Κορνέι Τσουκόφσκυ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κορνέι (Κορνήλιος) Ιβάνοβιτς Τσουκόφσκυ''' (Корне́й Ива́нович Чуко́вский, 31 Μαρτίου ([[Γρηγοριανό ημερολόγιο|ν.η.]]) 1882 – 28 Οκτωβρίου 1969) ήταν ένας από τους πλέον δημοφιλείς [[Ποιητής|ποιητές]] για παιδιά που έγραψαν ποτέ στη [[ρωσική γλώσσα]]. Οι επινοητικές ομοιοκαταληξίες και οι ρυθμοί των ποιημάτων του, όπως και οι απίθανοι χαρακτήρες του έχουν γίνει αιτία να αποκληθεί πρόδρομος του Αμερικανού παιδικού συγγραφέα [[Δρ. Σους|Δρα. Σους]] (Seuss).<ref name="ChukovskySeuss" /> Τα ποιήματα του Τσουκόφσκυ ''Tarakanishche'' («Κατσαρίδας»), ''Krokodil'' («Ο κροκόδειλος»), ''Telefon'' («Το τηλέφωνο») και ''Moydodyr'' («Πλύντε τα») υπήρξαν τα αγαπημένα ποιήματα γενεών παιδιών στη Ρωσία και αλλού. Στίχοι ποιημάτων του, ιδίως από το ''Telefon'', έχουν ενσωματωθεί ως χαρακτηριστικές φράσεις στην καθημερινή ρωσική γλώσσα και στα ΜΜΕ. Ο Τσουκόφσκυ μετέφρασε και διασκεύασε πολλά γνωστά αγγλικά παιδικά ποιήματα στη ρωσική. Επιπλέον, υπήρξε [[Λογοτεχνική ανάλυση|κριτικός της λογοτεχνίας]] και [[Δοκίμιο|δοκιμιογράφος]] με μεγάλη επίδραση.

 

Το ληξιαρχικό του ονοματεπώνυμο ήταν '''Νικολάι Βασίλιεβιτς Κορνεϊτσούκοφ''' (Николай Васильевич Корнейчуков), όνομα το οποίο τροποποίησε στο λογοτεχνικό ψευδώνυμο Κορνέι Τσουκόφσκυ όταν εργαζόταν ως δημοσιογράφος στα ''Νέα της Οδησσού'' το [[1901]]. Γεννήθηκε στην [[Αγία Πετρούπολη]] ως νόθος γιος της Αικατερίνα Οσίποβνα Κορνεϊτσούκοβα (κόρη αγροτών από την περιοχή της [[Πολτάβα]] της [[Ουκρανία]]ς) και του Εμμανουήλ Σ. Λέβενσον, γόνο εύπορης οικογένειας ρωσοεβραϊκής καταγωγής (νόμιμος εγγονός του ήταν ο μαθηματικός [[Βλαντίμιρ Α. Ρόχλιν]]). Η οικογένεια του Λέβενσον δεν επέτρεψε τον γάμο του με την Κορνεϊτσούκοβα και το ζευγάρι τελικώς υποχρεώθηκε να διακόψει τις σχέσεις. Η Αικατερίνα εγκαταστάθηκε στην [[Οδησσός|Οδησσό]] με τα δύο τέκνα της, τον Νικολάι και την αδελφή του τη Μαρούσια.<ref>http://www.radiosvoboda.org/content/article/27518201.html</ref> Ο Λέβενσον τους υποστήριξε οικονομικά για κάποιο διάστημα, μέχρι τον γάμο του με μία άλλη γυναίκα. Ο Νικολάι πήγε γυμνάσιο στην Οδησσό, όπου είχε συμμαθητή τον [[Ζέγιεφ Ζαμποτίνσκυ]]. Αποπεράτωσε όμως τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το πανεπιστήμιο με σπουδές δι' αλληλογραφίας.

