνο πείραμα του [[Ισαάκ Νεύτων|Νεύτωνα]] που πρώτος το [[1668]] πέτυχε να λάβει φάσμα του Ηλιακού φωτός με παρεμβολή ενός διαφανούς πρίσματος στη πορεία λεπτής [[φωτεινή δέσμη|φωτεινής δέσμης]]. Με αυτό τον τρόπο έλαβε δηλαδή μια πολύχρωμη επιμήκη δέσμη που αποτελούνταν κατά σειρά τα [[χρώμα]]τα: [[κόκκινο]], [[πορτοκαλί]], [[κίτρινο]], [[πράσινο]], [[μπλε]] και [[ιώδες]]. Από το πείραμα εκείνο παρεμβάλλοντας στη σειρά και δεύτερο ισότροπο πρίσμα και διαπιστώνοντας πως κάθε μια μονοχρωματική αναδυόμενη δέσμη δεν αναλύεται συμπέρανε τα ακόλουθα:
:1. Οι φωτεινές ακτίνες διαφόρων χρωμάτων (δηλαδή συχνοτήτων) υφίστανtαι διαφορετική [[διάθλαση]] εξαρτώμενη από το μήκος κύματος (ή συχνότητα).
:2. Οι ηλιακές ακτίνες αναλύονται σε ευρύ φάσμα όλων των χρωμάτων που αναλύονται επειδή έχουν διαφορετικό δείκτη διάθλασης ή πιο σωστά διαφορετική ταχύτητα.
Γραμμή 12:
* Σήμερα γνωρίζουμε ότι το [[φως]] είναι ημιτονοειδής παλμική κίνηση που χαρακτηρίζεται από το [[μήκος κύματος]] αυτής.
 
Το [[1802]] ο [[Βόλλαστον]] εξετάζοντας το ηλιακό φάσμα λεπτομερέστερα παρατήρησε πλήθος σκοτεινών παράλληλων ραβδώσεων. Το [[1814]] ο [[Ιωσήφ Φραουνχόφερ]] μελέτησε τις ραβδώσεις αυτές και σύγκρινε διάφορα φάσματα με του ηλιακού. Έκτοτε οι ραβδώσεις αυτές του ηλιακού φάσματος φέρονται ως ''<u>ραβδώσεις Φραουνχόφερ</u>''.<br />
Μερικές εξ αυτών είναι λεπτότατες και άλλες εντονότερες ενώ η όψη και η διάταξη αυτών είναι ανεξάρτητες της ύλης και της διαθλαστικής γωνίας του πρίσματος. Την εξήγηση των ραβδώσεων έδωσε το [[1859]] ο [[Κίρχοφ]] που διαπίστωσε πως αυτές οφείλονται στην ύπαρξη διάπυρων αερίων στοιχείων στον Ήλιο, όπως [[Νάτριο|νατρίου]], (ραβδώσεις D), [[Κάλιο|καλίου]] (ραβδώσεις A-B), [[Σίδηρος|σιδήρου]] κ.λπ. Η διαπίστωση όμως αυτή ήταν αρκετή για την γένεση της <u>φασματοσκοπικής χημικής ανάλυσης</u>.
* Στη πράξη για να ληφθεί καθαρό ηλιακό φάσμα χωρίς δηλαδή τα διάφορα χρώματα να επικάθονται το ένα του άλλου αρκεί η παρεμβολή ενός [[φακός|συγκλίνοντος φακού]] μεταξύ σχισμής κατευθυντήρα και του πρίσματος του φασματοσκοπίου.
 
== Είδη φασμάτων ==
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες φασματοσκοπίας: [[φασματοσκοπία απορρόφησης|Απορρόφησηςαπορρόφησης]], [[φασματοσκοπία εκπομπής|εκπομπής]] και [[φασματοσκοπία σκέδασης|σκέδασης]].<ref>https://repository.kallipos.gr/bitstream/11419/3677/1/02_chapter_12.pdf</ref>
 
Ανάλογα με την ακτινοβολία παρατήρησης και τον τρόπο μέτρησης, υπάρχουν οι εξής μέθοδοι φασματοσκοπίας: