Αλφρέδος ο Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: To ε → Το ε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Αλφρέδος του Ουέσσεξ''' ή '''Αλφρέδος ο Μέγας''' (''Alfred the Great'', [[849]] - [[26 Οκτωβρίου]] [[899]]) ήταν βασιλιάς του Ουέσσεξ ([[871]] - [[899]]), πέμπτος και μικρότερος γιος του [[Εθελγούλφ του Ουέσσεξ]] από την πρώτη σύζυγο του [[Οσμπούργκα]], ήταν ο κορυφαίος βασιλιάς από τον [[Οίκος του Ουέσσεξ|Οίκο του Ουέσσεξ]] και διαδέχθηκε τον τέταρτο αδελφό του, [[Έθελρεντ του Ουέσσεξ και του Κεντ]]. Ο Αλφρέδος θεωρείται ήρωας του Χριστιανισμού στην Αγγλικανική Κοινωνία και τιμάται στις 26 Οκτωβρίου.
Το κυριότερο χαρακτηριστικό της βασιλείας του ήταν οι σημαντικές νίκες εναντίον των [[Βίκινγκ]] οι οποίες, την εποχή του θανάτου του, τον είχαν μετατρέψει σε κυρίαρχο βασιλιά ολόκληρης της Αγγλίας.<ref>Yorke 2001, pp. 27–28.</ref> Ο Αλφρέδος και ο [[Κνούτος]] είναι οι δυο μοναδικοί μονάρχες που κυβέρνησαν την Αγγλία και απέκτησαν το προσωνύμιο ''"Μέγας".'' Οι περισσότερες πληροφορίες για τον Αλφρέδο μας παρέχονται από τον Ουαλό συγγραφέα και επίσκοπο του 9ου αιώνα, Ασσέρ.
Ο Αλφρέδος είχε τη φήμη ενός πολύ μορφωμένου και φιλεύσπλαχνου βασιλιά, καθιέρωσε την αγγλική γλώσσα σαν γλώσσα εκμάθησης αντί της Λατινικής, δημιούργησε νομοθετικό σύστημα και βελτίωσε την ποιότητα ζωής των υπηκόων του. Σε ψηφοφορία που έγινε το 2002, ο Αλφρέδος κατατάχθηκε 14ος στην σειρά ανάμεσα στους 100 κορυφαίους Βρετανούς.
Γραμμή 162:
===Τελικά συμπεράσματα===
 
Ο Αλφρέδος αγαπήθηκε απο τους γονείς του περισσότερο από τα άλλα αδέλφια του. Ήταν ο πιο όμορφος, χαριτωμένος στους τρόπους και στη συμπεριφορά, ενώ είχε έντονη επιθυμία για σοφία από την ημέρα της γέννεσηςγέννησης του, κάτι που χαρακτήριζε την φύση του.<ref>Keynes & Lapidge 1983, pp. 74–75.</ref>
Ο Ασσέρ αναφέρει ότι σε ηλικία 12 ετών, ο Αλφρέδος δεν ήξερε να διαβάζει, κάτι το οποίο χρεώνει στη μεγάλη αμέλεια των γονέων του. Ήταν εξαιρετικός αναγνώστης, με μεγάλη μνήμη και ικανότητα να απαγγείλει ποιήματα και ψαλμούς. Μια ιστορία του Ασσέρ αναφέρει ότι η μητέρα του έδωσε ένα βιβλίο με σαξονικά ποίηματα στον ίδιο και στα αδέλφια του λέγοντας, ''"θα χαρίσω αυτό το βιβλίο σε όποιον το μάθει συντομότερα"''. Ο Αλφρέδος πήγε αμέσως στον δάσκαλο του για να του εξηγήσει το νόημα του βιβλίου και στη συνέχεια επέστρεψε αμέσως στην μητέρα του.<ref>Keynes & Lapidge 1983, p. 75.</ref>
Ο Αλφρέδος είχε ένα βιβλίο με ψαλμούς και προσευχές το οποίο δεν αποχωριζόταν ποτέ. Επίσης ήταν κορυφαίος κυνηγός στην εποχή του.<ref>Keynes & Lapidge 1983, p. 75.</ref>