C/2020 F3: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
→Ιστορικά στοιχεία: (επεξεργασία με το ProveIt) |
||
Γραμμή 35:
[[Αρχείο:Comet 2020 F3-skyview.png|thumb|250px|Η θέση του κομήτη όπως φαίνεται από τη Γη]]
Ο κομήτης εντοπίστηκε από τη Γη στο πρωινό λυκαυγές την 1η Ιουλίου<ref name="space710">{{Cite web |url=https://www.space.com/comet-neowise-visibility-july-2020.html |title=How to see Comet NEOWISE in the night sky this month |last=Rao |first=Joe |ημερομηνία=2020-07-10 |website=Space.com |language=en |accessdate=2020-07-12}}</ref> και στις 3 Ιουλίου, την ημέρα του περιήλιου, ο κομήτης είχε φαινόμενο μέγεθος +0.5.<ref>{{Cite web |url=https://www.universetoday.com/146455/comet-f3-neowise-may-perform-in-july/ |title=Comet F3 NEOWISE May Perform in July |last=Dickinson |first=David |ημερομηνία=2020-06-30 |website=Universe Today |language=en-US |accessdate=2020-07-04}}</ref> Για μερικές ημέρες ήταν ορατός ακόμη και από τοποθεσίες με έντονη [[φωτορύπανση]].<ref>{{cite web|url=https://www.nytimes.com/article/neowise-comet.html|title=Comet NEOWISE: How to See It in Night Skies|author=Adam Mann|publisher=The New York Times|date=July 15, 2020|accessdate=July 29, 2020}}</ref> Ο κομήτης κινήθηκε σταδιακά σε πιο σκοτεινούς ουρανούς καθώς απομακρυνόταν από τον Ήλιο. Ο κομήτης ανέπτυξε δύο ουρές, μία καμπύλη ουρά σκόνης, μήκους περίπου 5 μοιρών, και μία αχνότερη ουρά ιόντων. Παρατηρητές ανέφεραν ότι ο κομήτης είχε κίτρινη χροιά. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του κομήτη ήταν η παρουσία μιας σκοτεινής περιοχής στη μεσότητα κατά πλάτος της ουράς, δίνοντάς της διχαλωτή εμφάνιση. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως σκιά του πυρήνα και είναι αποτέλεσμα μιας περιοχής με μικρότερη ποσότητα σκόνης.<ref name="space710"/> Σε φωτογραφίες του κομήτη διακρίνεται η ουρά του κομήτη να φτάνει σε μήκος τις 20 μοίρες στα μέσα Ιουλίου.<ref>{{Cite web |url=https://apod.nasa.gov/apod/ap200716.html |title=APOD: 2020 July 16 - The Long Tails of Comet NEOWISE |ημερομηνία=2020-07-16 |website=apod.nasa.gov |accessdate=2020-09-08}}</ref> Η ουρά εμφάνισε ραβδώσεις, που υποδηλώνει ύπαρξη σωματιδίων σκόνης διαφορετικού μεγέθους.<ref>{{Cite journal |url=https://academic.oup.com/mnras/article/506/4/6195/6311818 |title=Coma morphology and dust emission pattern of comet C/2020 F3 (NEOWISE) |last=Manzini |first=F |last2=Oldani |first2=V |date=2021-08-14 |journal=Monthly Notices of the Royal Astronomical Society |issue=4 |doi=10.1093/mnras/stab1849 |volume=506 |pages=6195–6202 |language=en |issn=0035-8711 |last3=Ochner |first3=P |last4=Barbotin |first4=E |last5=Bedin |first5=L R |last6=Behrend |first6=R |last7=Fardelli |first7=G}}</ref>
Ο κομήτης κινήθηκε σταδιακά δυτικότερα στον ουρανό και στις 12 Ιουλίου άρχισε να γίνεται ορατός στον βραδινό ουρανό μετά το ηλιοβασίλεμα.<ref name="space710"/> Αν και ο κομήτης απομακρυνόταν από τον Ήλιο, λόγω της μειούμενης απόστασής του από τη Γη ο κομήτης διατήρησε το φαινόμενο μέγεθός του για μερικές ημέρες και στις 15 Ιουλίου υπολογίστηκε ότι είχε φαινόμενο μέγεθος +2. Στη συνέχεια όμως άρχισε να γίνεται αισθητά αχνότερος.<ref name="dimming">{{Cite web |url=https://www.space.com/comet-neowise-is-dimming.html |title=The curtain is about to come down on Comet NEOWISE |last=Rao |first=Joe |ημερομηνία=2020-07-24 |website=Space.com |language=en |accessdate=2020-09-08}}</ref> Στις 17 Ιουλίου εισήλθε στη [[Μεγάλη Άρκτος|Μεγάλη Άρκτο]]. Στις 20 Ιουλίου υπολογίστηκε ότι η ουρά σκόνης του κομήτη είχε μήκος 12 μοιρών και η κόμη του είχε διάμετρο 20 λεπτών της μοίρας.<ref name="dimming"/> Μέχρι το τέλος του μήνα, ο κομήτης είχε εξασθενήσει σε μέγεθος 5, ενώ διακρινόταν μικρή ουρά.<ref name=astcamac/> Ο κομήτης πέρασε στην ελάχιστή του απόσταση από τη Γη στις 23 Ιουλίου, σε απόσταση 103,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (0,69 ΑΜ).
| |||