Δολοφονία της Ήβης Αθανασιάδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Η '''Δολοφονία της Ήβης Αθανασιάδου''' συνέβη την ημέρα της αποχώρησης των Γερμανών από την Αθήνα, στο τέλος της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]]. <ref>{{cite book|last=Βαρουφάκη|first=Ελένη|title=Παλαιό Φάληρο: Οι δρόμοι αφηγούνται την ιστορία τους|year=2006|publisher=Αίολος|location=Αθήνα}}</ref>
 
Η Ήβη Αθανασιάδου ([[1 Ιουνίου]] [[1926]] – [[16 Οκτωβρίου]] [[1944]]) γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο μαζί με τη δίδυμη αδελφή της Άννα την 1η Ιουνίου 1926, από εύπορους γονείς καταγόμενους από την [[Κωνσταντινούπολη]], τον Θρασύβουλο και την Έλενα Αθανασιάδη το γένος Καλφόπουλου. Η Αθανασιάδου κατοικούσε στο [[Παλαιό Φάληρο]], όπου φοιτούσε στο μοναδικό γυμνάσιο της περιοχής.
Κατά την περίοδο της αποχώρησης του γερμανικού στρατού πολλοί νέοι είχαν βγεί στους δρόμους του Παλαιού Φαλήρου να πανηγυρίσουν για την απελευθέρωση, γράφοντας συνθήματα υπέρ των επερχόμενων Συμμάχων επάνω στην άσφαλτο, ανάμεσα στις οδούς Αιόλου και Ποσειδώνος. Ενώ η Αθανασιάδου έγραφε «WELCOMEOURALLIES» («καλώς ήλθατε σύμμαχοί μας»), ένας διερχόμενος Γερμανός αξιωματικός την είδε και την πυροβόλησε εν ψυχρώ.<ref>{{cite news|last=Καμπύλης|first=Τάκης|title=Δεν ζήτησα ποτέ τίποτα για να μην έχω καμία εξάρτηση|url=http://www.kathimerini.gr/394763/article/epikairothta/ellada/den-zhthsa-pote-tipota-gia-na-mhn-exw-kamia-e3arthsh|newspaper=[[Η Καθημερινή]]}}</ref> <ref>{{cite book|last=Ιωαννίδης|first=Γιάννης|title=Παλαιό Φάληρο: Το χρονικό μιας όμορφης πόλης|year=1998|publisher=Advector-Γιούλη Ματαράγκα|location=Παλαιό Φάληρο}}</ref>
 
Προς τιμή της Αθανασιάδου, ο δρόμος που ζούσε, η τέως οδός Ευτέρπης, πήρε το όνομά της και κατασκευάστηκε μικρό μνημείο στο σημείο όπου εκτελέστηκε.