|
}}
Οι '''Αρβανίτες''' είναι πληθυσμιακή ομάδα της [[Ελλάδα|Ελλάδας]]ς, οι οποίοι μιλούν τα [[Αρβανίτικη γλώσσα|αρβανίτικα]], μια ελληνο-αλβανική διάλεκτο με επιρροές από τα· μεσαιωνικάμία [[ΑλβανικήΤοσκική γλώσσαδιάλεκτος|αλβανικάΤοσκική]] διάλεκτο της Αλβανικής.
Οι Αρβανίτες κατάγονται από πληθυσμούς οι οποίοι μετακινήθηκαν κυρίως στη νότια και κεντρική Ελλάδα από τηντη σημερινή [[Βόρειος Ήπειρος|Βόρεια ΉπειροΑλβανία]], κατά τη διάρκεια του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], ιδίως μεταξύ του [[13ος αιώνας|13ου]]14ου και [[16ος αιώνας|16ου αιώνα]], λόγω διάφορων κοινωνικοπολιτικών συνθηκών της εποχής.<ref>Αγισιλάος Τσελάλης., ''Πλαπούτας''., Εκδότης: Γιαννίκος Β. - Καλδής Β., 1962, (ppσελ. 31 and, 45). ''Το 1350 – 1430 επί Μανουήλ Κατακουζηνού και Θεοδώρου Β’ Παλαιολόγου ήρθαν στην Πελοπόννησο αλβανόφωνοι χριστιανοί, καλεσμένοι από τους δεσπότες του Μυστρά να πυκνώσουν τον αραιωμένο από τους συνεχείς πολέμους, τους λιμούς και τις θεομηνίες πληθυσμό.''.</ref>. Οι Αρβανίτες έπαιξαν σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|EλληνικήςΕλληνικής Επανάστασης του 1821]]. Ωστόσο σε πηγές της εποχής "αρβανίτες" ονομάζονται και οι μουσουλμάνοι Αλβανοί που μάχονταν με την πλευρά του Οθωμανικού κράτους ή του Αλή Πασά ή και αυτόνομα ως ληστές (π.χ. βλ. δημοτικά τραγούδια συλλογής T. Kind)<ref>https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F1%2F9%2F2%2Fattached-metadata-70-0000195%2F147050.pdf&rec=%2Fmetadata%2F1%2F9%2F2%2Fmetadata-70-0000195.tkl&do=147050.pdf&width=296&height=383&pagestart=1&maxpage=276&lang=en&pageno=52&pagenotop=52&pagenobottom=1 Σελ. 14: "Γεώργαινα, ρίξε τ' άρματα, δεν είν' εδώ το Σούλι. Εδώ 'σαι σκλάβα του Πασσά, σκλάβα των Αρβανίτων". Σελ. 26: "Εξήντα αγάδαις σκότωσα κ' έκαψα τα χωριά τους, κ' όσους στον τόπον άφησα και Τούρκους κ' Αρβανίταις" Σελ. 32: "Να πάω να βρώ τον Μάνταλο, να σμίξω τον Μπαστέκη, που πολεμούν με την Τουρκιά και με τους Αρβανίταις" Σελ. 36: "Κι αν τα δερβένια ετούρκεψαν, τα πήραν Αρβανίταις..." [[Αρβανίτες|↑]] Τρικούπης Σπυρίδων, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Λονδίνο 1</ref>. Αρβανίτες επίσης αποκαλούνταν διάφοροι χριστιανοί μισθοφόροι των Βαλκανίων ανεξαρτήτως εθνότητας.
Ωστόσο σε πηγές της εποχής "αρβανίτες" ονομάζονται και οι μουσουλμάνοι Αλβανοί που μάχονταν με την πλευρά του Οθωμανικού κράτους ή του Αλή Πασά ή και αυτόνομα ως ληστές (π.χ. βλ. δημοτικά τραγούδια συλλογής T. Kind)<ref>https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F1%2F9%2F2%2Fattached-metadata-70-0000195%2F147050.pdf&rec=%2Fmetadata%2F1%2F9%2F2%2Fmetadata-70-0000195.tkl&do=147050.pdf&width=296&height=383&pagestart=1&maxpage=276&lang=en&pageno=52&pagenotop=52&pagenobottom=1 Σελ. 14: "Γεώργαινα, ρίξε τ' άρματα, δεν είν' εδώ το Σούλι. Εδώ 'σαι σκλάβα του Πασσά, σκλάβα των Αρβανίτων". Σελ. 26: "Εξήντα αγάδαις σκότωσα κ' έκαψα τα χωριά τους, κ' όσους στον τόπον άφησα και Τούρκους κ' Αρβανίταις" Σελ. 32: "Να πάω να βρώ τον Μάνταλο, να σμίξω τον Μπαστέκη, που πολεμούν με την Τουρκιά και με τους Αρβανίταις" Σελ. 36: "Κι αν τα δερβένια ετούρκεψαν, τα πήραν Αρβανίταις..." [[Αρβανίτες|↑]] Τρικούπης Σπυρίδων, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Λονδίνο 1</ref>.
Αρβανίτες επίσης αποκαλούνταν διάφοροι χριστιανοί μισθοφόροι των Βαλκανίων ανεξαρτήτως εθνότητας.
== Γλώσσα ==
|
