Το αττικόψαρο έχει ευρεία ασυνεχή εξάπλωση, από την [[Αττική]] έως τη [[Νομός Μαγνησίας|Μαγνησία]]. Αυτό οφείλεται κυρίως στο μικρό μέγεθός του και κατά συνέπεια στα μικρής έκτασης ενδιαιτήματα που απαιτεί. Συγκεκριμένα, το είδος εξαπλώνεται: Αττική: [[Μακαρία πηγή]], στο [[Κάτω Σούλι Αττικής|Κάτω Σούλι]] Μαραθώνα (type locality), πηγή [[Βραυρώνα|Βραυρώνας]], [[ρέμα Χελιδονούς|ρέμα Χελιδονούς,]] [[Κηφισός|ΚηφισούΚηφισός ποταμός]] . Στον τελευταίο, μάλιστα, το είδος θεωρούνταν εξαφανισμένο, αλλά ανακαλύφθηκε εκ νέου τον [[Ιούλιος|Ιούλιο]] του [[2013]]. [[Νομός Βοιωτίας|Βοιωτία]]: [[Ασωπός ποταμός|Ασωπός]], [[Κηφισός (Βοιωτικός)|Βοιωτικός Κηφισός]], [[Υλίκη]]. [[Νομός Φθιώτιδας|Φθιώτιδα]]: Πηγή Σκορπιονερίου Αταλάντης, ανώνυμες πηγές στα [[Καμένα Βούρλα]] και στις [[Θερμοπύλες Φθιώτιδας|Θερμοπύλες]], σύστημα [[Σπερχειός|Σπερχειού]], πηγές πεδιάδας Σπερχειού (π.χ. Κομποτάδες, Μεξιάτες, Αγία Παρασκευή κλπ). Μαγνησία: Σύστημα Χολορέματος [[Αλμυρός|Αλμυρού]]. Συνολικά έχουν καταμετρηθεί εννέα υποπληθυσμοί, ενώ πιστεύεται ότι υπάρχουν ή υπήρξαν περισσότεροι. Επομένως το είδος εμφανίζει έντονο κατακερματισμό. Οι διάσπαρτοι αυτοί υποπληθυσμοί εξαπλώνονται σε ευρύ χώρο κατανομής και γενικά θεωρούνται ολιγάριθμοι. Γενικά, ο πληθυσμός του αττικόψαρου εμφανίζει μείωση εξαιτίας της καταστροφής των ενδιατημάτων του.