 

Ο Τσουκόφσκυ έμαθε μόνος του αγγλικά και το 1903-1905 ήταν ανταποκριτής στο Λονδίνο μιας εφημερίδας της Οδησσού, αλλά περνούσε τον περισσότερο χρόνο του στη [[Βρετανική Βιβλιοθήκη]] αντί της αίθουσας τύπου του κοινοβουλίου. Επιστρέφοντας στη Ρωσία, ο Τσουκόφσκυ άρχισε να μεταφράζει αγγλική λογοτεχνία, με σημαντικότερα τα έργα του [[Ουώλτ Ουίτμαν]], και δημοσίευσε αρκετές αναλύσεις Ευρωπαίων συγγραφέων της εποχής. Αυτές οι αναλύσεις τον έφεραν σε επαφή με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της [[Ρωσική λογοτεχνία|ρωσικής λογοτεχνίας]] και του εξασφάλισαν τη φιλία του [[Αλεξάντρ Μπλοκ]]. Η επιρροή του Τσουκόφσκυ στους ρωσικούς κύκλους των γραμμάτων της δεκαετίας του 1890 απαθανατίσθηκε σε σατιρικούς στίχους του [[Σάσα Τσέρνυ]]. Στις δύο επόμενες δεκαετίες έγραψε αρκετές ακόμα λογοτεχνικές μελέτες, όπως τις «Από τον Τσέχωφ στις ημέρες μας» (1908), «Ιστορίες κριτικής» (1911) και «Πρόσωπα και μάσκες» (1914). Επίσης εξέδωσε ένα σατιρικό περιοδικό με τίτλο «Σήμα» (1905-1906), για κείμενο του οποίου συνελήφθη για «προσβολή του βασιλεύοντος οίκου», αλλά απαλλάχθηκε των κατηγοριών μετά από εξάμηνη προφυλάκιση.

 

[[Αρχείο:USSR stamp K.Chukovsky 1982 4k.jpg|thumb|upright|A [[USSR|Soviet]] stamp commemorating Korney Chukovsky]]

Την ίδια εποχή ο Τσουκόφσκυ έγραψε τις πρώτες φανταστικές ιστορίες του για παιδιά. Αρκετές από αυτές διασκευάσθηκαν στη συνέχεια για το θέατρο και σε ταινίες κινούμενων σχεδίων, με τη συνεργασία του συγγραφέα. Ο [[Σεργκέι Προκόφιεφ]] και άλλοι συνθέτες έφθασαν να δημιουργήσουν από ποιήματά του [[Όπερα|όπερες]] και [[Μπαλέτο|μπαλέτα]]. Τα έργα του ήταν πολύ δημοφιλή και στα παιδιά της ρωσικής διασποράς, των διαφυγόντων μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, όπως φανερώνει μια επαινετική επιστολή του [[Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ]] προς τον Τσουκόφσκυ.

Κατά τη σοβιετική περίοδο ο Τσουκόφσκυ επιμελήθηκε τα άπαντα του [[Νικολάι Νεκράσοφ]] και δημοσίευσε το «Από τα δύο ως τα πέντε» (1933), έναν δημοφιλή οδηγό στη γλώσσα των παιδιών. Καθώς φαίνεται από τα πολύτιμα ημερολόγιά του, ο Τσουκόφσκυ χρησιμοποίησε τη μεγάλη δημοφιλία του για να βοηθήσει συγγραφείς που διώχθηκαν από το σοβιετικό καθεστώς, όπως τους [[Άννα Αχμάτοβα]], [[Μιχαήλ Ζοστσένκο]], [[Αλεξάντερ Γκάλιτς]] και [[Αλεξάντρ Σολζενίτσιν]]. Υπήρξε ο μοναδικός Σοβιετικός συγγραφέας που συνεχάρηκε επίσημα τον [[Μπορίς Παστερνάκ]] για το ότι κέρδισε το [[Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας|Βραβείο Νόμπελ]]. Η κόρη του, η [[Λίντια Τσουκόφσκαγια]], υπήρξε αξιοσημείωτη συγγραφέας, απομνημονευματογράφος, φιλόλογος και επί δεκαετίες βοηθός και γραμματέας της Αχμάτοβα. Ο γιος του Τσουκόφσκυ, ο Νικολάι, ήταν στρατιωτικός συγγραφέας. Είχε ακόμα δύο τέκνα, τον Μπαρίς, που έχασε τη ζωή του υπηρετώντας στον στρατό κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και τη Μαρία, που πέθανε στην παιδική ηλικία από [[φυματίωση]].

 

 

 

{{Reflist|refs=

 

}}

 

* [https://web.archive.org/web/20071019002931/http://www.litera.ru/stixiya/authors/chukovskij.html Επιλεγμένα έργα του] στο πρωτότυπο

* [http://www.chukfamily.ru «Chukfamily.ru»] Υλικό για τις τρεις γενεές της οικογένειας: Κορνήλιος, Λυδία και Έλενα (στη ρωσική)

 

{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Korney Chukovsky}}

{{Authority control}}