Φο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 24:
Από τις αρχές του 20ού αιώνα, υπήρξε μεγάλη διαμάχη για την προέλευση του Φο. Παρόλο που εξακολουθούν να υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με τον τόπο προέλευσης ή την ώρα της επίσημης γέννησης, οι περισσότεροι από αυτούς έχουν την ίδια άποψη ότι το Φο (ως τυπικό πιάτο αστικών κατοίκων) γεννήθηκε στη γαλλική αποικιακή περίοδο. την περίοδο κατά την οποία οι Γάλλοι άρχισαν να προωθούν την αποικιακή εκμετάλλευση στο βόρειο Βιετνάμ. Μπορούμε να δούμε ότι το Φο είναι ένα από τα τυπικά παραδείγματα της έννοιας ''bricolage'' που ο πολιτιστικός ερευνητής Φαν Γοκ χρησιμοποίησε για να αναφερθεί στα βασικά χαρακτηριστικά του βιετναμέζικου πολιτισμού: δηλαδή μια υβριδική τάση (κυρίως απορροφούν, συνδυάζουν και μετασχηματίζονται από περισσότερες ξένες πηγές παρά δημιουργικές. Παρόλο που η Φο επηρεάζεται σαφώς από τον γαστρονομικό πολιτισμό που έφεραν οι Γάλλοι στο Βιετνάμ, δεν είναι η αποκλειστική δημιουργία της δυτικής κουζίνας. Έχει επίσης μια σαφή επιρροή του μαγειρικού πολιτισμού από την κινεζική κοινότητα στο Βιετνάμ, αλλά δεν είναι εντελώς φωτεινό και μοναδικό για τον κινεζικό λαό. Με λίγα λόγια, το Φο είναι ένας συνδυασμός τριών μαγειρικές καλλιέργειες - Βιετναμέζικα-Γαλλικά-Κινέζικα στα οποία οι Βιετναμέζοι διαδραματίζουν έναν γενικότερο ρόλο (να λαμβάνουν και να μεταμορφώνουν) παρά να δημιουργούν τους εαυτούς τους εντελώς νέο.
Μέχρι τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, το Φο, αν και μόνο ένα έτος, έχει αναγνωριστεί εδώ και πάνω από εκατό χρόνια και δεν έχει μια πραγματικά ξεκάθαρη προέλευση, αλλά έχει γίνει γρήγορα ένα από τα χαρακτηριστικά πιο αναγνωρίσιμη στη γαστρονομική κουλτούρα των Βιετναμέζων, ιδιαίτερα των ξένων τουριστών. Για πολλούς Βιετναμέζους, το Φο έχει περισσότερο νόημα από ένα καθαρό πιάτο, επειδή είναι μια τυπική κοινωνικοοικονομική-διατροφική κουλτούρα της σύγχρονης Βιετναμέζικης πόλης, συνήθως σε μέρη όπου οι άνθρωποι πυκνοκατοικημένη, τόσο διαφορετική όσο το [[Ανόι]] και η [[Χο Τσι Μιν (πόλη)|πόλη του Χο Τσι Μινχ]] (
== Διατροφική αξία ==
Γραμμή 37:
== Επεξεργασία ==
===
Στο πιάτο φαν, η διαδικασία προετοιμασίας του ζωμού, επίσης γνωστή ως ζωμός. Αυτό είναι το πιο σημαντικό στάδιο. Το ζωμό της παραδοσιακής σούπας ζυμαρικών πρέπει να σιγοβράσει από τα οστά των αγελάδων μαζί με μερικά [[Μπαχαρικό|μπαχαρικά]]. Τα οστά πρέπει να πλυθούν, να αποξηρανθούν όλα τα κρέατα που είναι προσαρτημένα στο κόκκαλο και να τα βάλουν σε δοχείο με κρύο νερό. Ο ζωμός των οστών για πρώτη φορά πρέπει να χυθεί έτσι ώστε ο ζωμός να μην μπορεί να μολυνθεί με τη μυρωδιά του οστού αγελάδας, το επόμενο βραστό νερό θα χρησιμοποιηθεί ως ζωμός. Ψητό πιπερόριζα και κρεμμύδια προστίθενται επίσης. Η φωτιά είναι ενεργοποιημένη έτσι ώστε το νερό να βράζει, όταν το νερό έχει βράσει, πρέπει να μειώσει τη φωτιά και να αρχίσει να αφρίζει. Μόλις αφαιρεθεί όλος ο αφρός, προσθέστε λίγο κρύο νερό και περιμένετε να συνεχίσει να βράζει το νερό για να αφαιρέσετε τον αφρό. Απλά το κάνετε συνεχώς έως ότου το νερό είναι καθαρό και δεν υπάρχει υπόλειμμα στον αφρό. Στη συνέχεια, προσθέστε λίγο καρύκευμα και ρυθμίστε τη φωτιά έτσι ώστε το δοχείο να βράζει μόνο για να κρατήσει το νερό από το να γίνει θολό και η γλυκύτητα του οστού έχει αρκετό χρόνο για να διαλυθεί στο ζωμό. Η νόστιμη γεύση του ζωμού καθορίζεται κυρίως από τα μπαχαρικά. Ωστόσο, η φόρμουλα κάθε συγκεκριμένου ζωμού για κάθε μάρκα Φο κρατείται αρκετά μυστική. Ωστόσο, μπορεί να διαπιστωθεί ότι αυτά τα μπαχαρικά περιλαμβάνουν [[κάρδαμο]], [[πιπερόριζα]], [[Αστεροειδής γλυκάνισος|γλυκάνισο]], [[Γαριφαλόδενδρο|γαρίφαλο]], κόλιανδρο, κανέλα , αποξηραμένα κρεμμύδια, αποφλοιωμένες [[Γαρίδα|γαρίδες]], σινσένγκ και παραδοσιακά, απαραίτητες βόδι ουρά.
| |||