Βικιπαίδεια

Μαρία Κάλλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμμή 83:
 
==== Στις Ηνωμένες Πολιτείες ====
Το ντεμπούτο της στις Ηνωμένες Πολιτείες έγινεπραγματοποιήθηκε πέντε χρόνια μετά το ταξίδι στην Αργεντινή, το 1954, οπότε η Κάλλας τραγούδησε τη Νόρμα στο Σικάγο, στη νεοσυσταθείσα Λυρική Όπερα. Ο ενθουσιασμός που προκάλεσε στο κοινό η ερμηνεία της Κάλλας, συνεισέφερε στην εδραίωση της Λυρικής Όπερας του Σικάγο και της έδωσε επαρκή ώθηση για το ξεκίνημά της στον οπερατικό κόσμο.<ref>{{Cite journal|title=The Company That Works|last=von Rhein|first=John|date=August 2004|journal=Opera News|accessdate=5 Οκτωβρίου 2021|quote=[...] with the Callas Norma, Lyric Opera of Chicago was born.|language=Αγγλικά|issue=2|volume=69}}</ref> Στην Μητροπολιτική Όπερα, η Κάλλας έκανε πρεμιέρα και πάλι με τη Νόρμα, εγκαινιάζοντας την εβδομηκοστή δεύτερη σεζόν στις 29 Οκτωβρίου του 1956.<ref>{{Cite web|url=http://archives.metoperafamily.org/archives/scripts/cgiip.exe/WService=BibSpeed/gisrch31.r?Term=1956-57&limit=500&xBranch=ALL&xmtype=&xsdate=&xedate=&theterm=1956-57&xhome=&xhomepath=&x=0|title=BiblioTech PRO V3.2a|website=archives.metoperafamily.org|language=αγγλικά|accessdate=2021-10-05}}</ref> Όπως και με την Λυρική Όπερα του Σικάγο, στις 21 Νοεμβρίου του 1957 η μονωδός έδωσε μια συναυλία με την οποία εγκαινιάστηκε η Όπερα της πόλης του Ντάλας, συνεισφέροντας στην εδραίωσή της, από κοινού με τους φίλους της Λώρενς Κέλι, ιδρυτή- και διευθυντή της όπερας, και [[Νικόλα Ρεσίνιο]], ονομαστό μαέστρομαέστρομια, συναυλία με την οποία εγκαινιάστηκε η Όπερα της πόλης του Ντάλας, συνεισφέροντας με αυτόν τον τρόπο στην εδραίωσή της. Το 1958, έδωσε ξανά παράσταση με την Όπερα της πόλης του Ντάλας ως Βιολέτα στην Τραβιάτα και την ίδια χρονιά εμφανίστηκε ως Μήδεια, στην μόνη Αμερικανική παραγωγή αυτής της όπερας από την μονωδό. Η ''Dallas Medea'' («Μήδεια του [[Ντάλας]]») όπως έμεινε γνωστή, υπήρξε κατά κοινή ομολογία μια «μνημειώδης εμπειρία», ενώ η ερμηνεία της Κάλλας χαρακτηρίστηκε «εφάμιλλη του [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]]».<ref>{{Cite book|title=A Marmac Guide to Dallas|first=Yves|last=Gerem|publisher=Pelican Publishing|isbn=978-1589801998|year=2004|location=Dallas|page=232|γλώσσα=Αγγλικά}}</ref><ref>{{Cite book|title=La Scala West: The Dallas Opera Under Kelly and Rescigno|first=Ronald L.|last=Davis|publisher=Texas A & M University Press|isbn=978-0-87074-454-9|year=|location=|page={{χρειάζεται σελίδα}}|γλώσσα=Αγγλικά}}</ref>
 
Το συμβόλαιό της με την Μητροπολιτική Όπερα ακυρώθηκε το 1958, εξαιτίας μιας διαφωνίας με τον γενικό διευθυντή [[Ρούντολφ Μπινγκ]] που γιγαντώθηκε από τον τύπο.<ref>{{Cite web|url=https://www.metopera.org/discover/archives/notes-from-the-archives/from-the-archives-macbeth-at-the-met/|title=From the Archives: Macbeth at the Met|website=www.metopera.org|language=en|accessdate=2021-10-05|quote=[...] the notorious dispute between General Manager Rudolf Bing and famed diva Maria Callas—an incident that made headlines worldwide in probably the biggest opera-related story of the day.}}</ref> Η Κάλλας δέχτηκε πρόταση από την Αμερικανική Εταιρεία Όπερας και συμφώνησε να παίξει την Ιμογένη στην όπερα ''Ο Πειρατής'' τον Ιανουάριο του 1959. Σύμφωνα με τον κριτικό όπερας Άλαν Κόζιν, η παράσταση «έγινε γρήγορα θρυλική στους οπερατικούς κύκλους».<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1992/07/07/arts/allen-sven-oxenburg-64-dead-american-opera-society-founder.html|title=Allen Sven Oxenburg, 64, Dead; American Opera Society Founder|last=Kozinn|first=Allan|work=The New York Times|date=1992-07-07|language=αγγλικά|issn=0362-4331|accessdate=2021-10-05}}</ref> Αργότερα, ο Μπινγκ και η Κάλλας συμφιλιώθηκαν<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1964/07/10/archives/bing-and-callas-talked-in-paris-met-manager-and-soprano-discussed.html|title=BING AND CALLAS TALKED IN PARIS; Met Manager and Soprano Discussed Possible Return|work=The New York Times|date=1964-07-10|language=en-US|issn=0362-4331|accessdate=2021-10-05}}</ref> και η μονωδός επανήλθε το 1965 ως Τόσκα με Καβαραντόσι τον Φράνκο Κορέλι στις 19 Μαρτίου 1965 και τον [[Ρίτσαρντ Τάκερ]] στις 25 Μαρτίου 1965 (ο Τίτο Γκόμπι έπαιξε τον Σκάρπια και στις δύο παραστάσεις).<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1965/03/20/archives/opera-maria-callas-returns-to-the-met-in-tosca-franco-corelli-sings.html|title=Opera: Maria Callas Returns to the Met in 'Tosca'; Franco Corelli Sings Cavaradossi Role Tito Gobbi Is Scarpia -- Soprano Cheered|last=Schonberg|first=Harold C.|work=The New York Times|date=1965-03-20|language=αγγλικά|issn=0362-4331|accessdate=2021-10-05}}</ref>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μαρία_Κάλλας"